Amarna

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tel-el-Amarna
العمارنة
Antik Kent
Amarna
Amarna'daki Küçük Aten Tapınağı
KurucuAkhenaton
Kuzey Sarayı'nın harabeleri
Tell el-Amarna'daki U-Dikilitaşının sol tarafında yer alan kayalar üzerine yontulmuş heykeller

Tel el-Amarna veya Amarna (Arapça: العمارنة el-'amārnah), Nil Nehri kıyısında kurulmuş, firavunlar dönemine ait eski yerleşim yerlerinden biridir.[1] Fakat bu yere ait günümüze kadar gelen fazla şey yoktur.[2] Bu kentte Akhenaton dönemine ait harabeler bulunur.[2] IV. Amenhotep (Akhenaton), tektanrıcılık üstüne kurulan bir din olan Aton dinini ülke içinde resmi din haline getirince, Teb şehrinden başkenti Tel-el-Amarna'ya taşıdılar.[2] Ulaşımı zor olan bu şehre yalnızca nehir yoluyla ulaşılabiliniyordu.[2] Mısır’ın diğer şehirlerin de olduğu gibi Amarna’da zengin ve fakir ayrımı yoktu. Örneğin bu şehirde işçilerin evleri zengin işverenin etrafında toplanmıştı.[3] Akhenaton ölünce Aton kültü de öldü; dolayısıyla şehir terk edildi ve yüzyıllar boyunca kenti derin bir sessizlik kapladı.[2]

Günümüzde bu şehir harabeden ibarettir.[2] Tapınakları, dikilitaşları, yapı kalıntılarını görmek hala mümkündür.[2] İngiliz ve Alman arkeologlar burada birçok kez kazı yapmışlardır.[2] Krallık arşivlerinde 300'e yakın diplomatik yazışmalar bulunmuştur.[2] Bunlar Amarna Mektuplarıdır. Bu kil tabletlerden oluşan mektuplar Mısırlılar ile Akadların diplomatik yazışmalarıdır.

Bu kentte heykel sanatıyla uğraşan Tutankhamon'un birçok taslak çalışmaları ve tamamlanmamış portreleri bulunmaktadır ve en önemlisi bugün Berlin'de bir müzede bulunan Kraliçe Nefertiti'nin kireçtaşından yapılmış çok renkli büstü de bu şehirde bulunmuştur.[2]

Akhetaten Kenti[değiştir | kaynağı değiştir]

Tell el-Amarna'daki Aton Tapınağının planı

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ A'dan Z'ye MISIR, Amarna maddesi.
  2. ^ a b c d e f g h i j A'dan Z'ye MISIR, Amarna Maddesi.
  3. ^ Akdemir, Ali (13 Aralık 2020). "Antik Mısır'ın Kutsal Kraliçesi; Nefertiti". Küresel Siyaset Merkezi. 13 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2021.