Psödomaki

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Psödomaki (yalancı maki), Karadeniz kıyılarında ormanların bozulması sonucu oluşan, makiye benzer, nemcil çalı topluluklarına verilen addır.

Ormanların bozulduğu yerlerde oluşan çalı türleri gelişir. Akdeniz iklim bölgesinin dışında, bu iklimin hissedildiği nemli bölgelerde maki türleri içine nemcil türler de karışır. Marmara ve Karadeniz kıyıları psödomakinin görüldüğü yerlerdir. Maki türleri Akdeniz ikliminde kışlar ılık geçtiğinden yaprak dökmezler. Karadeniz kıyılarında kışlar daha soğuk olduğundan bazı türleri yapraklarını döker. Bünyelerinde yağ bağlama ve yapraklarını sertleştirmeye gereksinimleri yoktur. Kuzey Anadolu dağlarının kuzeye bakan yamaçlarında genel olarak 1000 m yükseltilere kadar çıkarlar.

Psödomaki içindeki maki ögeleri şunlardır: funda, kocayemiş, sandal, kermez meşesi, delice, akçakesme, laden, defne, erguvan, menengiç ve katran ardıcı.[1] Psödomaki içindeki kışın yaprak döken cinsler şunlardır: kızılcık, geyik dikeni, fındık, dişbudak, kurtbağrı, muşmula, böğürtlen, yabani erik, yabani elma ve üvez.[1]

Polen taşıyan hayvanlar (böcekler, kuşlar) yardımı ile geniş alanlara yayılırlar. Bu çalılara yalancı maki denmesinin nedeni, yıl boyu yeşil kalan makiden ayrı olarak kışın yaprak dökmesidir.

Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Funda
Kocayemiş
Böğürtlen
Muşmula

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b DÖNMEZ, Prof. Dr. Yusuf (1985). Bitki Coğrafyası. İstanbul: İstanbul Ünv. Yay.