Νιούκασλ

Συντεταγμένες: 54°58′40″N 1°36′48″W / 54.97778°N 1.61333°W / 54.97778; -1.61333

Νιούκασλ

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νιούκασλ
54°58′40″N 1°36′48″W
ΧώραΗνωμένο Βασίλειο[1]
Διοικητική υπαγωγήΝιούκασλ άπον Τάιν
Ίδρυση2ος αιώνας
Έκταση114 km²
Υψόμετρο30 μέτρα
Πληθυσμός300.196 (2018)[2]
Ταχ. κωδ.NE
Τηλ. κωδ.0191
Ζώνη ώραςUTC±00:00 (επίσημη ώρα)
UTC+01:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Νιούκασλ ή Νιούκασλ απόν Τάιν (αγγλικά: Newcastle upon Tyne, προφέρεται: [ˌnjuːkɑːsəl əˌpɒn ˈtaɪn], τοπικά προφέρεται: [njuːˌkæsəl əˌpən ˈtaɪn]),[3] είναι μία από της μεγαλύτερες πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι παραποτάμια πόλη και λιμένας στον ποταμό Τάιν. Έχει πληθυσμό περίπου 325.000 κατοίκων και είναι η μεγαλύτερη πόλη της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής του Τάινσαϊντ (Tyneside) με 1.599.000 κατοίκους.[4] Είναι η έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας Νιούκασλ Γιουνάιτεντ.

Η πόλη ιδρύθηκε το 2ο αιώνα μ.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό ως Πονς Αέλιους (Pons Aelius). Ο πληθυσμός της πόλης ήταν 2.000 κάτοικοι. Μετά την αποχώρηση των Ρωμαίων, το 410, η πόλη περιήλθε στους Αγγλοσάξωνες. Μετά από πολέμους με τους Δανούς και τους Νορμανδούς, η πόλη καταστράφηκε. Κατά τον Μεσαίωνα, η πόλη ήταν ένα βόρειο οχυρό. Ο βασιλιάς των Σκώτων Γουλιέλμος ο Α΄ φυλακίστηκε στο Νιούκασλ. Ο ηγέτης των Σκώτων Γουίλιαμ Γουάλας πολιόρκησε στενά την πόλη, χωρίς, ωστόσο, να σημειώσει επιτυχία, καθώς αποκρούστηκε από τον Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας. Τον 16ο αιώνα, μετά την ανάπτυξη του γειτονικού Σάντερλαντ, δημιουργήθηκε μια έχθρα μεταξύ αυτών των δύο πόλεων. Το 1636, όταν ξέσπασε ο Μαύρος Θάνατος, στην πόλη πέθαναν από 7.000 έως 20.000 κάτοικοι. Η πόλη είναι περισσότερο γνωστή για την παραγωγή άνθρακα, γι' αυτό έγινε κέντρο της Βιομηχανικής επανάστασης. Από εκείνη την εποχή άρχισε η οικονομική ανάπτυξη της πόλης.

Αδερφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 772. Ανακτήθηκε στις 5  Νοεμβρίου 2018.
  2. www.ons.gov.uk/peoplepopulationandcommunity/populationandmigration/populationestimates/datasets/populationestimatesforukenglandandwalesscotlandandnorthernireland.
  3. Wells, John C. (2008), Longman Pronunciation Dictionary (3rd ed.), Longman, pp. 539, 848 and 865, ISBN 9781405881180
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2013.