Planck sıcaklığı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Planck sıcaklığı (TP), Planck birimleri olarak bilinen doğal birimler sisteminde sıcaklık birimidir.

Planck sıcaklık ölçme birimi olarak kullanıldığında, bu ölçeğin büyüklüğü 1'e eşittir ve değeri mutlak sıfırın 0 olduğu değerdir. Diğer sıcaklık birimleri Planck sıcaklık birimlerine dönüştürülebilir. Örneğin 0 °C = 273,15 K = 1,9279 × 10−30TP.

İfadesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Planck sıcaklığı şöyle ifade edilir:

= 1,416833(85) × 1032 K

Burada:

mP, Planck kütlesi,
c, bir vakumdaki ışık hızı,
, indirgenmiş Planck sabitidir ve ifadesi;
, Planck sabiti,
k, Boltzmann sabiti,
G, yerçekimi sabiti.

Parantezler arasındaki iki rakam (yani 85 sayısı), yaklaşık değerin standart hatasını ifade eder.[1]

Tanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Çoğu Planck birimleri gibi 1 (bir) Planck sıcaklığı, kuantum teorisi göre sıcaklığın kütleçekime bağlı olarak alabileceği asıl sınırıdır. Mevcut fiziksel teoriye göre, kuantum kütleçekimi teorisinin olmaması, TP'den büyük eşit sıcaklığın olmadığı kanısını doğurmuştur.[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "CODATA Value: Planck temperature". The NIST Reference on Constants, Units, and Uncertainty. NIST. 13 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2011. 
  2. ^ Nova: Absolute Hot 6 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]