M-84

Vikipedi, özgür ansiklopedi

M-84

Çeşidi Ana Muharebe Tankı
Uyruğu Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti Yugoslavya SFC
Hizmet geçmişi
Hizmet 1984-
Kullanıldığı savaşlar Körfez Savaşı, Bosna Savaşı, Kosova Savaşı
Üretim tarihi
Üretildiği tarih 1984 - 1991
Üretim adedi 652
Çeşitleri M-84AS, M-84D, M-95 Degman
Özellikler
Uzunluk 9.53 m
Genişlik 3.57 m
Yükseklik 2.19 m
Mürettebat 3(şoför, silahçı, tank komutanı)


Zırhı Kompozit zırh
Ana silahı 125mm 2A46M yivsiz top
Diğer silahları 7.62mm'lik eşeksenli makineli M86 ,
12.7mm M87 makineli silah
Motor V-46TK dizel
1000bg (750 kW)
Süspansiyon donanımı Burulma çubuğu
Boş ağırlık 41.5t
Depo kapasitesi 1200 + 400l
Harekat menzili 700km
Azami hızı 68km/s

M-84 Yugoslav yapımı, 2. nesil bir ana muharebe tankıdır. Şu an itibarıyla Bosna-Hersek, Hırvatistan, Kuveyt, Sırbistan ve Slovenya ordularında hizmettedir.

Üretimi ve tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

M-84 tankı T-72 tankının 2.nesil ateş kontrol sistemleri, kompozit zırh ve 1000BG'lik motorla geliştirilmiş Yugoslav versiyonudur. M-84, ilk olarak 1984 yılında Yugoslav halk ordusunun hizmetine girdi. Birkaç yıl sonra da geliştirilmiş versiyonu olan M-84A hizmete girdi.

Bu tankın montajını doğrudan yapan 240 tane fabrika vardır. Bunun yanında çeşitli parçalarını üreten 1000 kadar fabrika vardır.

Üretimini doğrudan yapan fabrikalar:

  • Duro Daković, Slavonski Bros(Jonny Since'e bkz),
  • FAMaS, Pale, motor
  • Izgara Ljubljana, lasers and electronics
  • Zrak Sarajevo, Sarajevo, optik menzil bulucu
  • Slovenske Železarne, Ravne, zırhı
  • Prvi Partizan, Užice, muhimmatları
  • Pretis, Vogosca, ammunition
  • Prva Petoletka, Trstenik, hidrolikler
  • 21 Maj, Rakovica, manual turret traverse
  • Bratstvo, Travnik, Ana silah
  • Metalski zavodi Tito, Skoplje, multiplicator
  • 11 oktomvri, Prilep
  • Ruen, Kočani
  • Rudi Cajevec, Banja Luka, electronics
  • Sever, Subotica, otomatik doldurucu
  • Jugoturbina, Karlovac
  • Radoje Dakic, Podgorica
  • Industrija lezajeva Kotor,

Hırvatistan, M-91 Vihor tankının büyük ölçüde modernize edilmiş versiyonunu, M-95 Degman adı altında tasarlayıp üretimine başlamıştır.

150 civarında M-84 tankı Kuveyt'e ihraç edilmiştir. Yugoslavya, bu satışlardan da 500 milyon USD gelir elde etmiştir.

Tasarım özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana silahı[değiştir | kaynağı değiştir]

M-84 tankları bir 2A46 125 mm topu ile donatılmıştır.

Ana silahının mühimmatları 40 adettir taretin altındadır. Bu zayıflığı Hırvatlar tarafından fark edilmiştir.

Ana silahının yanında birde 7.62mm'lik eşeksenli makineli ve komutan kulesinde 12.7 mm'lik makineli silahları vardır.

Tankın mürettebat sayısı üçtür. Tank komutanı taretin sağında, silahçı ise solundadır. Şoför ise ön tarafta tam ortadadır. T-72 türevi tasarımlarda olduğu gibi M-84 tankında otomatik dolum mekanizması sebebiyle doldurucu yoktur.

Zırhı ve ateş kontrol sistemleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu tankların zırhı yüksek sertlikte çelik, titanyum, tungsten ve alüminyumdan oluşan kompozit bir zırh çeşididir. Buna ek olarak M-95 Degman yoğun olarak Reaktif zırhla kaplanmıştır.

On iki adet sis havanı taretin ön kısmında her iki yanında (beş-yedi adet) bulunur.

M-84'ün nükleer, biyolojik ve kimyasal saldırılara karşı korunma özelliği vardır.

Motor[değiştir | kaynağı değiştir]

Kullanıcılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]