Yahudi Aramicesi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 |
| Yahudi dilleri |
| Diğer |
- Ana Madde: Aramice
Yahudi Aramicesi (veya Yahudi Aramcası) üzerinde İbranice etkisi bulunan Aramice dillerinin genel adıdır.
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
İlk Kullanılışı[değiştir | kaynağı değiştir]
Aramice, İbranice gibi Kuzeybatı Sami dil ailesine mensup bir dildir ve bu iki dilin birçok ortak özelliği vardır. M.Ö. 7. yüzyıldan başlayarak Aramice Orta Doğu'nun Lingua franca'sı oldu. Ticaret ve diplomaside kullanılan bu dili İbraniler henüz kullanmaya başlamamışlardı. Eski Ahit'te anlatıldığına göre Yehuda kralı Hezekiah Asur elçisine Aramice konuşmasını ister çünkü halkın ne konuştuklarını anlamasını istemez.[1]
Adaptasyon[değiştir | kaynağı değiştir]
Belgesel kanıtlar İbranice'den Aramice'ye geçiş sürecindeki kademeleri şöyle açıklar:
- Toplumda anadil İbraniceydi ve diğer Kenan dilleri de anlaşılırdı.
- Aramice uluslararası diplomaside ve dış ticarette kullanıldı.
- Devlet işlerinde Aramice kullanılmaya başlandı.
- Günlük hayatta kullanılmaya başlandı.
- Anadil durumuna geldi ve İbranice sadece dinsel amaçlı kullanıldı.
Bu uzun süren geçiş döneminde geçişin süresini belirleyen etkenlerden bazıları ise toplumun sosyal, politik ve dini durumuydu.
Yunan fethinden Diaspora'ya[değiştir | kaynağı değiştir]
M.Ö. 331'de Büyük İskender'in fetihleriyle bölgedeki Mezopotamya egemenliği sona erdi ve dominant dil Yunanca oldu. Bölgedeki bazı gruplar ise Aramice dilinden vazgeçmemek için direndi. Bu gruplar arasında zamanında Yehuda toprakları denen Filistin'deki ve Babil'deki Yahudiler de vardı. Dini metinler halk tarafından anlaşılmasını kolaylaştırmak için İbraniceden Aramice'ye çevrildi. Ölü Deniz parşömenleri, Mişna ve Tosefta'nın büyük bir kısmı Aramice yazılmıştır.
Diaspora[değiştir | kaynağı değiştir]
M.S. 1. ve 2. yüzyılda Yahudi Aramicesi standart Aramice'den kopmaya ve kendi şeklini oluşturmaya başladı. Babil Talmud'u Yahudi Aramicesiyle yazılan dini metinlerden bir tanesidir. Diasporadaki Yahudiler bulundukları bölgedeki insanların kültürlerine adapte olup onların dillerini kullanmaya başlayınca, aynı İbranicede olduğu gibi, Yahudi Aramicesi sadece dini çalışmalar için kullanılır oldu. 13. yüzyılda Yahudi Aramicesi halkın dili olmasından çıktıktan sonra bile Zohar Ispanya'da yine bu dille basıldı.
Yirminci Yüzyıl[değiştir | kaynağı değiştir]
Sadece Aramice konuşan toplumların arasında kalan Yahudiler dillerini koruyabildiler. Bu kişiler Urmiye Gölü ile Musul arasındaki bölgelere yayılmışlardır. Senendec'de de bu dili konuşan Yahudiler bulunur. Bu adı geçen bölgelerde Aramice konuşan Hristiyan gruplar da vardır. Örneğin, Zaho'daki Aramice konuşan Yahudi ve Hristiyanlar birbirlerini anlayabilirlerken, bu durum Senendec'deki Aramice konuşan Yahudi ve Hristiyanlar için geçerli değildir. Bu dili konuşanların büyük bir kısmı bugün İsrail'de yaşamakta ve dillerini kaybetme riskiyle karşı karşıyadırlar. Bijili lehçesiyle konuşan son kişi 1998'de Kuzey Irak'ta öldü; buna en yakın lehçe olan Barzani lehçesini konuşan 20 kişi kalmıştır ve bunların hiçbirinin anadili değildir. Diğer Yahudi Aramicesi lehçelerini konuşan insanların nüfusunun 26.000 kişi olduğu tahmin edilir.
Modern Lehçeler[değiştir | kaynağı değiştir]
- Barzani - Irak Kürdistanı
- Hulaula - İran Kürdistanı
- Lişana Deni - Zaho, Irak Kürdistanı
- Lişan Didan - İran Azerbaycanı
- Lişanid Noşan - Erbil, Irak Kürdistanı
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
Bibliografi[değiştir | kaynağı değiştir]
- Sokoloff, Michael, A Dictionary of Jewish Babylonian Aramaic: Bar Ilan and Johns Hopkins 2002
- Sokoloff, Michael, A Dictionary of Judean Aramaic: Bar Ilan 2003
- Sokoloff, Michael, A Dictionary of Jewish Palestinian Aramaic of the Byzantine Period: Johns Hopkins 2002/3
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Afro-Asyatik diller ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Yahudilik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |