Mohaç Türküsü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mohaç Türküsü, Yahya Kemal Beyatlı tarafından yazılmış, Kendi Gök Kubbemiz adlı kitabında yer alan şiirlerden biridir. Epik bir özellik taşır. İsmini, Osmanlı İmparatorluğu sınırları içinde Avrupa topraklarında yer almış olan, Mohaç’tan almıştır.

Şiir metni[değiştir | kaynağı değiştir]

Millî Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan Kendi Gök Kubbemiz kitabındaki imlâsıyla şiir şu şekildedir:

Mohaç Türküsü[1]
Bizdik o hücûmun bütün aşkıyle kanatlı;
Bizdik o sabâh ilk atılan safta yüz atlı.
Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle,
Canlandı o meşhûr ova at kişnemesiyle!
Fethin daha bir ülkeyi parlattığı gündü;
Biz uğruna can verdiğimiz yerde göründü.
Gül yüzlü bir âfetti ki her pûsesi lâle;
Girdik zaferin koynuna, kandık o visâle
Dünyâya vedâ ettik, atıldık dolu dizgin;
En son koşumuzdur bu! Asırlarca bilinsin!
Bir bir açılırken göğe, son def'a yarıştık;
Allâh’a giden yolda meleklerle karıştık.
Geçtik hepimiz dört nala, cennet kapısından;
Gördük ebedî cedleri, bir anda yakından!
Bir bahçedeyiz şimdi şehitlerle berâber;
Bizler gibi ölmüş o yiğitlerle berâber.
Lâkin kalacak doğduğumuz toprağa bizden
Şimşek gibi bir hâtıra nal seslerimizden!

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Yahya Kemal, Kendi Gök Kubbemiz, “Mohaç Türküsü”, Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları, İstanbul 1989, s. 18-19. ISBN 975-11-0336-3