Tek çocuk politikası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tangshan beldesinde bir hükûmet levhası: "Müreffeh, güçlü bir ulus ve mutlu bir aile için lütfen aile planlamacılığını uygulayın."

Tek çocuk politikası, Çin'de uygulanmış eski bir nüfus planlama politikasıdır.

Tek çocuk politikası 1979 yılında aşırı nüfus artışının önlenmesi amacıyla uygulanmaya koyuldu. Etnik azınlıklar ve bazı istisnai durumlar bu politikadan muaf tutulmaktaydı. 2007'de Çin nüfusunun %36'sı sıkı bir tek çocuk politikasına tabi tutulmaktaydı ve %53'üne ise ilk çocuğunun kız olması durumunda ikinci bir çocuğa sahip olma izni verildi.[1] Eyalet hükûmetleri ihlaller için para cezası vermekte ve yerel ve ulusal hükûmetler farkındalığı artırmak, kayıt ve inceleme çalışmaları yapmak amacıyla komisyonlar kurdu.

Çin hükûmetine göre, tek çocuk politikası ile 400 milyon doğum önlenmiştir. Çin'de halkın %76'sı 2008'de yapılan bir ankette bu politikayı desteklemesine rağmen[2] Çin dışında tartışmalı bir konudur.

Kasım 2013'te Çin, tek çocuk politikasını gevşetme kararını açıkladı. Yeni politikaya göre, ebeveynlerden bir tanesi kendi ailesinin tek çocuğu ise, bu aileye ikinci bir çocuk yapma izni verildi.[3][4]

29 Ekim 2015'te, Çin Komünist Partisi tarafından yapılan açıklamaya dayanarak mevcut yasanın iki çocuk politikasına dönüştürüleceği bildirildi. Yeni kanun 1 Aralık 2016 tarihinde, 27 Aralık 2015'te Ulusal Halk Kongresi'nin daimi komitesinden geçmesinin ardından yürürlüğe girdi.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Callick, Rowan (24 Ocak 2007). "China relaxes its one-child policy". The Australian. 17 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2011. 
  2. ^ "The Chinese Celebrate Their Roaring Economy, As They Struggle With Its Costs". 10 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  3. ^ China reforms: One-child policy to be relaxed, UK: BBC, 15 Kasım 2013, 19 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 5 Aralık 2013 .
  4. ^ "Why is China relaxing its one-child policy?". The Economist. 27 Ocak 2015. 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. 
  5. ^ "China formally abolishes decades-old one-child policy". International Business Times. 27 Aralık 2015. 28 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2015. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]