Sōtō

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Dōgen Zenji, Japonya'da Soto Zen'in kurucusu olarak kabul edilir.

Sōtō Zen (Çince: Caodong), ya da Sōtō okulu (Japonca: 曹洞宗, Sotoshū), Japonya'daki üç büyük Zen Budist mezhepten biridir. Diğer iki mezhep ise Rinzai okulu ve Ōbaku'dur. Okul ilk defa Çin'de Tang Hanedanı döneminde Dongshan Liangjie tarafından Caodong adıyla kurulmuş, 13. yüzyılda Dogen Zenji tarafından Japonya'ya getirilmiştir. Günümüzde Japonya'da Dogen, Keizan Jōkin ile birlikte Sōtō Zen'in iki kurucusundan biri olarak kabul edilir.[1]

Okulun ayırt edici özelliklerinden biri olan shikantaza uygulaması ("yalnızca oturmak" veya "sessiz aydınlatma" olarak çevrilir), zazen'e farklı bir yaklaşımı ifade eder.[2] Tarihsel perspektiften bakıldığında, kitlelere hitap etmesinden dolayı Soto Zen'i aşağılamak için sıklıkla "çiftçi Zeni" yakıştırması yapılırken, Rinzai ise samuray sınıfından rağbet görmesi nedeniyle "samuray Zeni" olarak adlandırılmıştır.[3][4]

Dipnot[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Peter Slater, Religion and Culture in Canada: Essays by Members of the Canadian Society. Wilfrid Laurier University Pres, 1977, s. 218-219
  2. ^ Hozan Alan Senauke, "A Long and Winding Road: Soto Zen Training in America". Teaching Theology & Religion, Blackwell Publishers, April 2006
  3. ^ Peter Harvey, An Introduction to Buddhism: Teachings, History, and Practices, Cambridge University Press, 1990, s. 165
  4. ^ James William Coleman, The New Buddhism: The Western Transformation of an Ancient Tradition, Oxford University Press, 2001, s. 53