Kontur çizgisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yükselme çizgileri prensibi

Kontur çizgisi (ayrıca izolin, isoplet veya izoritim), iki değişkenli bir fonksiyonun sabit bir değere sahip olduğu bir eğrisidir.[1] Kontur çizgisi, X, y düzlemine paralel f (x, y) fonksiyonunun üç boyutlu grafiğinin enine kesitidir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Courant, Richard, Herbert Robbins, and Ian Stewart. What Is Mathematics?: An Elementary Approach to Ideas and Methods. New York: Oxford University Press, 1996. p. 344. 16 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]