Veri aktarımı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Veri aktarımı ve veri iletimi, verilerin noktadan noktaya veya noktadan çok noktaya haberleşme kanalı üzerinden aktarılmasıdır.[1] Bu tür kanalların örnekleri bakır teller, optik fiberler, kablosuz iletişim kanalları, depolama ortamı ve bilgisayar veri yoludur. Veriler, elektrik voltajı, radyo dalgası, mikrodalga veya kızılötesi sinyal gibi elektromanyetik bir sinyal olarak temsil edilir.

Analog veya analog iletim, bir değişkeninkiyle orantılı olarak genlik, faz veya bazı başka özellikler bakımından değişen sürekli bir sinyal kullanarak ses, veri, görüntü, sinyal veya video bilgisinin iletilmesi için bir iletim yöntemidir. Mesajlar ya bir hat kodu aracılığıyla bir dizi darbe ile ya da bir dijital modülasyon yöntemi kullanılarak sınırlı bir sürekli değişen dalga biçimleri kümesi ile temsil edilir. Geçiş bandı modülasyonu ve karşılık gelen demodülasyon, modem ekipmanı tarafından gerçekleştirilir. Dijital sinyalin en yaygın tanımına göre, bit akışlarını temsil eden hem temel bant hem de geçiş bandı sinyalleri dijital iletim olarak kabul edilirken, alternatif bir tanım yalnızca temel bant sinyalini dijital olarak ve dijital verilerin geçiş bandı iletimini dijitalden -analog dönüşümü.

Aktarılan veriler, bir veri kaynağından, örneğin bir bilgisayar veya bir klavyeden gelen dijital mesajlar olabilir. Aynı zamanda, örneğin darbeli kod modülasyonu (PCM) veya daha gelişmiş kaynak kodlama şemaları kullanılarak bir bit akışına dijitalleştirilmiş bir telefon çağrısı veya bir video sinyali gibi bir analog sinyal de olabilir. Bu kaynak kodlama ve kod çözme, çözücü ekipmanı tarafından gerçekleştirilir.

Veri aktarımı, paralel ya da seri olarak sağlanır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ A. P. Clark, "Principles of Digital Data Transmission", Published by Wiley, 1983