Karl-August Fagerholm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Karl-August Fagerholm | |
|---|---|
 | |
| 20. Finlandiya başbakanı | |
| Görev süresi 29 Ağustos 1958 - 13 Ocak 1959 | |
| Başkan | Urho Kekkonen |
| Yerine geldiği | Vieno Johannes Sukselainen |
| Başkan | Urho Kekkonen |
| Yerine geldiği | Urho Kekkonen |
| Yerine gelen | Vieno Johannes Sukselainen |
| Görev süresi 29 Temmuz 1948 - 17 Mart 1950 | |
| Başkan | Juho K. Paasikivi |
| Yerine geldiği | Mauno Pekkala |
| Yerine gelen | Urho Kekkonen |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 31 Aralık 1901 Siuntio, Finlandiya |
| Ölüm | 22 Mayıs 1984 (82 yaşında) Helsinki, Finlandiya |
| Partisi | Finlandiya Sosyal Demokrat Partisi |
| Evlilik(ler) | Judith Jormala |
Karl-August Fagerholm (d. 31 Aralık 1901, Siuntio – ö. 22 Mayıs 1984, Helsinki), Parlamento Başkanı[1] ve üç kez Finlandiya Başbakanı (1948-50, 1956-57 ve 1958) idi.[2] Fagerholm, Devam Savaşı'ndaki ateşkesin ardından Sosyal Demokratların önde gelen siyasetçilerinden biri oldu. Ancak Fagerholm'un savaş sonrası kariyeri hem Kremlin hem de yerli komünistlerin şiddetli muhalefetiyle karşılandı. 1956'da Başkanlık seçimlerinde Urho Kekkonen'e karşı kaybetti.
Devam Savaşı sırasında, Alman birlikleri yakınlarındaki çalışma kamplarındaki 68.000 mültecinin tutuklanması ve özellikle de sekiz Yahudi mültecinin 6 Kasım 1942'de Gestapo'ya skandal tarafından gönderilmesine ilişkin tartışmalar Fagerholm'un istifasını sordu. Stalingrad Savaşı'ndan sonra, Nazi Almanyası'nın II. Dünya Savaşı'nda yenilmek üzere olduğunun giderek aşikar hale geldiği anlaşıldığında, Edwin Linkomies Bakanlar Kurulu, İngiltere ve Sovyetler Birliği ile barış istemeye atandı. Fagerholm buna dahil değildi.
Eylül 1944'teki düşmanlıkların sona ermesi, Finlandiya'yı ekonomik açıdan tamamen zayıflamış bir durumda buldu. Finlandiya, insan ve fiziksel kayıplarına ek olarak, topraklardan bir kez daha Sovyetler Birliği'ne kaybolan 400,000'den fazla insan ile uğraşmak zorunda kaldı. Savaş tazminatları Finlandiya için başka bir yük oluşturuyordu. 1944-1952 yılları arasında yapılan tazminatlar Finlandiya'nın gayri safi milli hasılasının yıllık ortalamasının% 2'sinden fazlaydı. Tazminatlar, geciken ödemeler için verilecek cezalarla katı bir çizelgeye göre yapıldı. Planlanan ödemeler için kritik olan anlarda, Sovyetler Birliği hem yerel komünistlerin etkisini güçlendirmek hem de hükûmet üzerinde doğrudan baskı uygulamaya çalıştı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Edustajamatrikkeli". Eduskunta. 12 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Ministerikortisto". Valtioneuvosto. 3 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016.
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen Väinö Hakkila | Finlandiya Parlamentosu Başkanı 1945–1947 | Sonra gelen Urho Kekkonen |
| Önce gelen Mauno Pekkala | Finlandiya Başbakanı 1948–1950 | Sonra gelen Urho Kekkonen |
| Önce gelen Urho Kekkonen | Finlandiya Parlamentosu Başkanı 1950–1956 | Sonra gelen Vieno Johannes Sukselainen |
| Önce gelen Urho Kekkonen | Finlandiya Başbakanı 1956–1957 | Sonra gelen Vieno Johannes Sukselainen |
| Önce gelen Vieno Johannes Sukselainen | Finlandiya Parlamentosu Başkanı 1957 | Sonra gelen Vieno Johannes Sukselainen |
| Önce gelen Reino Kuuskoski | Finlandiya Başbakanı 1958–1959 | Sonra gelen Vieno Johannes Sukselainen |
| Önce gelen Vieno Johannes Sukselainen | Finlandiya Parlamentosu Başkanı 1958–1961 | Sonra gelen Kauno Kleemola |
| Önce gelen Kauno Kleemola | Finlandiya Parlamentosu Başkanı 1965 | Sonra gelen Rafael Paasio |
 | Fin siyasetçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
