Kenan

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kenan haritası.

Kenan (İbraniceכְּנַעַן‎; Fenikece: 𐤊𐤍𐤏𐤍, Kenāʿan; Koini Grekçesi: Χανααν, Khanaan; Arapçaكَنْعَانُ, Ken‘ān) veya Kenan Diyarı, MÖ 2. milenyumun sonlarında, Eski Yakın Doğu'da Sami dili konuşan medeniyetlerin varlıklarını sürdürdüğü tarihî bölgedir. Kenan terimi, Tanah'ın tamamında geçer ve Filistin olarak bilinen coğrafi bölgeye denk gelir. Özellikle de İncil'in anlatımının ana ortamını sağlayan Güney Levant bölgelerine atıfta bulunur: Fenike, Filistiya ve İsrail.

İsrailoğullarına Vadedilmiş Topraklar olduğuna inanılır.[1][2][3] İsrailoğulları, Kenan Diyarı'nı yaklaşık MÖ 1500 yıllarında ele geçirmiş ve yerleşmişlerdir.[1]

Kenan halkının dili Kenanca, batı Sami Dilleri ailesine çok yakın bir dildir. Kenan halkından Eski Ahit ve Tanah'ta, Mezopotamya ve Antik Mısır metinlerinde bahsedilir. Kur'an'da Vadedilmiş Topraklar'dan bahsedilmekle birlikte Kenan isminden bahsedilmez. Günümüz Suriye'sine tekabül eden topraklarda yaşamış Antik Ugarit halkı kendilerini Kenanlı kabul etmemekle birlikte günümüz arkeolojik kalıntıları Kenanlı oldukları yönündedir.[kaynak belirtilmeli]

  1. ^ a b "Canaan." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Oxford" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ Ta-Ha Suresi 80. Ayet (Diyanet Meali)[ölü/kırık bağlantı]
  3. ^ "Maide Suresi 20-21. Ayetler (Diyanet Meali)". 13 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2007.