NFC

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ölçeğe göre bilgisayar ağı türleri

NFC yani Near Field Communication ve Türkçe ismiyle Yakın Alan İletişimi, iki elektronik cihaz arasında 4 cm (1,57 inç) veya daha kısa bir mesafe üzerinden iletişim kurulmasını sağlayan bir dizi İletişim protokolü'dür.[1] NFC, daha yetenekli kablosuz bağlantıları önyüklemek için kullanılabilecek basit bir kurulum aracılığıyla düşük hızlı bağlantı sunar.[2] Diğer "yakınlık kartı" teknolojileri gibi NFC de, 106 ila 848 kbit/s aralığındaki veri hızlarında ISO/IEC 18000-3 hava arayüz standardını kullanan, küresel olarak mevcut lisanssız radyo frekansı ISM bandı'nda 13,56 MHz'lik frekansını kullanarak bir veya her iki yönde iletişim kuran NFC özellikli cihazlardaki (ör. akıllı telefon veya yazıcı gibi) iki anten arası endüktif bağlantıya dayanır.

Bonus flash
Avusturya Federal Trenleri'nce kullanılan ve bileti geçerli yapan makinalar, aynı zamanda mobil bilet ("Handy-Ticket") alımı için de kullanılmaktadır. Bilet, mobil telefona mesaj olarak gönderilir.

Yakın Alan İletişimi kablosuz iletişim teknolojisidir. NFC teknolojisi temelde, NFC standartlarına uyumlu elektronik cihazlar arasında yakın mesafeli haberleşmeyi sağlar.[3][4]

NFC Forumu, cihaz uyumluluğunun sertifikalandırılmasına yönelik standartları belirleyerek teknolojinin tanımlanmasına ve tanıtılmasına yardımcı oldu.[5][6] Güvenli iletişim, kredi kartları için yapıldığı gibi[7] şifreleme algoritmaları uygulanarak ve bunların kişisel alan ağı kabul edilme kriterlerine uyması durumunda mümkündür.[8]

NFC standartları, iletişim protokollerini ve veri alışveriş biçimlerini kapsar ve ISO/IEC 14443 ve FeliCa dahil olmak üzere mevcut radyo frekansı tanımlama (RFID) standartlarına dayanır.[9] Standartlar, ISO/IEC 18092[10] ve NFC Forumunca tanımlananları içerir. GSMA grubu, NFC Forumuna ek olarak GSMA NFC Standartlarının[11] cep telefonlarında uygulanması için bir platform tanımladı. GSMA'nın çabaları arasında Güvenilir Hizmetler Yöneticisi,[12][13] Tek Kablolu Protokol, test/sertifikasyon ve güvenli unsur yer alır.[14] NFC özellikli taşınabilir cihazlar, örneğin elektronik etiketleri okumak veya NFC uyumlu bir sisteme bağlandıklarında ödeme yapmak için uygulama yazılımı ile donatılabilir. Bunlar, önceki sistemler tarafından kullanılan özel teknolojilerin yerine geçerek NFC protokollerine göre standartlaştırılmıştır.

NFC için bir patent lisanslama programı, 2011 yılında oluşturulan bir patent fonu olan France Brevets tarafından yürütülmektedir. Bu program, Dolby Laboratories'in bağımsız bir yan kuruluşu olan Via Licensing Corporation tarafından geliştirilme aşamasındadır ve Mayıs 2012'de sonlandırılmıştır.[15] Platformdan bağımsız, ücretsiz ve açık kaynaklı bir NFC kitaplığı olan libnfc, GNU Kısıtlı Genel Kamu Lisansı kapsamında vardır.[16][17]

Mevcut ve beklenen uygulamalar arasında temassız işlemler, veri alışverişi ve Wi-Fi gibi daha karmaşık iletişimlerin basitleştirilmiş kurulumu vardır.[18] Ayrıca bağlı cihazlardan birinin internet bağlantısı olduğunda diğeri çevrimiçi servislerle veri alışverişinde bulunabilir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

2002 yılının sonlarında Sony ve Philips ortaklığında geliştirilmiş ve ISO/IEC tarafından 8 Aralık 2003 tarihinde standart olarak kabul edilmiştir. 18 Mart 2004 tarihinde Nokia, Sony ve NXP tarafından NFC Forum, NFC teknolojisinin geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması için kurulmuştur.[19]

Benzer teknolojiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Benzer kablosuz iletişim teknolojileri IrDA, Bluetooth, Wi-Fi, ZigBee'den çok daha kısa mesafeli (2-4 santimetre kadar) bir menzile sahip olan teknoloji, Bluetooth ve WiFi gibi nispeten yeni iletişim teknolojilerinden daha düşük bir bant genişliği sunmaktadır.[20]

Kullanıcı odağı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bant genişliği ve menzilin darlığının temel nedeni kullanıcı tecrübesini iyileştirmektir. Zîrâ NFC teknolojisi, cihazların birbirlerine dokunacak kadar yaklaştıkları zaman etkin olmakta ve cihazların birbirleri ile konuşabilmelerini ancak bu şartlar altında sağlamaktadır. Bu durum cihaz sahipleri için psikolojik rahatlık, kullanım kolaylığı ve güvenlik sağlamaktadır.[21][22]

Standartlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Şu anda NFC ile ilgili Dünya çapında kabul edilmiş iki standart bulunmaktadır:

  • ISO/IEC 18092/ECMA-340 : Near Field Communication Interface and Protocol-1 (NFCIP-1)
  • ISO/IEC 21481/ECMA-352 : Near Field Communication Interface and Protocol-2 (NFCIP-2)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Faulkner, Cameron (9 Mayıs 2017). "What is NFC? Everything you need to know". Tech Radar. 7 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2021. 
  2. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; TechEnabler isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2023. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2023. 
  5. ^ Foresman, Chris (9 Şubat 2011). "Near Field Communications: a technology primer". Ars Technica (İngilizce). 3 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2023. 
  6. ^ "Home - NFC Forum". NFC Forum (İngilizce). 26 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2016. 
  7. ^ "About the Forum". NFC Forum. 11 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012. 
  8. ^ "Understanding Tokenization" (PDF). 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Nisan 2019. 
  9. ^ "Technical Specifications". NFC Forum. 4 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  10. ^ "ISO/IEC 18092:2004 Information technology -- Telecommunications and information exchange between systems -- Near Field Communication -- Interface and Protocol (NFCIP-1)". ISO. 12 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  11. ^ "GSMA NFC Standards". 23 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
  12. ^ "The Role of the Trusted Service Manager in Mobile". NanoPDF. 29 Nisan 2018. 22 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2021. 
  13. ^ "The Role of the Trusted Service Manager in Mobile Commerce" (PDF). Digital Commerce (white paper). GSM Association. December 2013. 1 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
  14. ^ "Mobile NFC Infrastructure" (PDF). Digital Commerce. GSM Association. 30 Temmuz 2012. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Şubat 2014. 
  15. ^ Eskil, Hacı Süleyman. Public Transportation Smart Pass with NFC Card Project (İngilizce). Süleyman. 17 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2020. 
  16. ^ "Public platform independent Near Field Communication (NFC) library". 23 Haziran 2014. 14 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2015. 
  17. ^ "libnfc download page (current version)". 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2015. 
  18. ^ "What is NFC?". NFC Forum. 13 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2011. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2023. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2023. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2023. 
  22. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2023. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=NFC&oldid=31396069" sayfasından alınmıştır