Ilya Prigogine

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ilya Prigogine
Doğumİlya Romanoviç Prigojin
25 Ocak 1917(1917-01-25)
Moskova, Rus İmparatorluğu
Ölüm28 Mayıs 2003 (86 yaşında)
Brüksel, Belçika
MilliyetRusya Yahudisi
VatandaşlıkBelçika
Mezun olduğu okul(lar)Université libre de Bruxelles
Ödüller Nobel Kimya Ödülü (1977)
Kariyeri
DalıKimya
Fizik
Çalıştığı kurumlarUniversité libre de Bruxelles
Uluslararası Solvay Enstitüsü
Teksas Üniversitesi, Austin
Doktora
danışmanı
Théophile de Donder
Doktora öğrencileriAdi Bulsara
Radu Bălescu
Dilip Kondepudi
Zili Zhang

Ilya Prigogine (Rus: Илья́ Рома́нович Приго́жин İlya Romanoviç Prigojin, d. 25 Ocak 1917, Moskova - ö. 28 Mayıs 2003, Brüksel), Belçikalı kimyager, fizikçi.

Denge dışı termodinamikler ile ilgili çalışmaları ve tüketimli yapılar teorisi dolayısıyla 1977 yılında Nobel Kimya Ödülüne layık görülmüştür.[1] Prigogine'in bilimsel çalışması, sanat ve felsefe ile iç içedir. Keşifleri ölü maddeden canlı maddeye geçişi tanımlamayı sağlayan temelleri atmıştır. Otomobil trafiği, böcek toplulukları, kanserli hücrelerin büyümesi, toplumsal sistemlerin analizi gibi çeşitli alanlarda görülmemiş uygulamalarda bulundu. Zamanın yeniden keşfine odaklanmak istemiştir. Bunu da Newton ve Einstein'a dayandırır. Onlar zaman boyutunun insan zihninin dışında var olmadığı görüşündedir. Prigogine ise zaman oku fikriyle açıklama getirir. Zaman oku düşüncesine göre: "zaman, olasılıklardan biri olan gerçeği yapma rolü oynar.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The Nobel Prize in Chemistry 1977 Ilya Prigogine" (İngilizce). Nobelprize.org. 26 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2013. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2014.