Salah Birsel

Ahmet Salahattin Birsel (14 Kasım 1919, Balıkesir - 10 Mart 1999, İstanbul),^[1][2] Türk şair ve deneme yazarı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Uzun yıllar İzmir, İstanbul ve Ankara'da yaşadıktan sonra İstanbul'a yerleşti. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nin felsefe bölümünden mezun olduktan sonra müfettişlik, kitaplık ve basımevi müdürlüğü gibi görevlerde bulundu.^[3] Aynı zamanda Türk Dil Kurumu yönetim kurulu üyeliği yaptı. Oyuncu İhsan Devrim ve yazar Burhan Arpad'la birlikte 1940'lı yıllarda ABC Kitabevi'ni kurdu.

Yönetmen Özdemir Birsel'in amcasıdır.

Salâh Birsel, 10 Mart 1999'da kalp krizinden İstanbul'da öldü.

Sanatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1956'dan sonra Birinci Yeni şiirinden tamamen uzaklaştı ve kendine ait, bağımsız bir şiir anlayışı geliştirdi. Şiirde zekanın önemine inanır. Konuları alaya alır gibi görünerek şiirin düşündürücü yanını güçlendirmiştir. Nesirlerinde de mizah dikkati çekmektedir.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Şiir[değiştir | kaynağı değiştir]

• Dünya İşleri (1947, Yirminci Asır Yay.)
• Hacivat'ın Karısı (1955, Seçilmiş Hikâyeler Yay.)
• Ases (1960, Yeditepe)
• Kikirikname (1961, Yeditepe)
• Haydar Haydar (1972, Bilg)
• Köçekçeler (Bütün Şiirleri, 1981, İş Bankası Yay.)
• Bütün Şiirleri (Bütün Şiirleri, 1986, Ada)
• Varduman (Son dönem şiirleri, 1993, YKY) (Necatigil Şiir Ödülü)
• Yalelli (1994, Adam)
• İnce Donanma (1995, Korsan Yay.)
• Rumba da Rumba (1995, Adam)
• Yaşama Sevinci (1995, Adam)
• Çarleston (1996, Adam)
• Baş ve Ayak (1997, Adam)
• Sevdim Seni Ey İnsan (1997, Adam)
• Seçme Şiirler (1997, Adam)
• Nardenk (1998, Adam)

Deneme[değiştir | kaynağı değiştir]

• Şiirin İlkeleri (1952, Yenilik)
• Sen Beni Sev (1957, Yeditepe)
• Kendimle Konuşmalar (1969, Papirüs)
• 1001 Gece Denemeleri adı altında yayımlanan eserleri:
  • Şiir ve Cinayet (1975, Çağdaş)
  • Kurutulmuş Felsefe Bahçesi (1979, Ada)
  • Halley Kimi Kurtarır (1981, Yazko)
  • Paf ve Puf (1981, Ada)
  • Amerikalı Tolstoy (1983, Yazko)
  • Bir Zavallı Sarı At (1985, Çağdaş)
  • Yapıştırma Bıyık (1985, Özgür Yay)
  • Şişedeki Zenci (1986, Nisan)
  • Asansör (1987, Özgür Yay)
  • Kediler (1988, Bağlam)
  • Seyirci Sahneye Çıkıyor (1989, Nisan)
  • Hafiyeler Önde Gider (1991, Nisan)
  • Gandhi ya da Hint Kirazının Gölgesinde (1993, YKY)
  • Gece Mavisi (1994, Varlık)
• Salâh Bey Tarihi adı altında yayımlanan eserleri:
  • Kahveler Kitabı (1975, Koza)
  • Ah Beyoğlu Vah Beyoğlu (1976, Sander)
  • Boğaziçi Şıngır Mıngır (1980, İş Bankası Yay.)
  • Sergüzeşt-i Nono Bey ve Elmas Boğaziçi (1982, İş Bankası Yay)
  • İstanbul-Paris (1983, İş Bankası Yay)

Günlük[değiştir | kaynağı değiştir]

• Günlük (1955, Yeditepe)
• Kuşları Örtünmek (1976, Ada)
• Hacivat Günlüğü (Günlük ve Kuşları Örtünmek ikisi bir arada) (1982, Ada)
• Yaşlılık Günlüğü (1986, Ada)
• Aynalar Günlüğü (1988, Ada)
• Bay Sessizlik (1990, Ada)
• Nezleli Karga (1991, Remzi)
• Geceyarısı Mektupları (1991, Bağlam)
• Yalnızlığın Fırınlanmış Kokusu (1992, Remzi)
• Yanlış Parmak (1995, Adam)
• Papağanname (1995, Adam)

Roman[değiştir | kaynağı değiştir]

• Dört Köşeli Üçgen (1961)

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

• Rüştü Onur (1956, Yeditepe)

İnceleme[değiştir | kaynağı değiştir]

• Fransız Resminde İzlenimcilik (1967, Dost)
• Goethe (1972, Milliyet Yay)

Gezi[değiştir | kaynağı değiştir]

• 'Kıbrısa Selam' (1987, Cem)

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• "Keçi Çobanı, Kuzu Çobanı" denemesi ile TRT Deneme Sanat Ödülü (1970)
• "Şiir ve Cinayet" kitabıyla TDK Deneme Ödülü (1976)
• "Paf ve Puf" ile Yazın alanı Eleştiri-Deneme dalında Türkiye İş Bankası Büyük Ödülü (1982)
• "Yaşlılık Günlüğü" adlı günlüğüyle Sedat Simavi Edebiyat Ödülü (1986) - Türkiye'de günlük türünde yazılmış bir esere verilen ilk ödül
• "Varduman" adlı şiir kitabıyla Necatigil Şiir Ödülü (1994) ^[4]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• MEB 100 Türk Edebiyatçısı

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Salah Birsel (T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]