8-Oksoguanin

8-Oksiguanin
Općenito
Hemijski spoj8-Oksiguanin
Druga imena7,8-Dihidro-8-oksoguanin ili 8-Okso-7,8-dihidroguanin
IUPAC-ime:2-Amino-7,9-dihidro-1H-purin-6,8-dion
Molekularna formulaC5H5N5O2
CAS registarski broj5614-64-2
SMILESc12=NC(=O)N=c1[nH]c(nc2=O)
Osobine1
Dipolni moment2,17
Rizičnost
NFPA 704
 
 
 
 
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

8-Oksoguanin (8-hidroksiguanin, 8-okso-Gua, ili OH8Gua) je jedna od najčešćih lezija DNK uzrokovanih reaktivnim vrstama kisika[1] modificirajući guanin, što može dovesti do neusklađenog uparivanja sa adeninom izazivajuči supstitucije G na T i C na A u genomu.[2] Kod ljudi se prvenstveno popravlja pomoću DNK-glikozilaze OGG1. Može biti uzrokovano ionizirajućim zraćenjem, u vezi s oksidativnim metabolizmom.

8-oksoG (syn) u Hoogsteenovom baznom paru sa dA (anti)
Za poređenje, ovdje je standardni (nemutageni) par GC baza sa obje baze u anti konfiguraciji veze između baze i šećera.

U tjelesnim tečnostima

[uredi | uredi izvor]

Utvrđeno je da su povećane koncentracije 8-oksoguanina u tjelesnim tekućinama povezane s povećanim rizikom od mutageneze i karcino geneze.[3][4]

Mora se voditi računa o ispitivanju 8-oksoguanina zbog lahkoće s kojom se može oksidirati tokom ekstrakcije i postupka analize.[5]

Uloga dezoksiribozidnog oblika 8-oksoguanina, 8-okso-2'-deoksiguanozina (skraćeno 8-okso-dG ili 8-OHdG) u raku i starenju takođe odnosi se na 8-oksoguanin. Oksoguanin glikozilaza se koristi za uklanjanje 8-oksoguanina iz DNK, postupkom popravka ekscizijom baza. Kao što je opisano u oksoguanin glikozilazama, manjkava ekspresija ovog enzima uzrokuje akumulaciju 8-oksoguanina u DNK. Ova akumulacija onda može dovesti od replikacije DNK do mutacija, uključujući neke koje doprinose karcinogenezi. 8-Oksoguanin obično nastaje interakcijom reaktivnih vrsta kisima (ROS) sa guaninskom bazom u DNK, u uslovima oksidativnog stresa; kao što je navedeno u članku o njima, takve vrste mogu imati ulogu u starenju i muškoj neplodnosti, a 8-oksoguanin se može koristiti za mjerenje takvog stresa.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Kanvah, S.; et al. (2010). "Oxidation of DNA: Damage to Nucleobases". Acc. Chem. Res. 43 (2): 280–287. doi:10.1021/ar900175a. PMID 19938827.
  2. ^ Cheng KC; Cahill DS; Kasai H; Nishimura S; Loeb LA (Jan 5, 1992). "8-Hydroxyguanine, an abundant form of oxidative DNA damage, causes G→T and C→A substitutions". J Biol Chem. 267 (1): 166–72. doi:10.1016/S0021-9258(18)48474-8. PMID 1730583.
  3. ^ Kasai, H (decembar 1997). "Analysis of a form of oxidative DNA damage, 8-hydroxy-2'-deoxyguanosine, as a marker of cellular oxidative stress during carcinogenesis". Mutation Research. 387 (3): 147–63. doi:10.1016/s1383-5742(97)00035-5. PMID 9439711.
  4. ^ Halliwell, B (decembar 1998). "Can oxidative DNA damage be used as a biomarker of cancer risk in humans? Problems, resolutions and preliminary results from nutritional supplementation studies". Free Radical Research. 29 (6): 469–86. doi:10.1080/10715769800300531. PMID 10098453.
  5. ^ Ravanat, JL; Douki, T; Duez, P; Gremaud, E; Herbert, K; Hofer, T; Lasserre, L; Saint-Pierre, C; Favier, A; Cadet, J (novembar 2002). "Cellular background level of 8-oxo-7,8-dihydro-2'-deoxyguanosine: an isotope based method to evaluate artefactual oxidation of DNA during its extraction and subsequent work-up". Carcinogenesis. 23 (11): 1911–8. doi:10.1093/carcin/23.11.1911. PMID 12419840.

Šablon:Nukleobaze, nukleozidi i nukleotidi