Taoist cinsel uygulamalar

Vikipedi, özgür ansiklopedi

"Özlerin Birleşmesi"ni gösteren antik bir Çin baskısı.

Taoist cinsel uygulamalar veya "Özlerin Birleşmesi" (Çince: 合氣 (Geleneksel Çin yazısı), 合气 (Basitleştirilmiş Çin yazısı), heqi (Hanyu Pinyin)) bazı Taoist seks uygulamalarına verilen addır. Uygulayıcılar bu cinsel sanatların uygulanmasıyla kişinin iyi bir sağlığa ve sonunda da ölümsüzlüğe ulaşacağına inanırlar.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Günümüze kadar gelen ilk Taoist cinsellik metinleri Mawangdui'deki gömütlerde bulunmuştur. Taoist cinsel sanatlar Han Hanedanı döneminde zirveye ulaşmıştır. M.S. 1000 sonrasında Konfüçyen püritenliği güçlendikçe cinsellik bir tabu konusu haline geldi ve bu sanatlar yasaklandı ve literatürde de sansürler yapıldı. Metinlerin bazıları sadece Japonya'da korunabildi.

Uzun yaşam[değiştir | kaynağı değiştir]

Ming Hanedanı dönemindeki bazı Taoist okullara göre erkeklerin uzun yaşama ve hatta ölümsüzlüğe ulaşmasının yöntemlerinden biri genç yaştaki bakirelerle cinsel ilişki kurmaktır. Zhang Sanfeng ve Zhao Liangpi tarafından yazılmış klasik metinlerde erkeğin cinsel partneri ding (鼎) olarak adlandırılır. (Ding asıl olarak, simya uygulamalarında kullanılan üç ayaklı ve büyük bronz kazanın adıdır.) Klasik Taoist metinlerde tavsiye edilen ding 14 - 16 yaş arası, âdet görmemiş veya yeni âdet görmeye başlamış bakirelerdir. Zhang Sanfeng en üstün dingin 14 yaşındaki menarş öncesi bakireler olduğunu söylemektedir.[1]

Jolan Chang ise Taoist ilkelere uygun ilişkilerde cinsel partnerlerin yaşı konusunu Taocu Sevişme ve Seks adlı eserinde modern bir bakış açısıyla ve günümüz koşullarıyla yorumlamaktadır. Chang Taoist cinsel uygulamaların yaşlı erkek - genç kız ilişkilerinde hayata geçirilebileceğini belirtirken, genç erkeklerin ise gençler yerine yaşlı kadınlarla ilişki kurmasının daha avantajlı olduğunu ileri sürmektedir.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Taoism and Sex 23 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Human Sexuality: An Encyclopedia.
  2. ^ Taocu Sevişme ve Seks: Eski Çinlilerin Cinsel Esrime Yöntemi, ss. 177 - 186, çev. İlhan Güngören, İstanbul: Yol Yayınları, 1983, ISBN 975-7569-01-1