Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi 3. Kongresi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi III. Kongresi 25 Nisan-10 Mayıs 1905 (Eski usul takvime göre 12–27 Nisan) tarihleri arasında Londra'da toplandı.
II. Kongre'de ortaya çıkan Bolşevik-Menşevik ayrılığı, şiddetlenerek artıyordu. Bölünme, tam anlamıyla henüz gerçekleşmese de ve bu iki fraksiyon şeklen henüz iki ayrı parti değilse de, gerçekte her biri kendi yönetim merkezine, kendi basınına sahip iki ayrı parti gibi faaliyet gösteriyordu. 1904 ortasında, Menşevikler Georgi Plehanov'un yardımıyla ve taraf değiştiren iki bolşeviğin yardımıyla (Krasin ve Noskov) Merkez Komitesi'nde çoğunluğu ele geçirdiler. Partinin yayın organı İskra'nın ve Merkez Komitesi'de çoğunluğu kaybetmek Bolşevikleri zor durumda bıraktı. Bolşevikler içinde bulundukları zor durumu aşmak ve Menşeviklerle hesaplaşmak için yeni bir kongrenin hazırlıklarına giriştiler. Ağustos 1904'te İsviçre'de Lenin'in önderliği altında, 22 Bolşeviğin katıldığı bir konferans yapıldı ve bu konferansta III. Parti Kongresi için çağrı yapıldı. Lenin bu toplantıyı Parti'ye adlı eserinde detaylıca bahsetmiştir. Fakat Menşevikler, III. Parti Kongresi'nin lafını bile duymak istemiyorlardı. Menşeviklerin çoğunlukta olduğu Merkez Komite, 7 Şubat 1905 tarihinde Kongre çağırısını reddeden bir ve Lenin'i ihraç eden kararlar aldı. Bundan iki gün sonra Merkez Komitesi üyesi on bir üyeden dokuzu tutuklandı. Leonid Krasin ve Lyubimov Bolşeviklerle irtibata geçti ve üçüncü parti kongresinin toplanması konusunda Gusev ve Rumyantsev ile bir mutabakata vardılar.[1]
Menşevikler, III. Parti Kongresi'ne katılmayı reddettiler ve kendi kongrelerini toplamaya karar verdiler. Cenevre'deki kongrelerindeki delege sayısı az olduğundan, onu konferans diye adlandırdılar; fakat gerçekte Menşevikler kendi parti kongresini toplamışlardı. III. Parti Kongresi Nisan 1905'te Londra'da toplandı. Kongreye, 20 Bolşevik Komiteden 24 delege katıldı. Kongrede, Krasin ve Alexander Bogdanov, Merkez Komitesi Rusya Bürosu başına getirildiler ve iki ayrı fraksiyonu uzlaştırmak için görevlendirildiler.[1]
Bolşevikler Kongre'de, devam etmekte olan devrimin burjuva-demokrat karakterine rağmen, işçi sınıfının önderliğinde gerçekleşeceğini savunurken, Menşevikler ise Konferans'ta,devrimin bir burjuva devrimi olduğunu, bu sebeple önderinin de ancak liberal burjuvazi olabileceğini tartışıyorlardı. Kongre'de Rus-Japon Savaşı da görüşüldü. Lenin, Çarlığın zayıflamasına ve devrimin güçlenmesine yol açacağı için, Çarlık hükûmetinin yenilgisinin faydalı olacağı görüşündeydi. Diğer bir konu da, Lenin'in Rusya'ya dönmesi meselesiydi. Kongre, Merkez Komite'nin ve parti gazetesinin Rusya'ya taşınması konusunda Lenin'e baskıda bulundu. Nitekim Kasım 1905'te, Lenin Rusya'ya döndü.
Lenin, Demokratik Devrimde Sosyal-Demokrasinin İki Taktiği adlı eserinde bu kongrede alınmış olan kararları açıklamış ve Menşevikler tarafından III. Kongre ile aynı zaman diliminde Cenevre'de toplanan konferansın almış olduğu kararları karşılaştırmıştır.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Biggart, John (1989), Alexander Bogdanov, Left-Bolshevism and the Proletkult 1904 - 1932, University of East Anglia
- ^ V.İ. Lenin, Demokratik Devrimde Sosyal-Demokrasinin İki Taktiği, Sol Yayınları, ISBN 975-7399-00-0.
- Protocols 25 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (3-й съезд РСДРП (April–May 1905): Протоколы. (М.: Госполитиздат, 1959))
- Report on the Third Congress of the Russian Social-Democratic Labour Party 1 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by V.I. Lenin; in Proletary, No. 1, May 27 (14), 1905. Published according to the text in the newspaper Proletary.
