Menâkıbnâme

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Menâkıbnâme (Farsça: مناقبنامه); velilerin, tarikat büyüklerinin ve şeyhlerin kerametlerini konu alan eserlere verilen addır.

Bu eserlerde zaman, mekan ve tarih bulunmamakla beraber, içerisinde bulunulan ortamın gelenek, görenekleri ve inançları yansıtılır. Bu eserlerde yer alan kahramanlar olağanüstü işleri gerçekleştiren ve olağanüstü nitelikler taşıyan kimselerdir. Âşık Paşa'nın oğlu Elvan Çelebi'nin "Menâkıbü'l-Kudsiyye fi-Menâsibi'l Ünsiyye" adlı eseri, Türk edebiyatının menakıb türündeki ilk örneğidir. Eser, 2081 beyittir.