Suphi Nuri İleri
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Suphi Nuri İleri (1887, Gelibolu - 5 Aralık 1945,[1] İstanbul), Türk siyasetçi ve yazar.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Babası, Meclis-i Âyan üyeliği ve Adliye nazırlığı yapmış Mustafa Nuri Bey; annesi ise Adana valiliği, Cezayir-i Bahr-i Sefid Vilayeti (Ege Adaları) Valiliği ve Hariciye Nazırlığı gibi görevlerde bulunmuş devlet adamı Abidin Paşa’nın kızı Nefise Hanım’dır. Gazeteci Sedat Nuri ve siyasetçi Celal Nuri Beyler kardeşleridir. İstanbul Hukuk Mektebi’ni, Paris Siyasal Bilimler Okulu’nu bitirdi. Ağabeyi Celal Nuri ile çıkardıkları İleri gazetesini yönetti. Türkiye Sosyalist Fırkası genel sekreterliği, Türkiye İşçi ve Çiftçi Sosyalist Fırkası üyeliği yaptı. Kurtuluş Savaşı sırasında hizmetleri görüldü, İkinci Lozan Konferansı’na danışman olarak katıldı. Cumhuriyet’in ilanından sonra Müstakil ve Son Telgraf adlı gazeteleri (1924) çıkardı. Elazığ İstiklal Mahkemesi’nde yargılandıysa da aklandı (1925). 1931-1945 arasında İstanbul Hukuk Fakültesi, Yüksek İktisat ve Ticaret Okulu’nda öğretim üyeliği yaptı. Sol içerikli yazılar yazdığı için hükûmetçe görevlerine son verildi. Rasih Nuri İleri'nin babasıdır.
Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Sevr ve Lozan (1934),
- Günün Hukuki ve İçtimai Meseleleri (1935),
- Marx’ın Kapitali (1936),
- İspanya’da Sınıf Kavgası (1936),
- Siyasi Tarih (1941).
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Suphi Nuri İleri vefat etti" (PDF). Erişim tarihi: 18 Temmuz 2021.
