Μαξ Ράινχαρντ

Μαξ Ράινχαρντ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Max Reinhardt (Γερμανικά)
Προφορά
Γέννηση	9  Σεπτεμβρίου 1873[1][2][3] Μπάντεν Μπάι Βιν[4][5]
Θάνατος	30  Οκτωβρίου 1943[1][5][3] και 31  Οκτωβρίου 1943[6] Νέα Υόρκη[7][5][8]
Αιτία θανάτου	εγκεφαλικό επεισόδιο[9]
Τόπος ταφής	Westchester Hills Cemetery
Κατοικία	Σάλτσμπουργκ (έως 20ος αιώνας)[10]
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστρία Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (από 1940)
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός[8], διδάσκων πανεπιστημίου, ηθοποιός θεάτρου, θεατρικός σκηνοθέτης και σκηνοθέτης[8]
Σύζυγος	Helene Thimig (1935–1943)
Τέκνα	Βόλφγκανγκ Ράινχαρντ και Gottfried Reinhardt
Γονείς	Wilhelm Goldmann[11]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μαξ Ράινχαρντ (Max Reinhardt, 9 Σεπτεμβρίου 1873 - 31 Οκτωβρίου 1943) ήταν Αυστριακός θεατρικός σκηνοθέτης.

Γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1873 στο Μπάντεν, κοντά στη Βιέννη. Στη Βιέννη σπούδασε απαγγελία και υποκριτική. Ως ηθοποιός εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1893. Τον επόμενο χρόνο έπαιξε στο «Γερμανικό Θέατρο» με σκηνοθέτη τον Όττο Μπραμ (Otto Brahm). Το 1902 εγκαινίασε το δικό του «Μικρό Θέατρο» με τη «Σαλώμη» του Όσκαρ Ουάιλντ, που σκηνοθέτησε ο ίδιος. Το 1905 ανέβασε το «Όνειρο Θερινής Νυκτός». Αυτό το έργο του Σαίξπηρ το παρουσίασε δώδεκα φορές με σκηνοθετικές παραλλαγές και το 1935 στον κινηματόγραφο (στις ΗΠΑ), έχοντας πρωταγωνιστές, την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ, τον Μίκυ Ρούνεϊ, τον Τζέιμς Κάγκνεϊ και τον Ντικ Πάουελ.

Στο σκηνοθετικό του ρεπερτόριο ο Ράινχαρτ είχε εντάξει, κυρίως, κλασικά έργα, όπως τη «Λυσιστράτη» και τον «Οιδίποδα Τύραννο». Η πρεμιέρα στις 25 Σεπτεμβρίου 1910 του «Οιδίποδα», με επεξεργασία των κειμένων από τον Ούγκο φον Χόφμανσταλ, έμεινε στην ιστορία του θεάτρου ως εμπνευσμένη παραγωγή, που έδειξε και ανέδειξε την ερμηνεία του «συνόλου». (γερμ. Massenregie)

Το 1911 κλήθηκε στο Λονδίνο να ανεβάσει «Το Θαύμα» του Καρλ Φολμαίλερ και το 1919 ανοίγει το «Μεγάλο Σπίτι του Θεάτρου» (γερμ. Großes Schauspielhaus) με την «Ορέστεια» του Αισχύλου.

Το 1920 συνέλαβε την ιδέα να σκηνοθετήσει μπροστά στον Καθεδρικό ναό του Σάλτσμπουργκ, το αγγλοολλανδικό μεσαιωνικό έργο «Έβερυμαν» σε μετάφραση του ποιητή Ούγκο φον Χόφμανσταλ (Hugo von Hofmannsthal: Jedermann ). Η υπέροχη αυτή παράσταση του «Γιέντερμαν» (γερμ. Jedermann) στις 22 Αυγούστου 1920 έθεσε τα θεμέλια του περίφημου Φεστιβάλ Σάλτσμπουργκ.^[12][13]

Ο Ράινχαρτ συνεργάστηκε με τους πιο ονομαστούς ηθοποιούς της εποχής του: τον Αλεξάντερ Μόισι, την Αντριάνε Γκέσνερ, τον Αττίλα Χέρμπιγκερ, τον Χανς Μόζερ, την Πάολα Βέσσελυ, τον Όττο Πρέμιγκερ, τη Λουίζ Ράινερ, τον Βέρνερ Κράους, την Γκρέτε Έντχοφερ, τη γυναίκα του, τη - Μεγάλη Κυρία του αυστριακού θεάτρου - Ελένε Τίμιγκ και τους ζωγράφους-σκηνογράφους: Όσκαρ Κοκόσκα, Έντβαρτ Μουνκ, Ερνστ Στερν κ.ά.

Όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία στη Γερμανία το 1933, ο Ράινχαρντ, με έγγραφό του στην κυβέρνηση, κληροδότησε τα Θέατρά του στον γερμανικό λαό και το 1938 έφυγε για τις ΗΠΑ. Πέθανε στη Νέα Υόρκη στις 31 Οκτωβρίου του 1943.

• 
  Γραμματόσημο Δυτ. Γερμανίας
• 
  Νόμισμα (1973)

• 
  Fontanestraße 8 στο Βερολίνο Γκρύνεβαλντ
• 
  Fontanestraße 8 στο Βερολίνο Γκρύνεβαλντ
• 
  Magnushaus στην περιοχή Μίττε του Βερολίνου