Sayokan

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sayokan, kökleri Orta Asya'ya dayanan bir Türk savaş sanatıdır. Kurucusu Nihat Yiğit tarafından resmî bir branş olarak dünyaya tanıtılmaktadır. Sayokan Dünya Federasyonu, 7 Aralık 2005 tarihinde Türkiye'de kuruldu.

Adlandırması[değiştir | kaynağı değiştir]

Sayokan, kurucusu Nihat Yiğit tarafından “Savaşçının Yolu ve Kanı" cümlesindeki sözcüklerin baş hecelerini alarak kısaltıldı. Yiğit'in ifadesi ile, “savaşçı” Mete Han’dan Atatürk’e kadar gerek bedensel, gerekse ruhsal, zihinsel yetenek ve erdemliliğe sahip devlet adamlarını, komutanları, kahramanları, “yol” ise bu insanların yetenek ve erdemliliğe giden yolunu, “kan” ise yine bu insanlarla olan bağı ifade etmektedir.[kaynak belirtilmeli] Tabiatı ile uzak doğu savaş sanatlarına bu alanda alternatif olarak sunulmaktadır.

Sayokan hocalarına "aybar", dövüşün yapıldığı alana "cenk" deniyor.[1]

Teknik ve eğitim yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]

4 bölge-4 hilal

Her bir hilal ayak hareketi, Alparslan'ın Malazgirt Savaşı'nda kullandığı hilal stratejisini ifade eder. Rakip, hilalin içine hapsedilir ve teknik uygulamaya geçilir. Sayokan vuruşlu-yere serme sistemine sahiptir. Kahramanlık oyunlarındaki cenkler, bu kural anlayışı ile icra edilir. Ayrıca Sayokan'ın öğreti ve teknik anlayışı zıtlıkların birliği kuramı üzerine kurulmuştur. Bu anlayış teknik alanda kişiyi sağ ve sol yeteneklerini aynı seviyede geliştirir.

Öğreti boyutunda ise kainatın bu anlayış ile yaratıldığı ve yaşamında eksi ve artı değerleri dengelemesi öğretilir. Bu anlayışın tekniksel alanda uygulanışı başka savaş sanatlarında yoktur.[kaynak belirtilmeli] Tüm temel tekniklerde uzuvlar araçtır, destekleyici, ivme kuvvetini artırıcı unsur gövdedir. Örneğin, yumruk tekniğinde kol ve el araçtır. Yumruğu destekleyen, itici güç ve ivme kazandıran gövdedeki başka kas gruplarıdır. Bu anlamda sayokanın teknik hareket analizi ile diğer savaş sanatlarının teknik analizleri arasında çok ciddi farklılıklar vardır. Tekniklerde orak, kanca, tırpan, kalkan gibi tanımlamaların olması sadece isimlendirmeden ibaret değildir.

Uluç el irtişleri

Ok yumruk - Orak yumruk - Kanca yumruk - Döner dirsek - Sağ ve sol sancak - Gökkuşağı - Kalkan - Burgu - Kılıç el - Sarmala at - Ters sarmala at - Osmanlı eli - Düz ok - Düz orak - Düz Osmanlı eli.

Uluç ayak irtişleri

Alt, orta ve üst tırpan - Omca - art bönge - Art orak bönge - ön bönge - yan bönge - Bagış bönge - Ters bagış bönge - Kımaça bönge.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Türkler'in dövüş sanatı Sayokan 13 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sabah. En son 2 Kasım 2016 tarihinde erişildi.