Πράσινη Θύελλα
Η Πράσινη Θύελλα ήταν ποδοσφαιρικό σωματείο της Αθήνας στα χρόνια του μεσοπολέμου. Οι ποδοσφαιριστές της το 1940 επανίδρυσαν το διαλυμένο ποδοσφαιρικό τμήμα του Πανιωνίου.
Ίδρυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] | Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/08/2022) |
Η Πράσινη Θύελλα ιδρύθηκε το 1929 από ποδοσφαιρόφιλους της περιοχής Αγίου Παντελεήμονα Ιλισσού, με βασικό πυρήνα φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Για αυτό είχε χρώματα το πράσινο και το λευκό. Οι φανέλες της είχαν οριζόντιες λευκές και πράσινες ρίγες. Την αποκαλούσαν «Πράσινη Θύελλα Κουκακίου», μιας και η περιοχή είναι κοντά στη συνοικία Κουκάκι. Η Πράσινη Θύελλα χρησιμοποιούσε ως έδρα το γήπεδο της Λεύκας, στην περιοχή Αγίου Παντελεήμονα Ιλισσού, το οποίο σήμερα δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως το τοπωνύμιο «Πλατεία Λεύκας». Το 1932 αναφέρονται και τα «Πράσινα Πουλιά» που αγωνίζονταν στο γήπεδο Πανελληνίου Γ.Σ.
Ιδρυτής της Θύελλας ήταν ο μεγαλοπαράγοντας του Παναθηναϊκού Σταμάτης Μερκούρης (γόνος σημαντικής αθηναϊκής οικογένειας, πρώην αξιωματικός του Ιππικού και πατέρας της Μελίνας Μερκούρη), ο οποίος αποχώρησε από τον ΠΑΟ έπειτα από διαφωνία με τον άλλο ηγετικό παράγοντα Αποστόλο Νικολαΐδη. Ο Σταμάτης Μερκούρης προσέλκυσε πολλούς παίκτες τάζοντάς τους διορισμό στο Δήμο Αθηναίων, στον οποίο για πολλά χρόνια δήμαρχος ήταν ο πατέρας του Σπυρίδων Μερκούρης.[1]
Δράση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα τέλη της δεκαετίας του '30 στο δυναμικό της Πράσινης Θύελλας άρχισαν να εντάσσονται αθλητές του Πανιωνίου, ο οποίος ακόμα δεν είχε ποδοσφαιρικό γήπεδο και δεν μπορούσε να συγκροτήσει αξιόμαχη ομάδα. Η ποδοσφαιρική ομάδα του Πανιωνίου παρέπαιε στη Β΄ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών και τελικά το 1934 διαλύθηκε.
Η Πράσινη Θύελλα ήταν αξιόμαχο συγκρότημα και συμμετείχε στο πρωτάθλημα ανεξαρτήτων της Αθήνας. Τον Αύγουστο του 1938 αναζητούσε αντιπάλους για φιλικούς αγώνες μέσω του αθλητικού τύπου: «Η ομάς της Πρασίνης Θυέλλης δέχεται προσκλήσεις υπό οιασδήποτε ομάδος των Αθηνών εις τα γραφεία της».[2]
Τη σεζόν 1938-39 στην ομάδα αγωνίζονταν οι: Χαροκόπος Ι, Ζέρβας, Βαζαίος, Σκιαδάς, Μπαμπής, Χαροκόπος ΙΙ, Κουτσόπουλος, Ηλιάδης, Αποστολάτος, Βασίλης Στάικος, Λέκκας, Καραγιάννης, Νίκος Ζαρκάδης.[3]
Σε φωτογραφία του 1939 εικονίζονται οι ποδοσφαιριστές: Βαζαίος, Μπουμπής, Λέκκας, Χριστάκης, Σκιαδάς, Ζαρκάδης, Βενετσάνος, Κωτσόβολος, Ηλιάδης, Χαροκόπος και Στάικος.
Διάλυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το φθινόπωρο του 1940, οι παίκτες της Πράσινης Θύελλας πήραν την απόφαση να ενταχθούν όλοι μαζί στον Πανιώνιο και να επανιδρύσουν την ποδοσφαιρική του ομάδα. Άλλωστε οι περισσότεροι ήταν αθλητές του στο στίβο ή στο μπάσκετ, όπως οι: Γιώργος Ρουσόπουλος,Βασίλης Στάικος, Ανδρέας Λέκκας, Κερδεμελίδης, Ιωάννης Σκορδίλης και τα αδέλφια Ζαρκάδη. Έτσι δημιουργήθηκε πάλι η ποδοσφαιρική ομάδα του Πανιωνίου, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε εγκατασταθεί στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης. Μάλιστα, η επανασύσταση του ποδοσφαιρικού τμήματος αποτέλεσε βασικό επιχείρημα για την εγκατάσταση στη Νέα Σμύρνη του Πανιωνίου αντί του Απόλλωνα, ο οποίος επίσης διεκδικούσε ως έδρα το νέο στάδιο της συνοικίας.
Η συνέπεια της ομαδικής αυτής μετακίνησης ήταν να μισοδιαλυθεί η Πράσινη Θύελλα, η οποία λόγω και της κατοχής που ακολούθησε δεν κατάφερε να δημιουργηθεί ξανά. Μεταπολεμικά, στα 1949, αναφέρεται ως «Πράσινη Θύελλα Νέου Κόσμου», ανεξάρτητο σωματείο το οποίο δεν μακροημέρευσε.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Π. Λινάρδου, "Η Σμύρνη του Πανιωνίου".
- Μ. Μαρινάκου, "Κόντεψα να πεθάνω για το τριφύλλι", εφ. SportDay, φ. 854 (5-1-2008), σελ. 16-17.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «εφ. "Αθλητικός Τύπος", 4/4/1932, ψηφ. σελ. 340». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2013.
- ↑ «εφ. "Αθλητικόν Βήμα", 24/8/1938, ψηφ. σελ. 492». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ "Πρασίνη Θύελλα - Κένταυρος Γούβας 4-1" με γκολ των Ζαρκάδη (2), Στάικου, Σκιαδά., εφ. "Αθλητικόν Βήμα", 23/11/1938, ψηφ. σελ. 698. Αρχειοθετήθηκε 2015-02-19 στο Wayback Machine.