Brythonisch
| Brythonisch | |
|---|---|
| Yordnig |
|
| Undergruppe | (keini) |
| Verbreitig | Bretagne,  Frankriich |
 | |
Di brythonische Sprooche sin e Grùppe vo keltische Sprooche. Si werde au als p-keltischi Sprooche oder Britannisch bezeichnet.
Brythonisch isch eini vo de zwei inselkeltische Sproochfamilie. Di andri isch s Goidelisch, wo au als Q-Keltisch oder Gälisch bezeichnet wird. Zue de brythonische Sprooche ghöre:
- s Walisisch
- s Kumbrisch, wo im Mittelalter ussgstorbe isch.
- s Bretonisch
- s Kornisch, wo im 18. Joorhùndert ussgstorbe isch, aber inzwüsche wiiderbeläbt wird.
Friener sin brythonischi Sprooche in ganz Britannie gschwätzt worde, spööter allerdings vùm Altänglische verdrängt worde. Do dezue ghöre s Kumbrisch (scho im Friemittelalter ussgstorbe) ùn vilycht au s Piktisch, wo chuum öbis devo bekannt isch. Di brythonische Sprooche sin derwyylscht de angelsäggsische Bsiidlig vo Ängland ge Weschte abdrängt worde.
Als p-keltischi Sprooche isch die brythonischi Sproochgrùpp eng mitem Gallische verwandt. Wie verschiide die Sprooche gsi sin, isch nit sicher.
D Klassifizierig in p- ùn q-keltischi Sprooche goot ùff d Luutverschiebig vùm indo-europäische kw zue p in de brythonische Sprooche, ùn zue k in de goidelische Sprooche, zrùgg.