XIV. Clemens

Papa XIV. Clemens
Papa XIV. Clemens
	Papa XIV. Clemens'in portresi
Doğum	Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli; 31 Ekim 1705; Sant' Arcangelo di Romagna, Romagna, Papalık Devleti
Ölüm	02 Ekim 1769 (63 yaşında); Roma, Papalık Devleti
Milliyet	İtalya
Etkin yıllar	19 Mayıs 1769-22 Eylül 1774
Yerine geldiği	Papa XIII. Clemens
Yerine gelen	Papa VI. Pius

Papa XIV. Clemens, asıl adı Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli (d. 31 Ekim 1705, Romagna, Papalık Devleti - ö. 22 Eylül 1774, Roma). 19 Mayis 1769 ile 22 Eylül 1774 arasında papa. Clemens papalık ismini kullanan en son papadır.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Erken dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Günümüzde İtalya'da Emilia-Romagna bölgesinde Rimini ilinde ve antik Via Emilia yolu üzerinde bulunan Santarcangelo di Romagna adli küçük bir şehirde doğdu. Eğitimini Cizvitlerin Rimini ve Urbino'da bulunan papaz yetiştirme okullarında yaptı. Forli ilinde bulunan Fransisken tarikatına ait olan bir manastıra keşiş olarak girdi. Sonra Roma'ya gitti; burada Roma La Sapienza Üniversitesi'nde okuyup ilahiyat (teoloji) üzerinde üniversite diploması aldı. Sonra Ganganelli bir şair, bir müzisyen ve bir teoloji uzmanı olarak isim yaptı. 1741'de bağlı olduğu manastır kesişleri tarikatının başkanı oldu. Ganganelli Papa XIV. Benedictus ile yakın çalışmalara başladı. Onun tarafından bazı Katolik Hristiyanların iddia ettiği gibi İsa'nın çarmıha gerilmesinden dolayı Yahudilerinin Hristiyanlara kan borcu olup olmadığı felsefi sorununu incelemekle görevlendirildi ve 1759'da hazırladığı rapor Yahudilerin bir kan borcu olmadığı sonucuna vardı. 1759'da papa tarafından Kardinal yapıldı.

Papalığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kardinal Ganganelli Papa XIV. Benedictus'un ölmesiyle papalığa 19 Mayıs 1769'da seçildi, Bunun Avrupa'da birkaç ülkede hüküm süren Bourbon Hanedanı'na bağlı ülkelerin desteği olduğu bilinmektedir. Destekleyicileri onun mutlak monarşi rejimi altında bulunan bu ülkelerde, hükümdar ve hükûmetlerinin gayet nefret ettikleri Cizvitler tarikatını lağvedeceği bekleyişi içinde idiler. Daha önceki papanın döneminde Cizvitler Portekiz'den ve Burbon hanedanı tarafından idare edilen Fransa, İspanya, Napoli krallıkları ve Parma Grandukluğu'den atılmışlardı.

XIV. Clemens ismini alan papa önce bu tarikatın faaliyetlerini gayet kısıtlayarak tarikatın düşmanlarını tatmin etmeye çalıştı. Tarikatın başpeder olan Lorenzo Ricci ile görüşmeyi reddetti. Tarikatın yeni papaz adayı almasını yasakladı. Fakat bunlar Cizvitlere düşman olan hükümdarlara yeterli görülmemekteydi. Bunlara verdiği sözü tutmak için Papa Kasım 1772'de bir bildiri hazırlayıp Dominus ac Redemptor adı verilen bu Papalık bildirisini Haziran 1773'te imzalayıp Cizvitler tarikatını lağvettiğini ilan etti^[1]. Bu tarikata bağlı olan yaklaşık 24.000 papaz alelade Katolik papazı hiyerarşisine kabul edildiler. Papanın bu kararından sonra Fransa Kralı XV. Louis, Avignon'da bulunan papalık binalarını ve Ron Nehri üzerinde bulunan "Venessino Comtad" papalık enklavı arazilerini Katolik kilisesine geri verdi. İspanya Kralı (aynı zamanda Parma Grandükü olan) III. Carlos işe İtalya'da idaresi altında olan Benevento ve Pontecorvo bölgelerinin Papalık Devleti idaresi altına girmesini kabul etti.

Papa'nın bu hareketi 19. yüzyılda Katolik Kilisesi hiyerarşisi içinde çok önemli bir klik olan köyü muhafazakârlar tarafından gayet kötü karşılandı. Bunlar papanın papalık görevini fenaya kullanarak papanın Hristiyanlar arasındaki itibarını yerle bir ettiğini iddia etmeye başladılar. Fakat birçok Katolik bu hareketi ve tedbirleri uygun görmüşlerdi.

Papa'nın sıhhati gayet iyi iken bu bildiriyi imzaladıktan sonra birden sağlığı fenalaşmaya başladı. Devamlı yorgunluk göstermeye başladı. Bazıları bunu papanın Cizvitler tarafından zehirlenmesine yordular. Papaya yakın olanlar ise bunu kabul etmediler. Papanın rahatsızlığını yaşı 70'e yaklaşmış olan papanın gayet yüksek enerji ve devamlı dikkat gerektiren ve gayet vücudu ve beyni yorucu bir çalışma içinde olmasına atfettiler. Çok geçmeden papa yatalak oldu ve 22 Eylül 1774'te 68 yasında iken hayatına gözlerini yumdu. Vatikan doktorları tarafından yapılan otopside papanın cesedinde hiçbir zehir izinin bulunmadığı rapor edildi. Mezarı Roma'da "Santi Dodici Apostoli (Oniki Havari)" Kilisesinde bulunmaktadır. Mezar anıtı neo-klasikal mimarı üsluplu olup 18. yüzyılda ünlü heykeltıraş olan Antonio Canova tarafından yapılmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Hıristiyanlık Tarihi. Wayne A. Detzler. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 512. ISBN 975 8318 86 1.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Katolik Ansiklopedisi 1913 "Pope Clement XIV" Maddesi Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Clement XIV - Wikisource, the free online library 1 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: Papa XIII. Clemens	Papa 19 Mayıs1769 - 22 Eylül1774	Sonra gelen: Papa VI. Pius

[:02-1] Hıristiyanlık Tarihi. Wayne A. Detzler. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 512. ISBN 975 8318 86 1.

[1]

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephenus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifatius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Tusculum Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicholaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Francis

Papa XIV. Clemens
Papa XIV. Clemens'in portresi
Doğum	Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli 31 Ekim 1705 Sant' Arcangelo di Romagna, Romagna, Papalık Devleti
Ölüm	02 Ekim 1769 (63 yaşında) Roma, Papalık Devleti
Milliyet	İtalya
Etkin yıllar	19 Mayıs 1769-22 Eylül 1774
Yerine geldiği	Papa XIII. Clemens
Yerine gelen	Papa VI. Pius

XIV. Clemens

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Erken dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Papalığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Premium Üyelik

€4.95

Hızlı ve kolay bir Premium Hesap oluşturun

Favori Sayfalarınızı Kaydetme

Audio'daki herhangi bir sayfayı dinleyin

Renkli Gece Modu