Oksit
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Oksit, içeriğinde en az bir adet oksijen atomu ve en az bir adet başka element içeren bileşiklere verilen genel isimdir. Soy gazlar oksitleri oluşturmazlar. OF2 ve KMnO4 oksit değildir.
Lavoisier'in geliştirdiği kimyasal adlandırma kurallarına göre oksijenle birleşen elementin adından sonra oksit ifadesi eklenir.
Çeşitleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Asidik oksit[değiştir | kaynağı değiştir]
Ametallerin oksijence zengin bileşikleridir. CO2, SO2, SO3, N2O3, N2O5, P2O5, CI2O7, Cl2O1
Asidik oksitler suda çözündüklerinde asit oluştururlar. Bazlarla tepkimeye girerek ise tuz oluştururlar.
Bazik oksit[değiştir | kaynağı değiştir]
Metallerin O−2 ile oluşturduğu bileşiklerdir. Genellikle bazik karakterlidir. Na2O, CaO, Ag2O, CuO, MgO
Bazik oksitler suda çözündüklerinde baz oluştururlar. Asitlerle tepkimeye girerek ise tuz oluştururlar.
Amfoter oksit[değiştir | kaynağı değiştir]
Asitlerin karşısında baz, bazların karşısında asit özelliği gösteren maddelerdir. Zn, Cr, AI, Sn, Pb, Be elementlerinin oksitleri amfoterdir. AI2O3, ZnO, AI(OH)3, Zn(OH)2
Amfoter oksitler suda çözünmezler. Hem asit hem bazlarla tepkimeye girerek tuz oluşturabilirler.
Nötr oksit[değiştir | kaynağı değiştir]
Oksijence fakir ametal oksitlere nötr oksit denir. CO, NO, N2O
Nötr oksitler asit, baz veya suyla tepkime vermezler. Ancak yanarak asit oksitlere dönüşebilirler.
Peroksit[değiştir | kaynağı değiştir]
O−1 iyonunun yer aldığı bileşiklerdir. 1A ve 2A elementleriyle oluşabilir. Peroksitler kararsız bileşiklerdir ve ısıtıldıklarında kararlı hale geçerler.
Bileşik oksit[değiştir | kaynağı değiştir]
Farklı değerlikteki aynı metallerin bir arada bulunduğu oksitlerdir. Fe3O4 (Fe+2O ve Fe2+3O3), Pb3O4 (2Pb+2O ve Pb+4O2)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- DEMİR Mustafa, Anorganik Kimya-1, MEB Yayınları, İstanbul, 1997
- UYAR Tahsin, Serpil AKSUY, Genel Kimya 2, Palme Yayıncılık, Ankara, 2005
