Litvanya mutfağı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tuzla tedavi edilmiş öküz, fıçı bira ve Litvanya'dan gelen diğer yiyecekler Konstanz Konseyi'nin bayramına gönderiliyor. (Rosgartenmuseum Konstanz, Hs.1, Richental: Konzilschronik)

Litvanya mutfağı, Litvanya'nın serin ve nemli kuzey iklimine uygun ürünleri içerken bir mutfak kültürü gösterir. Arpa, patates, çavdar, pancar, yeşil sebzeler, çilek ve mantar yerel olarak yetiştirilmektedir ve süt ürünleri ülkenin uzmanlık alanlarından biridir. Kışın yiyecekleri saklamak için çeşitli turşulama yöntemleri kullanılır. Çorbalar son derece popülerdir ve yaygın olarak sağlıklı beslenmenin anahtarı olarak kabul edilir. İklim ve tarım uygulamalarını Kuzey Avrupa ile paylaştığı için, Litvanya mutfağının Baltık komşuları ve genel olarak kuzey ülkeleri ile pek çok ortak noktası bulunur. Uzun süren tarım ve yiyecek arama gelenekleri, ülkenin tarihi boyunca çeşitli etkilerle birlikte Litvanya mutfağını oluşturmuştur.

Alman gelenekleri, Litvanya mutfağını etkiledi, patates pudingi (kugelis veya kugel) ve patates püresi (vėdarai) ile doldurulmuş bağırsaklar gibi domuz ve patates yemeklerini ve Šakotis olarak bilinen barok ağaç keklerini tanıttı. Litvanyalı soylular genellikle Fransız aşçıları işe aldı; Fransız mutfağının etkisi bu şekilde Litvanya'ya giriş yaptı.[1] En egzotik etkisi olan Doğu (Karaylar) mutfağıdır ve kibinai yemeği Litvanya'da popüler hale gelmiştir. Litvanya Büyük Dükalığı'nda yaşayan Litvanyalılar ve diğer uluslar da bazı yemek ve içecekleri paylaşırlar. Litvanya mutfağı Polonya ve Rutenya mutfaklarını da etkilemiştir.[2]

Litvanya mutfağının tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Baltık insanlarının (Aestii) gıda ve tarımla ilgili ilk sözleri ve ilgili gelenekler MS 98 dolaylarında Tacitus'tan geliyor: "Onlar, tembel Almanlar arasında alışılmadık bir azimle tahıl ve diğer mahsulleri yetiştiriyorlar."[3]

9. yüzyıl gezgini Wulfstan, West Balts'ta bal likörünün kullanıldığını doğrulamıştır: "Çok fazla bal ve balıkçılık var. Kral ve en güçlü adamlar kısrak sütü, fakirler ve köleler bal likörü içer. ... Este'de bira yok ama bol miktarda likör var."[4]

14. yüzyılda, Litvanya bugün bilinen tahılların ve baklagillerin neredeyse tamamı yetiştiriliyordu, ancak Kuzey Avrupa ikliminde yetiştirilmesi daha kolay olduğu ve mahsulün daha öngörülebilir olması nedeniyle en popüler olan ürün çavdardı. Maišiagala tepesinin 13-14. yüzyıl katmanında yapılan araştırma kazılarında yaklaşık 20 çeşit çeşitli tahıl ve baklagil bulundu - kışın ve yazın çavdar, buğday, arpa, yulaf, darı, karabuğday, mercimek, fiğ, bezelye, bakla.[5]

İtalya'dan Litvanya'nın Büyük Düşes eşi Bona Sforza ile mutfakta birçok yenilik yaşandı. Bona Sforza çatalı ve geleneksel İtalyan yemeklerini - zeytin, zeytinyağı; şarap ve buğday unu daha popüler hale getirdi. Yaban havucu, karnabahar, ıspanak ve hatta enginar tanıtıldı ve yetiştirildi. Litvanya Büyük Dükleri Sarayı'nın kendi sebze bahçesine sahip olduğu varsayılmaktadır. Bona Sforza'nın kızı Catherine Jagiellon, İsveç Kralı III. Johan ile evlendikten sonra çatalı ve diğer kültürel alışkanlıkları İsveç'e tanıttı.[6] Bona Sforza'nın oğlu II. Zygmunt August, Litvanya Büyük Dükleri Sarayı Vilnius'ta yaşayan İtalyan bir şef olan Sigismondo Fanelli'ye sahipti.

Alexander Jagiellon'un mahkeme hesap kitaplarında ayrıca mutfakla ilgili mahkeme yetkililerinden bahsediliyor: Master of the Kitchen kitabında büyük baş aşçı Petras Aleknaitis iken, mutfak ustasının gerçek işlevleri mutfak kıdemli Raclovas tarafından gerçekleştiriliyordu, diğer Mutfak Ustaları da bahsediliyor: Mikalojus Jundilaitis ve Carver Butrimas Jokūbaitis Nemiraitis. 16. yüzyılda, Vingriai kaynaklarından doğrudan Vilnius'taki Litvanya Büyük Dükleri Sarayı'nın mutfağına bir su hattı inşa edildi.[7]

Litvanya'da patates yetiştiriciliği 17. yüzyıldan beri bilinmektedir, ancak 18. yüzyılda daha yaygın hale gelmiştir.[8]

Litvanya Büyük Dükleri Sarayı'nın bulunduğu yerdeki arkeolojik buluntular, Litvanya hükümdarlarının yediği yemekler, çatal bıçak takımları ve porsiyonları hakkında birçok bilgi ortaya çıkardı.[9]

18. yüzyılda ve 19. yüzyılda Lithuanienne tarzı tarifler Fransız yemek kitaplarında yer aldı. Litvanya'nın romantik imajı, yemyeşil ormanlar ve oyun ile ilişkili bulunmuştur - la Lithuanienne à yemek tariflerinin çoğu geyik, ayı, ya da çil keklik ile hazırlanıyordu. 1856'da yayınlanan Urbain Dubois ve Émile Bernard'ın La Cuisine adlı klasiği, Litvanya'ya özgü kaz çorbası ve sos tariflerini içeriyordu. Alphonse Petit La gastronomie en Russie'nin 1900 yılında yayınladığı bir yemek kitabı sekiz Litvanya yemeğinin tarifini içeriyordu.[10][11]

  • Olaus Magnus'un Litvanya'yı tasvir eden haritasının bir parçası: Litvanya tipi mahsul ticareti gemileri (naves frumentarie) - vytinė, Vilnius'un yakınında görülüyor. Ayrıca arı kovanlarının ayılardan korunması gösteriliyor. (sağ tarafta)
    Olaus Magnus'un Litvanya'yı tasvir eden haritasının bir parçası: Litvanya tipi mahsul ticareti gemileri (naves frumentarie) - vytinė, Vilnius'un yakınında görülüyor. Ayrıca arı kovanlarının ayılardan korunması gösteriliyor. (sağ tarafta)
  • Vilnius'daki Litvanya Büyük Dükleri Sarayı. İtalyan ve Fransız mutfağı gibi birçok Avrupa yeniliği ve modası bu Saray aracılığıyla Litvanya'ya ulaştı.
    Vilnius'daki Litvanya Büyük Dükleri Sarayı. İtalyan ve Fransız mutfağı gibi birçok Avrupa yeniliği ve modası bu Saray aracılığıyla Litvanya'ya ulaştı.
  • Geleneksel Litvanya usulü kullanılarak üretilen yiyecekleri işaretlemek için kullanılan Litvanya Mutfak Mirası Vakfı logosu.
    Geleneksel Litvanya usulü kullanılarak üretilen yiyecekleri işaretlemek için kullanılan Litvanya Mutfak Mirası Vakfı logosu.

Ekmek[değiştir | kaynağı değiştir]

Ruginė duona, koyu çavdar ekmeğidir.

En eski ve en temel Litvanya gıda ürünlerinden biri çavdar ekmeğidir. Çavdar ekmeği her gün kahvaltı, öğle ve akşam yemeklerinde yenir. Ekmek, aile ritüellerinde ve tarım törenlerinde önemli bir rol oynamıştır.[12] Geleneksel olarak, Litvanya mutfağının en önemli parçası, hafif buğday ekmeklerinden daha sık kullanılan koyu çavdar ekmeğidir (ruginė duona). Arkeolojik buluntular, Litvanya'daki 9-14. yüzyıllarda ekmeğin mevcut çavdar ekmeğine çok benzediğini ortaya koyuyor.[13] Hamur genellikle ekşi maya ile hazırlanır ve bitmiş ürünü hafifletmek için biraz buğday unu içerir. Geleneksel olarak her evin kendi ekşi mayası vardı - (Litvanca: raugas) Evin sembolik anlamı da vardı. Çavdar ekmeği genellikle açık yüzlü sandviç olarak yenir, tereyağlı veya peynirle sürülür. Bazen kimyon veya biraz soğan ile tatlandırılır. Hazanbel yapraklarında geleneksel ekmek pişirilir. Ekmek pişirme önemli bir ritüel olarak kabul edilmiştir.[14] Ekmek, duonkepė krosnis adı verilen özel bir fırında pişirilir. Litvanya atasözüne göre; aukso apsieis olun, duonos ne olun (Altın olmadan idare edilebilir, ancak ekmek olmadan yapılamaz).

Sebzeler ve baharatlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Heracleum sphondylium (Lankinis barštis), tarih öncesinden 18. yüzyıla kadar barščiai çorbasının arkaik bir versiyonunu yapmak için kullanılmıştır.
Brassica rapa (ropė), 18. yüzyılda patates yaygınlığından önce popüler bir kök sebzeydi.

Litvanya yemek tariflerinde en çok kullanılan sebze patatestir; en basit haliyle kaynatılır, pişirilir veya sotelenir, genellikle dere otu ile süslenir, ancak birçok farklı patates yemeği tarifi mevcuttur. 18. yüzyılın sonlarında Litvanya'ya patates getirildi, ikliminde zenginleştiği görüldü ve kısa sürede vazgeçilmez bir sebze haline geldi.

Balık[değiştir | kaynağı değiştir]

Ringa haricindeki tatlı su balıkları, Litvanya'nın en popüler balıklarıdır. Turna balığı, sudak balığı veya levrek gibi balıklar genellikle bütün olarak veya içi doldurulmuş olarak pişirilir. Ringa balığı marine edilir, fırınlanır, kızartılır veya etli aspic servis edilir. 19. yüzyıldan beri ringa balığı Litvanya'ya Norveç'in Stavanger bölgesinden ithal edilmektedir.[15] Ayrıca Somon genellikle krema sosu, sebze ve pilavla servis edilen popüler bir yemektir. Sovyet işgalinden sonra barajlar inşa etmeden önce, Litvanya nehirlerinde somon balığı oldukça bol bulunan bir balıktı.

Peynir[değiştir | kaynağı değiştir]

Geleneksel Litvanya lor peynirinin Korumalı Coğrafi İşaret (PGI) etiketi vardır.[16] Fermente edilmemiş Litvanya beyaz peynirini yemenin en popüler yolu taze baldır; baharatlarla pişirilip çay ile de tüketilebilmektedir. Gıda tarihçileri, lor peynirinin 4-6 bin yıldır bilindiğini tahmin ediliyor.[17] Litvanyalılar, Samogitya bölgesinde 16. yüzyılda sert peynirleri fermente etmeye başladılar. Samogit sınırlarının ötesinde, bu peynir Litvanya peyniri olarak biliniyordu. Tarihsel olarak, düşük laktoz intoleransı nedeniyle Litvanya'da pek peynir çeşidi yoktu. Süt ürünleri genellikle taze tüketiliyordu veya biraz fermente edilmişti. 2015 yılında yarı sert peynir Liliputas, AB Korumalı Menşe Tanımı ve Korumalı Coğrafi İşaret ürün listelerine dahil edildi.[18]

Sindirim

Günün yemek yapısı da çiftlik veya köydeki eski yaşamdan etkilenir. Normal iş günü üç bölüme ayrılmıştır - sabahın erken saatlerinden kahvaltıya kadar olan çalışma (pusryčiai), kahvaltı ve akşam yemeğinden önceki çalışma (pietūs) ve akşam üstü yemeği ile akşam yemeği arasındaki çalışma (vakarienė).[19] Kahvaltı en doyurucu öğün olarak kabul edilmiştir, akşam yemeği daha hafif bir öğün olarak kabul edilir ve akşam yemeği en hafifidir. Yaz aylarında iş günlerinde kahvaltıdan önceki en uzun, en hafif öğündü (priešpusryčiai) ve akşam üstü yemeği ile akşam yemeği -pavakariai- yenir. Bugün Litvanyalılar oldukça doyurucu kahvaltı ederler ve gerçekten hafif akşam yemekleri yerler.

Modern gıda pazarı Benediktas, Vilnius.

İçecekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bira[değiştir | kaynağı değiştir]

Alus (bira), özellikle 1990'daki bağımsızlık restorasyonundan bu yana, ülke genelinde son derece popülerdir. Birkaç Litvanya birası uluslararası ödüller de kazanştır. Yerel bira fabrikaları bir rönesansın tadını çıkarmaktadır. Bira en yaygın alkollü içecektir. Litvanya, ilk olarak 11. yüzyıl kroniklerinde bahsedilen uzun bir çiftlik evi bira geleneğine sahiptir. Bira, eski Baltık festivalleri ve ritüelleri için üretildi.[20] Bira ve bal likörü yapmak için eski Litvanya tanrısı Ragutis veya Rūgutis'ti. 21 Eylül, şenlikli Alutinis, Koštuvės veya Ragautuvės olarak biliniyordu - ilk bira, geçen yılın hasadı kullanılarak yapılırdı.[21] Litvanya dünya çapında birasıyla pek tanınmamasına rağmen, ancak Avrupa'daki bira fabrikalarının başka yerlerde geliştirilen stillerde basitçe bira üretmediği bağımsız bir bira geleneğine sahip birkaç ülkeden biridir. Geleneksel çiftlik evi üretimi Litvanya'da günümüze kadar ulaşmıştır ve Sovyet döneminde bu tür bira üretimi daha büyük bir ölçekte genişletilmeye başlandı. Bağımsızlıktan sonra bu süreç hız kazandı ve kısa süre sonra kurulanlarla birlikte ülkedeki bira fabrikası sayısı 200'ü aştı. Bunların çoğu o zamandan beri iflas etti, ancak Litvanya'da hâlâ yaklaşık 80 bira fabrikası vardır ve bunlardan belki de 60-70'i dünyanın geri kalanında bilinmeyen tarzlarda bira üretmektedir. Bunlardan bazıları çiftçiler tarafından yapılan geleneksel biralara çok yakındır, diğerleri ise geleneksel bira üreticilerinin oldukça büyük bölgesel bira fabrikalarına dönüşmesinin bir sonucu olarak bu gelenekten gelişmiştir.

Çiftlik evi bira üretimi, Litvanya'da başka hiçbir yerde olmadığı kadar büyük ölçüde hayatta kalmıştır ve tarihteki kazalar nedeniyle Litvanyalılar, benzersiz çiftlik evi geleneklerinden ticari bir bira kültürü geliştirmişlerdir.[22] Litvanya, 2015 yılında Avrupa'da kişi başına düşen bira tüketiminde ilk 5 sırada yer almıştır ve bunların 32'si mikro bira fabrikası olmak üzere 75 aktif bira fabrikası bulunmaktadır.[23]

Midus[değiştir | kaynağı değiştir]

Sütte Kūčiukai, Noel arifesi kutlamaları sırasında tüketilen geleneksel bir atıştırmalıktır.

Midus'un en eski Litvanya alkollü içeceği olduğu söylenir; baldan yapılan çeşitleri olan bir bal likörüdür. Baltık halkı binlerce yıldır midus yapıyordu. Baltlar ve bal likörünün ilk sözlerinden biri, Prusyalıları ziyaret eden 9. yüzyıl gezgin Wulfstan of Hedeby'ye aittir. Eski Litvanya bal likörü, kekik, limon, tarçın, kiraz, ıhlamur çiçekleri, ardıç meyveleri ve şerbetçi otu gibi çeşitli baharatlarla kaynatılmış bal ve su çözeltisinden yapılmıştır.[24] Litvanya midusunun en eski tarifi, Olaus Magnus Historia de Gentibus Septentrionalibus'un 1555'te Roma'da yayınlanan bir kitabında kaydedildi.[25] Midus, bir asilzade ve eşraf içeceği olarak görülüyordu. 16. yüzyıldan beri midus ithal asmalarla rekabet etmeye başladı, ancak Litvanya Büyük Dükleri Sarayı'nda biliniyordu ve hâlâ çok popülerdi.[26] Bugün Midus birkaç şirket tarafından üretiliyor ve içki dükkânlarının çoğunda bulunuyor. Bal likörü üretimi zanaati de popüler hale geliyor. 90 güne kadar fermente edilmiş geleneksel Litvanya midus Stakliškės, Korumalı Coğrafi İşaret (PGI) etiketine sahiptir.[27]

Özel günler[değiştir | kaynağı değiştir]

Kūčios (Noel Arifesi) tablosu

Paskalya ve Noel (Noel Arifesi) Litvanya'da kendine özgü masa sunumları ve yemek çeşitleri olan bayramlardır. Paskalya masaları ardıç veya solgun dallarla süslenir.[28]

Çağdaş mutfak ve restoranlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanya günümüzde modern mutfak trendlerinden etkilenmektedir; füzyon, yeni İskandinav, özel yapım bira, özel yapım yemekler gibi. Restoran kültürü ve kaliteli yemekler, Vilnius, Kaunas, Klaipėda gibi en büyük şehirlerde gelişmiştir. Gero maisto akademija (Good Food Academy) tarafından her yıl en iyi 30 Litvanya restoranı seçilmektedir.[29]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Kokią įtaką Lietuvos virtuvei padarė prancūzai?". www.15min.lt (İtalyanca). 26 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2018. 
  2. ^ "Lietuviški patiekalai ant užsieniečių stalo". youtube.com (Litvanca). 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından (video) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2020. 
  3. ^ "P. Corneli Taciti De Origine Et Situ Germanorum". www.thelatinlibrary.com. 18 Nisan 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2018. Frumenta ceterosque fructus patientius quam pro solita Germanorum inertia laborant. 
  4. ^ "King Alfred's Anglo-Saxon version of the Compendious history of the world by Orosius. Containing,--facsimile specimens of the Lauderdale and Cotton mss., a preface describing these mss., etc., an introduction--on Orosius and his work; the Anglo-Saxon text; notes and various readings; a literal English translation, with notes; Mr. Hampson's Essay on King Alfred's geography, and a map of Europe, Asia, and Africa, according to Orosius and Alfred". archive.org. s. 101. 21 Mart 2013 tarihinde kaynağından (ebook) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2018. Ƿæt Eastland is swyðe mycel, and ƿær bið swyðe manig burh, and on ælcere byrig bið cyningc ; and ƿær bið swyðe mycel huning, and fiscað ; and se cyning and ƿa ricostan men drincað myran meolc, and ƿa ƿeōwan drincað medo. Ƿær bið swyðe mycel gewinn betweonan him ; and ne bið ðær nænig ealo gebrowen mid E'stum, ac ƿær bið mēdo genōh. And ƿær is mid E'stum ðeaw, ƿonne ƿær bið man dead, ƿæt he lið inne unforbærned mid his magum and freondum monað, - gehwilum twegen : and ƿa [cyningas] and ƿa oðre heah-ðungene men, swa micle lencg swa hi maran speda habbað, hwilum healf-gēar, ƿæt hi beoð unforbærned ; and licgað bufan eorðan on hyra husum : and ealle ƿa hwile, ƿe ƿæt lic bið inne, ƿær sceal beon gedrync, and plega, oð ðonne dæg, ƿe hi hine forbærnað. 
  5. ^ "Ką sėdavo ir pjaudavo žemdirbiai XIII–XIV amžiuje". m.ldkistorija.lt (Litvanca). 11 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2019. 
  6. ^ "Sunkus Kotrynos Jogailaitės kelias į laimę". www.lzinios.lt. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2018. Kaip jau žinoma, Kotrynos Jogailaitės valdymo metais Karalių rūmai Stokholme buvo perstatyti renesanso stiliumi, būtent ši karalienė švedus išmokė naudotis šakute, jai atvykus protestantas vyras žmonai pastatė katalikų koplyčią. 
  7. ^ "Vandentiekio vamzdis" (Litvanca). 5 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2020. 
  8. ^ "Kada Lietuvoje atsirado bulvės?". m.ldkistorija.lt (Litvanca). 5 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2018. 
  9. ^ "Archaeological Finds at the Palace of the Grand Dukes of Lithuania". www.valdovurumai.lt (Litvanca). 31 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2018. During the archaeological digs many serving knives were found. The knife was one of the basic table implements. Men and women carried them in decorative sheaths attached to their belts. The handles of the knives were made of wood, bone, or horn and were variously decorated. Some of the knives have a maker's mark on their blades. One of the knives was made of steel and the maker's mark was a nonferrous (colored-metal) encrustation. The wooden handle was decorated with zoomorphic ornaments. 
  10. ^ "Lietuviški vardai užsienio kulinarijos knygose II". kulinarinispaveldas.blogspot.com/ (Litvanca). 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020. 
  11. ^ "11.09. Lietuvos kulinarinis paveldas. Lietuviški patiekalai Niujorko viešojoje bibliotekoje". aidas.lt (Litvanca). 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020. 
  12. ^ "LITHUANIAN TRADITIONAL FOODS - BREAD". www.lnkc.lt (İngilizce). 25 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018. 
  13. ^ "Ką lietuviai valgė IX–XIV amžiuje: VU archeologės ištyrė pirmą lietuvišką duoną". www.15min.lt (İngilizce). 16 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2018. 
  14. ^ "Lithuanian traditional foods. Bread". www.lnkc.lt (İngilizce). 25 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2020. 
  15. ^ "Kaip jūros sidabras - silkės - atkeliavo į Lietuvą?". 26 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2018. 
  16. ^ "Traditional "Senolių Lietuviškas"". www.luksiupienine.lt. 18 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2018. 
  17. ^ "Kodėl baltas varškės, o ne brandintas sūris tapo lietuvišku kulinariniu paveldu?". www.15min.lt. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2018. 
  18. ^ "Authentic Lithuanian Cuisine You Can Find In Any Supermarket". curioustovisit.com. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2018. 
  19. ^ "Protėvių primygtinis ir įkyrus svečių raginimas valgyti buvo laikomas vaišingumo ženklu". suduvosgidas.lt (Litvanca). 24 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2020. 
  20. ^ "Alus – apeiginis baltų gėrimas" (PDF). www.llti.lt (Litvanca). s. 18. 8 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018. 
  21. ^ "Lietuvoje švenčiamas Alutinis: 10 faktų apie alų, kurių galbūt nežinojote". alfa.lt (Litvanca). 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  22. ^ "Lithuanian beer - A rough guide" (PDF). www.garshol.priv.no. s. 5. 15 Aralık 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018. 
  23. ^ "Beer statistics - 2016 edition" (PDF). www.brewersofeurope.org. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018. 
  24. ^ "Midus: A Traditional Lithuanian Mead". Traditional Foods. 2016. ss. 339-343. doi:10.1007/978-1-4899-7648-2_27. ISBN 978-1-4899-7646-8. 
  25. ^ How the Future King of England Ate Peacock in Vilnius: the Shared Cultural, Political and Culinary History of Britain and Lithuania (İngilizce). Vilnius: Lietuvos kultūros institutas. 2018. s. 135. ISBN 978-6-09801-565-2. 
  26. ^ "Midus baltų visuomenėje: nuo bitininkų iki diduomenės" (PDF) (Litvanca). Lietuvių literatūros ir tautosakos institutas. 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2019. 
  27. ^ "Commission Implementing Regulation (EU) No 1196/2013 of 22 November 2013 entering a name in the register of protected designations of origin and protected geographical indications [Stakliškės (PGI)]". 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2019. 
  28. ^ "Velykos tarpukario Lietuvoje: net naktį gatvės būdavo pilnos žmonių". lrt.lt (Litvanca). 12 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2020. 
  29. ^ "30 best restaurants in Lithuania". 30bestrestaurants.lt (Litvanca). 2 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2018. 

Konu hakkındaki eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Rimvydas Laužikas. Istorinė Lietuvos virtuvė: maistas ir gėrimai Lietuvos Didžiojoje Kunigaikštystėje. Vilnius: Briedis, 2014. 978-9955-26-463-7 Litvanca: 
  • Prie stalo visa Lietuva: mityba ir maisto kultūra nuo seniausių laikų iki iki šių dienų. Kaunas: Terra Publica,2015. 978-609-8090-89-5 Litvanca: 
  • Liudvika Didžiulienė-Žmona. Lietuvos gaspadinė, arba Pamokinimai, kaip prigulinčiai suvartoti Dievo dovanas (Lithuanian landlady or the guidance how to properly consume gifts of the God). Vilnius: Vaga, 2018. 9785415025381 Litvanca: 
  • R. Daskevičius. Maisto ir fotografijos knyga "52 kartai" 24 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (52 times - the book of food and fotography ideas). Litvanca: 
  • N. Marcinkevičienė. Metai už stalo (A year behind the table). Vilnius: Baltos lankos, 2009, 9789955232537 (a book about seasonal Lithuanian cuisine) Litvanca: 
  • N. Marcinkevičienė. Nuo grūdo iki kepalo (From grain to loaf). Vilnius: Žuvėdra, 2014, 9786098089349 (a book about Lithuanian bread) Litvanca: 
  • P. Blaževičius, N. Dambrauskaitė, H. Luik, G. Piličiauskienė, S. Rumbutis. Vilniaus pilių fauna: nuo kepsnio iki draugo (Animals in Vilnius castles: to fry or to friend?). Vilnius: Vilniaus universiteto leidykla, 2019, 9786090700990 (a book about eating habits and culture of Vilnius castle dwelers) Litvanca: 
  • D. Vaitkevičienė. Žydinti taurė. Baltų gėrimai ir apeigos (The Blossoming Cup. The Beverages and Rituals of the Balts). Vilnius: Lietuvių literatūros ir tautosakos institutas, 2019, 9786094252839 Litvanca: 
  • A. Laužikienė, R. Laužikas. Senieji lietuviški receptai 23 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Old Lithuanian Receipes). Vilnius: Vilniaus universiteto leidykla, 2020, 978-609-07-0433-2 Litvanca: 
  • Rimvydas Laužikas, Antanas Astrauskas. How the future king of England ate peacock in Vilnius: the shared cultural, political and culinary history of Britain and Lithuania. Vilnius: Lietuvos kultūros institutas, 2018. 9786098015652 İngilizce: 
  • Rimvydas Laužikas, Antanas Astrauskas. Wie der gepökelte Stier nach Konstanz fuhr. Vilnius: Lietuvos kultūros institutas, 2017. 978-609-8015-52-2 Almanca: 
  • Jarosław Dumanowski, Rimvydas Laužikas, Liutauras Čeprackas, Arvydas Pacevičius. W kuchni Ogińskich (eBook). Vilnius: VšI Akademine leidyba, 2016. 9789955336938 Lehçe: 
  • Wincenta Zawadzka. Kucharka litewska. Vilnius: 1913. Lehçe: 
  • Sweet Root. Proud of Lithuania: A Fairy Tale by Sweet Root. Vilnius: Dvi tylos, 2017. 9786099557144 (an album about season - inspired Lithuanian cuisine and produce.) İngilizce: 
  • Virginija Sakalas-Mikėnas, Ramūnė Sakalas-Jonaitis. Treasures of Lithuanian Cooking. 2012. 978-0968315002 İngilizce: 
  • Josephine J. Daudzvardis. Treasures of Lithuanian Cooking. Lith. Cath. Press Society; 2nd edition, 1958. ASIN: B01MU3CED7. İngilizce: 
  • Beata Nicholson. Taste Lithuania. Beatos virtuvė, 2015. 9786098157024 (recipes of contemporary Lithuanian cuisine)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Litvanya_mutfağı&oldid=32213890" sayfasından alınmıştır