Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος

Παναθηναϊκός Α.Ο.
Όνομα	Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος
Ίδρυση	3 Φεβρουαρίου 1908, πριν 116 έτη (1908--2-03)
Έδρα	Αθήνα, Ελλάδα
Χρώματα	Πράσινο, Λευκό
Πρόεδρος	Παναγιώτης Μαλακατές
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο

Ενεργά τμήματα του Π.Α.Ο.
Ποδόσφαιρο ανδρών	Μπάσκετ ανδρών	Βόλεϊ ανδρών
Ποδόσφαιρο γυναικών	Μπάσκετ γυναικών	Βόλεϊ γυναικών
Ποδόσφαιρο σάλας	Πόλο ανδρών	Ράγκμπι Γιούνιον
Στίβος	Κολύμβηση	Καταδύσεις
Άρση βαρών	Πάλη	Πυγμαχία
Ξιφασκία	Τοξοβολία	Σκοποβολή
Επιτραπέζια αντισφαίριση	Ποδηλασία	Σκάκι
Μοντέρνο πένταθλο	Τρίαθλο	Θαλάσσιο σκι
Π.Α.Ο. ΑμεΑ	eSports	Ποδόσφαιρο σάλας γυναικών
Κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης
Ανενεργά τμήματα
Χάντμπολ	Χόκεϊ επί χόρτου	Μπέιζμπολ
Ποδόσφαιρο Β

Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος^[1] (Π.Α.Ο.) είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στην Αθήνα και ιδρύθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1908. Έμβλημά του αποτελεί το τριφύλλι, σύμβολο ισορροπίας, ενότητας και καλοτυχίας. Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα και αρχαιότερα ελληνικά αθλητικά σωματεία.^[2][3]

Μέχρι το 1924 επεκτάθηκε σταδιακά και σε άλλα αθλήματα (ως αθλητικός πλέον όμιλος), καλλιεργώντας το ποδόσφαιρο, την πυγμαχία, την ξιφασκία, το βόλεϊ (1919), το μπάσκετ (1919), την πινγκ πονγκ (1924), το χόκεϊ επί χόρτου (1927 ή 1928) και το χάντμπολ (1929).

Δημιουργήθηκε το 1908 από τον Γιώργο Καλαφάτη ως αμιγώς ποδοσφαιρικό σωματείο με την ονομασία Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών, όταν αυτός και άλλοι 40 αθλητές έφυγαν από τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο, επειδή ο τελευταίος κατήργησε το ποδοσφαιρικό του τμήμα θεωρώντας το ασύμβατο με το στίβο.

Έχει αναπτύξει κατά τη διάρκεια της ιστορίας του τουλάχιστον 40 αθλήματα για αρτιμελείς, και άλλα 24 αθλήματα για άτομα με αναπηρία. Σήμερα καλλιεργεί 23 αθλήματα για αρτιμελείς, εκ των οποίων τα 19 είναι ολυμπιακά αθλήματα^{[σ 1]} και άλλα 24 αθλήματα για άτομα με αναπηρία εκ των οποίων τα 18 είναι παραολυμπιακά. Επί του παρόντος διατηρεί συνολικά 52 τμήματα (μη συνυπολογισμένων των υποδομών, αλλά συνυπολογισμένων των 5 ξεχωριστών γυναικείων και των 24 τμημάτων του ΠΑΟ ΑμεΑ^[4]) σε επίπεδο ερασιτεχνικό^[5] και επαγγελματικό (ανδρικά βόλεϊ, μπάσκετ, ποδόσφαιρο).

Το βόλεϊ ανδρών και γυναικών εδρεύουν στο κλειστό Γυμναστήριο του Αγίου Θωμά (Μαρούσι), το πόλο στο Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στο Γουδή,^[6] το μπάσκετ ανδρών στο κλειστό του ΟΑΚΑ (Μαρούσι)^[7] και οι καταδύσεις, κολύμβηση, στίβος σε άλλες εγκαταστάσεις του ίδιου. Εκτός ορισμένων που δημιουργήθηκαν πρόσφατα, τα υπόλοιπα τμήματα έχουν ως έδρα την ιστορική του συλλόγου, το Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης στους Αμπελοκήπους του Δήμου Αθηναίων.

Με εκατοντάδες τρόπαια στο ενεργητικό του, ο Παναθηναϊκός είναι ένα από τα περισσότερο επιτυχημένα σωματεία σε εγχώριο επίπεδο, τόσο στα ομαδικά αθλήματα του βόλεϊ (το γυναικείο τμήμα κορυφαίο σε τίτλους πρωταθλητή έναντι των αντιπάλων του), μπάσκετ (αντίστοιχα το ανδρικό), ποδοσφαίρου, όσο και τα ατομικά με προεξάρχοντα τα τμήματα της ποδηλασίας (κορυφαίο σε δημόσιας οδού και πίστας ανδρών), πυγμαχία (επίσης), όπως και άρσης βαρών, καταδύσεων, κολύμβησης, ξιφασκίας, πινγκ πονγκ, σκοποβολής, στίβου και σκακιού.

Στο διεθνές επίπεδο έχει κατακτήσει ένα Βαλκανικό κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών (1977), 7 πρωταθλήματα Ευρώπης (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011, 2024) και ένα Διηπειρωτικό κύπελλο (1996) στο ανδρικό μπάσκετ, καθώς και δύο Ευρωπαϊκά Τρόπαια (Europe Trophy) στην επιτραπέζια αντισφαίριση ανδρών (2024) και γυναικών (2022). Ακόμα, πλήθος αθλητριών και αθλητών του κέρδισαν μετάλλια και διακρίσεις με τα εθνικά χρώματα, στεφόμενοι νικητές σε Βαλκανικούς, Μεσογειακούς και Ολυμπιακούς αγώνες, πρωταθλητές Ευρώπης και παγκόσμιοι.

Στο ποδόσφαιρο συμμετείχε στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών και του Διηπειρωτικού κυπέλλου το 1971, ενώ έχει αγωνιστεί στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της UEFA δυο φορές (1985 και 1996). Το τμήμα μπάσκετ αποτελεί το πλέον επιτυχημένο απ' όλα τα τμήματά του, καθώς έχει κατακτήσει 7 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, γεγονός που το κατατάσσει στη τρίτη σχετική θέση των ευρωπαϊκών σωματείων (πίσω από τη Ρεάλ Μαδρίτης των 11 και τη ΤΣΣΚΑ Μόσχας των 8). Το 2007 και το 2009 μάλιστα πετυχαίνει τριπλ κράουν (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρωλίγκα).

Συνολικά, ο Παναθηναϊκός μετράει 18 διεθνείς τελικούς σε όλα τα αθλήματα (3 στο ποδόσφαιρο ανδρών, 9 στο μπάσκετ ανδρών, 2 στο βόλεϊ ανδρών, 2 στο βόλεϊ γυναικών, 1 στο πινγκ πονγκ γυναικών και 1 στο πινγκ πονγκ ανδρών).

Σε ατομικό επίπεδο, ξεχωρίζουν οι εξής διεθνείς διακρίσεις αθλητών: το ασημένιο του Κώστα Μυλωνά στο πιστόλι ταχύτητας κατά το Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκοποβολής 1947, το ασημένιο στο άλμα επί κοντώ του Χρήστου Παπανικολάου κατά το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου 1966 και βασικά το παγκόσμιο ρεκόρ του το 1970 –μοναδικό για άνδρα αθλητή στην ιστορία του ελληνικού στίβου–, τα χρυσά του Λεωνίδα Σαμπάνη κατά τα Παγκόσμια πρωταθλήματα άρσης βαρών 1995, 1998 και κυρίως τα αργυρά του των Ολυμπιακών αγώνων 1996, 2000.

Ιδρύθηκε από τον Γιώργο Καλαφάτη το 1908, όταν αυτός και άλλοι 40 αθλητές έφυγαν από τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο, επειδή ο τελευταίος κατήργησε το ποδοσφαιρικό του τμήμα θεωρώντας το ασύμβατο με το στίβο.^[8] Στις 3 Φεβρουαρίου 1908 διεξήχθη η πρώτη σύσκεψη των αθλητών και αποφασίστηκε η δημιουργία ενός αμιγώς ποδοσφαιρικού συλλόγου.

Το όνομα που δόθηκε στην ομάδα ήταν Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών (Π.Ο.Α.), αφού οι ιδρυτές της ομάδας ήταν Αθηναίοι –γόνοι μάλιστα διακεκριμένων οικογενειών– και θέλοντας να τονίσουν τον ποδοσφαιρικό σκοπό του νέου συλλόγου.^[9] «Εκείνο που γι’αυτούς είχε σημασία ήταν πως θα βάπτιζαν την ομάδα τους, την ομάδα της Αθήνας μας. Όλοι τους –αν και τόσο μικροί– εφλέγοντο από την ίδια μεγάλη πίστι και πεποίθησι. Ότι και τ’όνομα της ομάδος τους θα πρέπει να είναι αθηναϊκό. Να μιλάη στην καρδιά του κάθε Αθηναίου και της κάθε Ατθίδας.» (Λ. Πανουργιάς, 1955).^[10]

Το γήπεδο του ΠΟΑ ήταν το οικόπεδο ιδιοκτησίας Καραπάνου στο Λούνα Παρκ της οδού Πατησίων, χώρος που στεγάζεται πλέον το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την προσωπική εργασία των αθλητών και χορηγία του επιχειρηματία Μαρίνου Μαρινάκη η έκταση μετατράπηκε σε γήπεδο και γραφεία του συλλόγου.^[9] Τα πρώτα χρώματα της ομάδας υπήρξαν τα κόκκινο-λευκό,^[11] η δε συνεισφορά του ιδρυτή τέτοια ώστε ο νεοσύστατος ΠΟΑ έγινε γνωστός σε Αθήνα και Πειραιά ως «το Σωματείον του Καλαφάτη»,^{[σ 2]} ενώ πρόεδρος εκλέχθηκε αρχικά ο μεγάλος του αδελφός Αλέξανδρος. Επί κάποιο διάστημα τερματοφύλακας διετέλεσε ο Κωστής Τσικλητήρας, ολυμπιονίκης τα 1908 και 1912 που σε ηλικία 24½ ετών απεβίωσε το 1913 κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, και προπονητής ο Άγγλος Τζον Σίριλ Κάμπελ.

Το πρώτο τρόπαιο που απονεμήθηκε στον ΠΟΑ, υπήρξε στις 9 Σεπτεμβρίου 1908 το «κύπελλον μετά τρίποδος» έπειτα τη νίκη του με 9-0 επί του ΓΣ Βόλου ενισχυμένου από κάποιους παίκτες του Εθνικού ΓΣ για τον αγώνα «ποδοσφαιρίσεως», τον οποίο διοργάνωσε ο δήμος Τρικκαίων (Τρικάλων) στα πλαίσια των Πανθεσσαλικών αθλητικών αγώνων. Τον ίδιο Νοέμβριο κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο, το πρωτάθλημα φθινοπώρου 1908 του Συνδέσμου Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων (ΣΕΓΑΣ, τότε ΣΕΑΓΣ). Θα ακολουθήσει όμως μια μακρά περίοδος αστάθειας, διαφωνιών, αλλά και πειραματισμών για τον τελικό χαρακτήρα του νέου αθλητικού συλλόγου.

Στα τέλη του 1909 υπήρξε διοικητική αστάθεια. Ο πρόεδρος Μαρίνος Μαρινάκης συμπεριφερόταν απολυταρχικά όντας ο κύριος χρηματοδότης της ομάδας και τελικά ήρθε σε ρήξη με τον ιδρυτή του ΠΟΑ, Καλαφάτη.

Η μη συμμετοχή στο πρωτάθλημα του χειμώνα 1910 και η δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του προέδρου από την πλειονότητα των μελών του ΠΟΑ, οδήγησαν στη διάσπαση. Τα πρώτα σύννεφα εμφανίστηκαν όταν η συμπεριφορά του Μαρινάκη θεωρήθηκε περίεργη, αφού συχνά κατάρτιζε την ενδεκάδα με παίκτες που προέρχονταν από τον Εθνικό ΓΣ τους οποίους είχε φέρει ο ίδιος, ενώ κάτι ανάλογο προσπάθησε να πράξει και στο ΔΣ αλλοιώνοντας υπέρ του τη σύνθεσή του, κατάσταση που δεν έβρισκε σύμφωνο τον αρχηγό της ομάδας, Καλαφάτη. Κάποια μέλη του ΠΟΑ προσπάθησαν να γεφυρώσουν το μεταξύ τους χάσμα αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο Μαρινάκης ήταν ανένδοτος και υποστήριζε ότι ο ΠΟΑ του ανήκε, εφόσον τον χρηματοδοτούσε.

Οι δύο άνδρες δεν τα βρήκαν και στις αρχές του 1910 ο Καλαφάτης μαζί με 35 μέλη-παίκτες της ομάδας αποχώρησαν. Έτσι, στις 7 Μαρτίου ο κορμός της ομάδας του Καλαφάτη δημιούργησε νέα ομάδα με την επωνυμία Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος (Π.Π.Ο.).^[13] Τα χρώματα της νέας ομάδας ήταν το πράσινο και το λευκό. Έδρα του ΠΠΟ ήταν το γήπεδο Σιμοπούλου στην πλατεία Αγάμων (σημερινή πλατεία Αμερικής). Οι αποχωρήσαντες τιμωρήθηκαν βάσει του κανονισμού του ΣΕΓΑΣ με 14μηνο αποκλεισμό,^{[σ 3]} διάστημα κατά το οποίο ο ΠΠΟ θεωρούταν παρακλάδι του ΠΟΑ.^[15] Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην αναγνωριστεί από τον ΣΕΓΑΣ παρά μόνον το 1911. Στο μεταξύ ο ΠΟΑ κατέκτησε το πρωτάθλημα φθινοπώρου 1910 του ΣΕΓΑΣ, στη συνέχεια όμως αποδυναμώθηκε και το 1912 συγχωνεύθηκε με τον ΣΠ Γουδή.

Ο ΠΠΟ ενισχύεται με μεταγραφές, κορυφαίες εκ των οποίων ήταν οι Κωνσταντινουπολίτες Μιχάλης Ρόκκος και Μιχάλης Παπάζογλου. Το Φεβρουάριο του 1911, διοργανώνει τουρνουά ποδοσφαίρου στο οποίο ανακηρύσσεται νικητής, το δε Δεκέμβριο κατακτά το πρωτάθλημα φθινοπώρου 1911 του ΣΕΓΑΣ σε μια σειρά αγώνων απέναντι στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Το 1912, μετά τη συγχώνευση ΠΟΑ και ΣΠ Γουδή, ο ΠΠΟ επιστρέφει στο γήπεδο της οδού Πατησίων και στην ομάδα εντάσσεται ο Λουκάς Πανουργιάς,^[16] ενώ ιδρύεται το τμήμα ξιφασκίας (τότε οπλομαχία). Το 1914 γίνεται μέλος του συλλόγου ο Απόστολος Νικολαΐδης. Τα επόμενα χρόνια η χώρα βρίσκεται σε έκρυθμη κατάσταση από τον Εθνικό διχασμό, οι περισσότεροι αθλητές του επιστρατεύονται το 1917 εξαιτίας του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ο ΠΠΟ αγωνίζεται να επιβιώσει. Κατακτά πάντως άλλο ένα πρωτάθλημα το 1915.

Το 1918 ή αργότερο το 1919, καθιερώνεται ως έμβλημα το τριφύλλι. Έπειτα τη λήξη του πολέμου διοργανώνονται οι Διασυμμαχικοί αγώνες στο Παρίσι, σημαντικό αθλητικό γεγονός για το 1919. Ο ΣΕΓΑΣ αρνήθηκε να αποστείλει ποδοσφαιρική ομάδα και περιορίστηκε στον στίβο. Ο Καλαφάτης συστήνει 18μελή αντιπροσωπευτική ομάδα ποδοσφαίρου της Ελλάδας, με 6 ποδοσφαιριστές του ΠΠΟ. Παράλληλα, κατά τη διεξαγωγή των αγώνων ο Καλαφάτης συγκεντρώνει αθλητικό υλικό και τεχνογνωσία από άλλα αθλήματα που διεξάγονταν και επιστρέφοντας υποστηρίζει τα νέα τμήματα του συλλόγου.^[17] Η κίνηση υπήρξε ιδιαίτερα σημαντική για αυτόν, αλλά και γενικότερα τον ομαδικό αθλητισμό στη χώρα, καθώς το αθηναϊκό σωματείο ήταν πλέον σε θέση να δημιουργήσει τα τμήματα στίβου και βόλεϊ από την ίδια χρονιά, μπάσκετ το 1922 και πινγκ πονγκ το 1924.

Το 1920 ο ΠΠΟ μετονομάζεται σε Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Όμιλος (Π.Π.Α.Ο.). Η προσθήκη του επιθέτου αγωνιστικός, δηλώνει την πρόθεση να υπάρξει δραστηριοποίηση και σε άλλα αθλήματα πλην του ποδοσφαίρου.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα, ο Καλαφάτης ήταν ο εκλέκτορας, προπονητής και αρχηγός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου η οποία συμπεριλάμβανε και τρεις ακόμα ποδοσφαιριστές του ΠΠΑΟ. Το 1921 και το 1922 ο ΠΠΑΟ κατακτά τα δύο πρώτα πρωταθλήματα που διοργάνωσε η ΕΠΣ Ελλάδος (ΕΠΣΕ). Στις 25 Φεβρουαρίου 1922 παραχωρείται στον ΠΠΑΟ ο αγρός Περιβόλα για την ανέγερση γηπέδου, μία υπόθεση που δεν ξεκαθάρισε παρά μόνο στις 7 Ιουλίου 1924 με το οριστικό παραχωρητήριο της έκτασης όπου σήμερα βρίσκεται το γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης.^[18] Ο Παντελής Καρασεβδάς, ως βουλευτής των Φιλελευθέρων, ήταν αυτός που έδωσε μάχη στη Δ’ Εθνοσυνέλευση (1924-1925) για να εγκριθεί η παραχώρηση από το δήμο Αθηναίων στον Παναθηναϊκό. Η εγκριτική απόφαση δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθμόν 165/1924 φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Η γενική συνέλευση των μελών του Παναθηναϊκού σε ένδειξη ευγνωμοσύνης τον εξέλεξε πρόεδρο του συλλόγου.

Ο Μιχάλης Παπάζογλου (αργότερα διευθυντής του ταξιδιωτικού γραφείου Γενικόν Πρακτορείον Εισιτηρίων Αθηνών) διετέλεσε ποδοφαιριστής (1911 ώς το 1919^[20]), αθλητής του στίβου και παράγοντας (γενικός αρχηγός, γενικός γραμματέας, ταμίας) του Παναθηναϊκού. Μία δε από τις υπάρχουσες τρεις εκδοχές τού αποδίδει και την πατρότητα της ιδέας για καθιέρωση του τριφυλλιού ως επίσημου εμβλήματος γύρω στα 1918. Αναφορικά πάντως με το 1923 ως έτος της οριστικής μετονομασίας, η πηγή του 1948 σαφώς και σφάλλει.

Ήδη από το καλοκαίρι του 1922, το σωματείο έχει γνωστοποιήσει στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ακόμη τότε ΕΟΑ) με το υπ' αριθμόν 52/31.07.1922 έγγραφο (πρωτοκολλήθηκε από εκείνη στις 17 Αυγούστου με α.α. 211) την απόφαση της Γενικής του Συνέλευσης περί αλλαγής της επωνυμίας σε Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος.^[21] Προς το παρόν, δεν έχει εξακριβωθεί η ημερομηνία της συνέλευσης εκείνης ή έστω της καταχώρησης της συγκεκριμένης απόφασης στο βιβλίο πρακτικών του συλλόγου, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο τμήμα του προπολεμικού αρχείου του έχει καταστραφεί ή χαθεί.

Για τη μετονομασία, όμως, ενός σωματείου απαιτείται να αποφασίσει με αυξημένη ή και απόλυτη πλειοψηφία (αναλόγως με τα ορισθέντα στο καταστατικό) η ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση των μελών του. Είναι επίσης γνωστό από προηγούμενα και επόμενα χρόνια, πως στον Παναθηναϊκό αυτή λάμβανε χώρα κατά το μήνα Μάιο ή Ιούνιο, δηλαδή προς το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Τεκμαίρεται, συνεπώς, ότι η συνέλευση του 1922 πραγματοποιήθηκε έπειτα από τις 10 Απριλίου (23 με το ισχύον τώρα Γρηγοριανό ημερολόγιο) και τη λήξη του πρωτάθληματος 1921-22 της ΕΠΣΕ, τελευταίου ποδοσφαιρικού τίτλου ο οποίος κατακτήθηκε πριν την υιοθέτηση της νέας επωνυμίας.

Χαρακτηριστικό του ερασιτεχνικού επιπέδου στον τότε ελληνικό αθλητισμό, αποτελεί το γεγονός πως ο σύλλογος δεν είναι υποχρεωμένος σε τροποποίηση του καταστατικού του ώστε να επισημοποιήσει το νέο όνομα. Παρότι έχει εγγραφεί με κάποιο από τα παλαιότερα στις υφιστάμενες αθλητικές ομοσπονδίες και ενώσεις, εκείνες εξακολουθούν να τον λογίζουν ως κανονικό μέλος τους (ΣΕΑΓΣ, ΕΠΣΕ) και ως πλήρως ενεργό σωματείο (ΕΟΑ). Αυτό, εξαιτίας οικονομικών ίσως λόγων, δεν θα προβεί σε αλλαγή του καταστατικού παρά μόνο μετά την παρέλευση 1,5 έτους και συγκεκριμένα στις αρχές του 1924, όπως πιστοποιεί η γραμματεία του Πρωτοδικείου Αθηνών το 1950 με τη βεβαίωσή της 194/01.08.1950.

Έχει διατυπωθεί η άποψη,^[22] πως εν τέλει η τροποποίηση «το πιθανότερο είναι ότι έχει να κάνει με τις ενέργειες του Παναθηναϊκού να κατοχυρώσει νομικά» τη χρήση της δημοτικής αγροτικής έκτασης Περιβόλα επί της σημερινής Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου κατασκευάζει το ομώνυμο γήπεδο με ίδιους πόρους (αυτό αιτιολογεί την οικονομική δυσπραγία) από το Μάιο του 1922.^[23] Πράγματι, το προσωρινό (διετές) ενοικιαστήριο λήγει στις 13 Απριλίου 1924 σύμφωνα με την υπ' αριθμόν 3294/25.02.1922 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Αθηναίων,^[19] οπότε κάθε πράξη ανανέωσής του οφείλει να λάβει χώρα υπό τη νέα επωνυμία (τελικά η Δ΄ Εθνική Συνέλευση θα ψηφίσει το καλοκαίρι του 1924 την επ' αόριστον παραχώρηση της χρήσης του αγρού).

Το ίδιο επιβάλλεται να συμβεί και στις διαδικασίες για την ίδρυση της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (ΕΠΣΑ), της οποίας οι Παναθηναϊκός και Απόλλωνας Σμύρνης θα αποτελέσουν σύντομα τα ιδρυτικά της μέλη. Λαμβάνοντας υπόψη τη δεδομένη αιτία, πιθανολογείται ότι το τροποποιημένο καταστατικό κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο προς αναγνώριση έπειτα από τις 13 Ιανουαρίου 1924. Δηλαδή τον τελευταίο αγώνα του συλλόγου στα πλαίσια του πρωταθλήματος 1923-24 της ΕΠΣΕ, πριν την αποχώρηση διαμαρτυρίας από εκείνη ώστε να δημιουργηθεί η ΕΠΣΑ και να διοργανωθεί άμεσα το πρώτο αθηναϊκό πρωτάθλημα με έναρξη στις 20 Απριλίου. Το καταστατικό πάντως είχε ήδη επικυρωθεί δικαστικά από το Φεβρουάριο του 1924,^[24] συγκεκριμένα τις 16 του μηνός.

Εκ παραδρομής, ορισμένες πηγές τοποθετούν τη λήψη της απόφασης περί οριστικής μετονομασίας του Πανελλήνιου ΠΑΟ, στη Γενική Συνέλευση της 15ης Μαΐου 1924.^[25] Ουσιαστικά, η συγκεκριμένη ημερομηνία έπεται κατά διετία της ορθής και μερικούς μήνες της τροποποίησης του καταστατικού, υποχρεωτικής για λόγους συναλλαγών με τις αρχές της ελληνικής πολιτείας και όχι αναγνώρισης από τους αθλητικούς φορείς.

Εκτός από τις αρχές του αθλητισμού στη χώρα, το σωματείο δημοσιοποιεί βέβαια την αλλαγή επωνυμίας του και στον Τύπο της εποχής. Στο εξής, θα πρόκειται για τον Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο σε αγώνες κάθε ομαδικού ή ατομικού αθλήματος, ο οποίος και καλλιεργεί, όπως ενδεικτικά αναφέρεται, τμήματα ποδοσφαίρου, καλαθόσφαιρας και στίβου:

• 15 Ιανουαρίου 1923, ποδοσφαιρικός αγώνας Παναθηναϊκού-Πανιωνίου για το πρωτάθλημα της ΕΠΣΕ:

«Σήμερον εν τω Ποδηλατοδρομίω του Ν. Φαλήρου πρώτη εμφάνισις των σμυρναϊκών ποδοσφαιρικών σωματείων εις επισήμους αγώνας. Ώρα 2 1/4 μ.μ. Πανιώνιος Γυμναστ. Σύλλογος εναντίον Παναθηναϊκού Αγωνιστικού και Ποδοσφαιρικού Ομίλου.»^[26]

• 9 Απριλίου 1923, αθλητική εορτή στο Παναθηναϊκό Στάδιο με αγώνες στίβου, μπάσκετ και διελκυστίνδας και τη συμμετοχή των ομάδων Εθνικού Γ.Σ., Πανελληνίου Γ.Σ. και Παναθηναϊκού. Μετείχαν οι αθλητές του Παναθηναϊκού Φ. Ασπρογέρακας, Απόστολος Νικολαΐδης, Μαλακατές, Πανουργιάς, Καλογερόπουλος, Ανδρίτσος:

«Θριαμβευτική επιτυχία έστεψε την χθεσινήν πρωτότυπον αγωνιστικήν εορτήν, ην εξετέλεσαν τα τρία αθλητικά μας σωματεία ο Πανελλήνιος, ο Εθνικός και ο Παναθηναϊκός στο Στάδιον... Δρόμος με σάκκους: 1) Φ. Ασπρογέρακας Παναθηναϊκού... Άλμα επί κοντώ: 1) Α. Νικολαΐδης Παναθηναϊκού... Σκυταλοδρομία 1500μ: 3) Παναθηναϊκός (Μαλακατές, Ασπρογέρακας και Πανουργιάς)... Δρόμος ζευγών 1) Ζεύγος Καλογερόπουλος-Ανδρίτσος Παναθηναϊκού... Εγένετο προσέτι επίδειξις μπάσκετ μπωλ παρ' ομάδων των συλλόγων Παναθηναϊκού και Εθνικού και διελκυστίνδας παρ' ομάδος του Παναθηναϊκού καθ' ομάδος μικτής Πανελληνίου και Εθνικού».^[27]

• 6 Μαΐου 1923, συμμετοχή του Παναθηναϊκού στους αθλητικούς αγώνες «Δ΄ Παναθήναια»:

«Εις τους αγώνας τούτους μετέχουν δια των αρίστων πρωταθλητών των πάντα τα γυμναστικά σωματεία Αθηνών και Πειραιώς ήτοι Πανελλήνιος, Εθνικός, Παναθηναϊκός, Πανιώνιος, Απόλλων Σμύρνης, Πειραϊκός Σύνδεσμος...».^[28]

To 1924 ιδρύεται επίσης το τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του συλλόγου.

To 1926 ο Παναθηναϊκός ίδρυσε ακόμα τμήμα ορειβασίας. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ ο αθλητής στίβου του Παναθηναϊκού Αντώνης Καρυοφύλλης παρέλασε ως σημαιοφόρος. Ήταν η πρώτη διοργάνωση κατά την οποία η Ελλάδα άνοιξε την παρέλαση.^[29]

Νέα τμήματα δημιουργούνται και καλλιεργούνται. Το 1928 ιδρύονται τμήμα ποδηλασίας, τμήμα σκοποβολής και τμήμα χόκεϊ επι χόρτου. Το 1930 ιδρύονται το τμήμα κολύμβησης, το τμήμα πόλο και το τμήμα χάντμπολ. Το 1930 σημειώνεται η πιο μεγάλη νίκη του ποδοσφαιρικού τμήματος απέναντι στον Ολυμπιακό με 8-2 παράλληλα με την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος Ελλάδας υπό τη διοργάνωση της ΕΠΟ για το σύλλογο. Όμως η ομάδα αυτή δε θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί καθώς το 1932 διαγράφεται ο Άγγελος Μεσσάρης, και αργότερα ο Καλαφάτης, ενώ η μισή ποδοσφαιρική ομάδα τιμωρείται με διετή αποκλεισμό μετά από διαφωνίες με τη διοίκηση Νικολάου Ξηρού και τον Απόστολο Νικολαΐδη.^[30]

Το 1935 ο Γιώργος Βήχος κατακτά το πρώτο του μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκοποβολής. Συνολικά κατέκτησε 5 παγκόσμια μετάλλια (2 ασημένια και 3 χάλκινα) έως το 1947.^[31] Το 1937 ιδρύεται το γυναικείο τμήμα μπάσκετ. Το 1938 ο Θανάσης Αραβοσιτάς αναδεικνύεται βαλκανιονίκης στο τυφέκιο ακριβείας.^[23]

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος αναστέλλει τις αθλητικές λειτουργίες και οι αθλητές του Παναθηναϊκού επιστρατεύονται. Στις 19 Νοεμβρίου 1940 ο Μίμης Πιερράκος σκοτώνεται στο ελληνοιταλικό μέτωπο.^[32]

Την άνοιξη του 1942, επί Κατοχής, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ διοργάνωσαν φιλικό αγώνα για να ενισχύσουν με τα έσοδά του νοσηλευόμενους του νοσοκομείου Σωτηρία. Οι Γερμανοί επενέβησαν ορίζοντας διαιτητή έναν Αυστριακό αξιωματικό, ενώ απαίτησαν μέρος των εσόδων. Οι αρχηγοί των ομάδων Κρητικός και Μαρόπουλος αποφάσισαν να μη γίνει ο αγώνας και οι φίλαθλοι, αφού συμφώνησαν, προχώρησαν σε επεισόδια αγανάκτησης απέναντι στους κατακτητές^[33]. Ακολούθησε μια από τις μεγαλύτερες αντιπολεμικές διαδηλώσεις, όταν το πλήθος των 15.000 φιλάθλων κατευθύνθηκε προς την Ομόνοια.^[34] Ο αγώνας αυτός έμεινε στην ιστορία ως το αντιστασιακό ντέρμπι.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΠΑΟ, Μιχάλης Παπάζογλου, μαζί με τον Δημήτρη Γιαννάτο (ιδρυτή του τμήματος μπάσκετ του Παναθηναϊκού) συμμετείχαν στην αντιστασιακή ομάδα του αθλητή του Ηρακλή Γιώργου Ιβάνοφ και συνελήφθησαν από τους Γερμανούς κατηγορούμενοι για σαμποτάζ και κατασκοπεία. Οι Γιαννάτος και Ιβάνοφ εκτελέστηκαν, ενώ ο Παπάζογλου κατάφερε να αποδράσει. Ο διευθυντής του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, Αντώνης Βρεττός, παρότι το γήπεδο είχε επιταχθεί από τους Ιταλούς,^[35] μετέτρεψε τους απρόσιτους χώρους του γηπέδου σε χώρους αντίστασης εξοπλισμένους με ραδιόφωνα, ενώ 4 ημέρες πριν από την αποχώρηση των Γερμανών, ο ίδιος ύψωσε την ελληνική σημαία στο γήπεδο.^[33]

Το 1946 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού κατακτά το πρώτο της πρωτάθλημα. Το Φεβρουάριο του 1947 ιδρύεται το τμήμα πυγμαχίας του συλλόγου και το 1947 το τμήμα καταδύσεων.

Το 1947 ο Κώστας Μυλωνάς αγωνίζεται στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκοποβολής στη Στοκχόλμη και κατακτά 3 ασημένια και 1 χάλκινο μετάλλιο.^[31] Το 1950 ο Γιώργος Καλαφάτης επιστρέφει στον Παναθηναϊκό και επανεγγράφεται στα μητρώα του συλλόγου. Το 1951 στους πρώτους Μεσογειακούς Αγώνες, ο Στέφανος Πετράκης αναδεικνύεται πρώτος νικητής στα 100μ^[23].

Το 1952 ο Παναθηναϊκός διοργάνωσε πυγμαχικούς αγώνες με αντίπαλους τους πυγμάχους της Παρτιζάν στο κλειστό της Λεωφόρου. Ο πυγμάχος του ΠΑΟ Νίκος Βαμβακάς αγωνίστηκε απέναντι στο Γιουγκοσλάβο πρωταθλητή Πάβλιτς και στο 2ο λεπτό του 3ου και τελευταίου γύρου δέχθηκε ισχυρά χτυπήματα, υπέστη σοβαρή εγκεφαλική διάσειση και εξέπνευσε την επόμενη ημέρα.

Το 1955 θα ξεκινήσει και η «Χρυσή Περίοδος» του συλλόγου στον στίβο. Θα κατακτήσει την ίδια χρονιά το πρωτάθλημα στους άνδρες και μέχρι το 1974 η ομάδα θα έχει ένα σερί 20 συνεχόμενων πρωταθλημάτων, επίδοση ρεκόρ για τον ελληνικό στίβο.

Το 1958 ο Γιώργος Οικονομίδης και ο Γιώργος Μουζάκης συνθέτουν τον ύμνο του Παναθηναϊκού, τον οποίο θα ερμηνεύσει αρχικά ο Λέανδρος Παπαθανασίου και το 1962 ο Γιάννης Βογιατζής^[23]. Το 1959 κατασκευάστηκε στον κενό χώρο κάτω από τις κερκίδες του ποδοσφαιρικού γηπέδου το πρώτο κλειστό γυμναστήριο στην Ελλάδα, γνωστό ως Τάφος του Ινδού.

Το 1959 ο πυγμάχος Δημήτρης Μιχαήλ κατακτά το το χάλκινο μετάλλιο στα 63,5 κιλά στους Μεσογειακούς Αγώνες του Λιβάνου.^[31] Νέα τμήματα ιδρύονται στον Παναθηναϊκό το 1959 τμήμα άρσης βαρών, τμήμα σκάκι, ενώ επανιδρύεται το τμήμα ξιφασκίας το 1960 από τον Ξενοφώντα Χατζησαράντο, ο οποίος το οδήγησε σε σημαντικές επιτυχίες.

Το 1961 ο πυγμάχος του Παναθηναϊκού Δημήτρης Μιχαήλ αναδεικνύεται Βαλκανιονίκης στα 63 κιλά. Το 1962 ιδρύεται το τμήμα γυμναστικής και το 1963 τμήμα καταδύσεων. Το 1964 ο Παναθηναϊκός γίνεται η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα που κατακτά αήττητη το πρωτάθλημα Ελλάδος με το σύστημα της Α΄ Εθνικής, συμπληρώνοντας παράλληλα επτά κατακτήσεις πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου.^[36] Λίγο νωρίτερα το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής του ΠΑΟ Γιώργος Καλαφάτης και το πρωτάθλημα αφιερώθηκε στη μνήμη του.

Το 1966 ιδρύεται το τμήμα πάλης. Την ίδια χρονιά ιδρύεται η Θύρα 13 ενιαίος φορέας των οργανωμένων συνδέσμων του Παναθηναϊκού. Επίσης το 1966 Χρήστος Παπανικολάου κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο επί κοντώ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου της Βουδαπέστης.^[37]

Το 1967 ο πυγμάχος Βαγγέλης Οικονομάκος κατακτά το χρυσό στα 71 κιλά στους Μεσογειακούς αγώνες της Τύνιδας.^[31] Στην ίδια διοργάνωση ο αρσιβαρίστας Τσούκας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, ο συναθλητής του Χρήστος Ιακώβου κατέκτησε το χάλκινο στα 75 κιλά σημειώνοντας παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων και ο Χρήστος Παπανικολάου το χρυσό στο άλμα επί κοντώ.^[38]

Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας καθαιρείται από Πρόεδρος του συλλόγου ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της ομάδας Λουκάς Πανουργιάς, ενώ η ΓΓΑ δεν ανανεώνει το συμβόλαιο και την άδεια παραμονής του προπονητή Στέφαν Μπόμπεκ. Το 1968 ο Απόστολος Νικολαΐδης παραπέμπεται σε δίκη για να αποξενωθεί από τα αθλητικά και διοικητικά του πόστα.^[39] Στο πλευρό του βρέθηκε ο ιδρυτής του Ολυμπιακού και επίσης προδικτατορικός ποδοσφαιρικός παράγοντας Γιώργος Ανδριανόπουλος.

Το 1969 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού συμμετέχει στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Την ίδια χρονιά ιδρύεται το γυναικείο τμήμα βόλεϊ. Το 1970 ο Χρήστος Παπανικολάου σημειώνει παγκόσμιο ρεκόρ στο επί κοντώ στους Βαλκανικούς Αγώνες που διεξάγονταν στο στάδιο Καραϊσκάκη και γίνεται ο πρώτος Έλληνας πρωταθλητής που σημείωσε κορυφαία επίδοση στον κόσμο, ενθουσιάζοντας παράλληλα τους θεατές.^[40]

Το 1971 η ομάδα ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού πραγματοποίησε την μεγαλύτερη μέχρι τότε επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο συλλόγων. Έγινε η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης απέναντι στον πανίσχυρο Άγιαξ της εποχής, με τον Αντώνη Αντωνιάδη μάλιστα πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης. Η ομάδα του Φέρεντς Πούσκας αγωνίστηκε και στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου απέναντι στην πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής Νασιονάλ Μοντεβιδέο, ύστερα από την άρνηση του Άγιαξ να συμμετάσχει.

Την ίδια χρονιά, ο Χρήστος Παπανικολάου κατακτά και πάλι το χρυσό στο άλμα επί κοντώ στους Μεσογειακούς Αγώνες της Σμύρνης.

Το 1972 ο Αντώνης Αντωνιάδης με 39 γκολ αναδεικνύεται ο δεύτερος σκόρερ στην Ευρώπη και κατακτά το ασημένιο παπούτσι. Την ίδια χρονιά η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αγωνίζεται στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Επίσης το 1972 στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Γκρενόμπλ, ο Σπήλιος Ζαχαρόπουλος κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στα 1500 μέτρα.^[40] Στους Βαλκανικούς Αγώνες του 1972 ο Ανδρέας Βγενόπουλος και ο Γιάννης Χατζησαράντος κατακτούν αργυρά μετάλλια στην ξιφασκία.^[41] Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα άρσης βαρών του 1972 ο Χρήστος Ιακώβου κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο ντεβολπέ, ενώ αναδείχθηκε πέμπτος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.^[38]

Στους Βαλκανικούς Αγώνες του 1973 ο Ανδρέας Βγενόπουλος και ο Γιάννης Χατζησαράντος κατακτούν και πάλι από ένα αργυρό μετάλλιο στην ξιφασκία.^[41]

Το 1974 με την πτώση της δικτατορίας αποκαθίστανται τα παλαιά διοικητικά στελέχη όλων των ομάδων. Πρόεδρος του Παναθηναϊκού αναλαμβάνει ο Απόστολος Νικολαΐδης. Την ίδια χρονιά η ομάδα πινγκ πονγκ του Παναθηναϊκού αγωνίστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων χάνοντας από τη Χέρτα Βερολίνου με 5-3.^[42] Το 1977 η ομάδα ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού κατακτά το Βαλκανικό Πρωτάθλημα και μαζί το ελληνικό νταμπλ.

Το 1978 ιδρύεται το τμήμα μοντέρνου πένταθλου και το 1980 το τμήμα τζούντο. Το 1979 η ομάδα ποδοσφαίρου του ΠΑΟ γίνεται επαγγελματική και αυτονομείται διοικητικά με πρώτο πρόεδρο το Γιώργο Βαρδινογιάννη ο οποίος παρέλαβε την προεδρία από το Τζακ Νικολαΐδη. Το 1980 η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού αγωνίζεται στο φάϊναλ φορ του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης και κατακτά τη 2η θέση (ίσχυε τότε το βαθμολογικό σύστημα). Το 1980 ιδρύεται το γυναικείο τμήμα ποδοσφαίρου από την ΠΑΕ, το οποίο λειτούργησε έως το 1982.^[43]

Το 1981 η γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού αγωνίζεται στο φάιναλ φορ του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Την ίδια χρονιά ιδρύεται το τμήμα τοξοβολίας και εγκαινιάζεται το προπονητικό κέντρο της Παιανίας.

Το 1982 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού κατακτά την 6η θέση στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Το 1982 ο αθλητής στίβου του ΠΑΟ Χρήστος Καραγιώργος καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στα 7 μίλια ανδρών. Το 1984 ο Ηλίας Κελεσίδης αναδεικνύεται βαλκανιονίκης στην ποδηλασία^[23].

Το 1984 η ομάδα ποδοσφαίρου επιστρέφει μετά από 7 χρόνια στην κορυφή του πρωταθλήματος κατακτώντας πανηγυρικά το νταμπλ με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ. Την επόμενη χρονιά αποκτάται από τον Παναθηναϊκό ο Δημήτρης Σαραβάκος που έγινε ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της ομάδας και επί των ημερών του ο ΠΑΟ σημείωσε σημαντικές επιτυχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το 1985 η ομάδα ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού αγωνίζεται στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Το 1988 η ομάδα ποδοσφαίρου αγωνιζόμενη στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέκλεισε μετά από εντυπωσιακές εμφανίσεις την Οσέρ, τη Γιουβέντους και τη Χόνβεντ φθάνοντας μέχρι την προημιτελική φάση.

Το 1989 η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού αγωνίζεται στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης και κατακτά την τρίτη θέση. Το ίδιο έτος ο Παύλος Γιαννακόπουλος αναλαμβάνει την προεδρία του τμήματος μπάσκετ. Το 1990 ιδρύεται το τμήμα ποδοαντισφαίρισης (football tennis).^[44]

Το 1992 το τμήμα μπάσκετ γίνεται επαγγελματικό και αυτονομείται διοικητικά υπό την προεδρία του Παύλου Γιαννακόπουλου. Την ίδια χρονιά ο Παναθηναϊκός αποκτά το Νίκο Γκάλη, με την ένταξη του οποίου σηματοδοτείται η έξοδος της ομάδας μπάσκετ από την παρακμή και από την 8η θέση της προηγούμενης σεζόν ο ΠΑΟ διεκδικεί το πρωτάθλημα. Επίσης το 1992 ιδρύεται το τμήμα συγχρονισμένης κολύμβησης^[44]. Το 1993 πυγμάχος του Παναθηναϊκού Πάρης Βασιλικός κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες στο Ρουσιγιόν.

Το 1994 με το Νίκο Γκάλη στη σύνθεση του και το 1995 με τον Παναγιώτη Γιαννάκη η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού κατακτά την τρίτη θέση στην Ευρώπη. Την επόμενη χρονιά, το 1996, στέφεται Πρωταθλητής Ευρώπης κατακτώντας το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα για ελληνικό συλλόγο, ενώ λίγους μήνες αργότερα κατέκτησε και το Διηπειρωτικό Κύπελλο.

Την ίδια χρονιά (1996), η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού φθάνει μέχρι τον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ όπου αποκλείεται από τον Άγιαξ.

Το 1996 ο αρσιβαρίστας Λεωνίδας Σαμπάνης γίνεται ο πρώτος αθλητής του Παναθηναϊκού που κατακτά ολυμπιακό μετάλλιο, όταν αναδείχθηκε δεύτερος στην κατηγορία των 58 κιλών στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα. Από το 1995 έως το 2000 κατέκτησε επίσης τις θέσεις: α΄ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα 1995 (58,75), α΄ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1996 (59,00), β΄ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1997 (58,90), β΄ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1998 (61,40), α΄ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα 1998 (61,76), β΄ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1999 (61,66), β΄ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα 1999 (61,40). Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000 στο Σίδνεϊ κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 61,3 κιλά.

Το 2000 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού κατακτά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο φάιναλ φορ της Θεσσαλονίκης. Το 2000 η γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού αγωνίζεται στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Συνομοσπονδίας.

Το 2001 το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού αναδείχθηκε ως η καλύτερη ομάδα στον κόσμο για το μήνα Σεπτέμβριο από την IFFHS (International Federation of Football History & Statistics) και υπήρξε μοναδικό επίτευγμα για ελληνικό σύλλογο. Την ίδια χρονιά η κολυμβήτρια του συλλόγου Νέρι Νιανγκουάρα κατέκτησε 2 αργυρά μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες, στη σκυταλοδρομία και στα 100μ. ελεύθερο.

Η ομάδα καλαθοσφαίρισης αγωνίζεται στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος μπάσκετ, ενώ το 2002 κατακτά το τρίτο ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μπάσκετ στην Μπολόνια, αγωνιζόμενος ενάντια στα προγνωστικά. Παράλληλα, η ποδοσφαιρική ομάδα φθάνει μέχρι τους οκτώ του Τσάμπιονς Λιγκ όπου αποκλείεται από την Μπαρτσελόνα. Επίσης, το 2002 ο αρσιβαρίστας Λεωνίδας Σαμπάνης κατακτά την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στα 61,65 κιλά.

Το 2003 η ποδοσφαιρική ομάδα φθάνει μέχρι τους οκτώ του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Το 2004 η αθλήτρια στίβου Χρυσοπηγή Δεβετζή κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο τριπλούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και το χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Το 2004 η ομάδα βόλεϊ των ανδρών αγωνίζεται στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών Ευρώπης. Την ίδια χρονιά, η Εθνική Ελλάδος στο ποδόσφαιρο κατακτά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με αρκετούς παίκτες που είχαν αγωνιστεί στο ίδιο σύνολο στον Παναθηναϊκό κατά τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας να ξεχωρίζουν: Σεϊταρίδης, Καραγκούνης, Μπασινάς, Νικοπολίδης, Παπαδόπουλος, Γκούμας, Φύσσας. Η Νέρι Νιανγκουάρα κερδίζει το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κολύμβησης, στη Μαδρίτη, με χρόνο 55.05 στα 100μ. ελεύθερο.

Το 2005 η ομάδα καλαθοσφαίρισης του ΠΑΟ συμμετέχει στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα και αναδεικνύεται τρίτη. Το 2006 η ανδρική ομάδα βόλεϊ αναδεικνύεται τρίτη στο φάιναλ φορ του Ευρωπαϊκού Κύπελλου κορυφαίων ομάδων πετοσφαίρισης. Η Νέρι Νιανγκουάρα κερδίζει και πάλι χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κολύμβησης, στη Βουδαπέστη, στα 100μ. ελεύθερο, με πανελλήνιο ρεκόρ (54.48).

Το 2007 η γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού κατακτά το ευρωπαϊκό τουρνουά της Σόφιας. Το 2007 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού κατακτά στην Αθήνα την Ευρωλίγκα για τέταρτη φορά, ενώ συνοδεύει το τρόπαιο με την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος και του κυπέλλου συμπληρώνοντας το τριπλ κράουν.

Το 2008 ο Παναθηναϊκός συμπληρώνει και γιορτάζει τα 100 χρόνια ιστορίας του συλλόγου. Κάνει το νταμπλ στο μπάσκετ και στο βόλεϊ γυναικών και η ανδρική ομάδα βόλεϊ κατακτά το κύπελλο.

Το 2009 η γυναικεία ομάδα βόλεϊ αγωνίζεται στον τελικό του Ευρωπαϊκού Challenge Cup και η ανδρική ομάδα βόλεϊ στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Το 2009 η ομάδα μπάσκετ κατακτά το πέμπτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και για δεύτερη φορά το τριπλ κράουν αφού και στην Ελλάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο.

Το 2010 η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού κατέκτησε το πρωτάθλημα ενώ παράλληλα αναδείχθηκε και κυπελλούχος. Η γυναικεία ομάδα βόλεϊ κάνει, για ακόμη μία φορά, το νταμπλ, ενώ η ανδρική ομάδα βόλεϊ κατακτά το κύπελλο. Η ομάδα μπάσκετ κατακτά το πρωτάθλημα Ελλάδας.

Το 2011 η ομάδα μπάσκετ κατακτά στη Βαρκελώνη το έκτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημά της και παράλληλα γίνεται η δεύτερη ομάδα σε κατακτήσεις ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων στην ιστορία του αθλήματος. Το 2012 η ομάδα κατακτά το κύπελλο Ελλάδας και την τέταρτη θέση στην Ευρωλίγκα.

Το 2012 δημιούργηθηκε από οπαδούς του Παναθηναϊκού το πολιτικό κόμμα Παναθηναϊκό Κίνημα (ΠΑΝ.ΚΙ) με σκοπό να λυθεί το πρόβλημα με το ποδοσφαιρικό γήπεδο και τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Παναθηναϊκού. Στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2012 συγκέντρωσε συνολικά 12.439 ψήφους (0,20 %).

Η ίδρυση ενός νέου τμήματος του Παναθηναϊκού ανακοινώθηκε το 2013 για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Είναι η ομάδα ράγκμπι, η δημιουργία της οποίας ανακοινώθηκε την 7η Νοεμβρίου 2013. Το 2014 επανιδρύθηκε το τμήμα χόκεϊ επί χόρτου, ενώ δημιουργήθηκε και ομάδα μπέιζμπολ.To 2015 ιδρύθηκε το τμήμα κικ μπόξινγκ από τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Στις 29 Δεκεμβρίου 2016 και ακολουθώντας τις εξελίξεις της εποχής, ανακοινώνει την έναρξη της λειτουργίας τμήματος eSports.^[45] Στις 8 Αυγούστου του 2017 ανακοινώθηκε η ίδρυση τμήματος ποδοσφαίρου σάλας.^[46]

Ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός (όλα τα τμήματα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, πλην της ΠΑΕ και ΚΑΕ Παναθηναϊκός), αντιμετώπισε από το 2012 οικονομικά προβλήματα, τα οποία επηρέασαν την χρηματοδότηση ορισμένων τμημάτων του Ερασιτέχνη (μπάσκετ γυναικών, βόλεϊ). Από το 2017, ο ΠΑΟ διοικήθηκε ενίοτε από διοικήσεις ορισμένες από το Πρωτοδεικίο Αθηνών, αφού δεν υπήρξε ενδιαφέρον ανάληψης των ινίων του συλλόγου. Στις 8 Ιουνίου 2018, ανέλαβε τα ηνία του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκου ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος^[47], ο οποίος κατάφερε και ανέβασε όλα τα τμήματα του συλλόγου στις πρώτες κατηγορίες των εθνικών πρωταθλημάτων, ενώ το μεγαλύτερο επίτευγμα ήταν η εξόφληση του 90% του χρέους του ερασιτέχνη,^[48] Ωστόσο, ύστερα από διαφωνία με μερίδα οπαδών της Θύρα 13, δεν ξανά έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές της 1ης Ιουλίου 2020. Στις επαναληπτικές εκλογές που έλαβαν χώρα στης 7 Ιούλιου 2020, νέος πρόεδρος αναδείχθηκε ο Παναγιώτης Μαλακατές.^[49]

Έμβλημα του συλλόγου αποτελεί το τριφύλλι που φέρει συμβολισμούς από την αρχαιότητα και είναι διαδεδομένο σε πολλούς λαούς ανά τον κόσμο. Συμβολίζει την ισορροπία ανάμεσα σε πνεύμα, νου και σώμα,^[50] καθώς και την καλοτυχία, ισορροπία, γονιμότητα, αναγέννηση και αιώνια ζωή. Ο Άγιος Πατρίκιος δίδασκε το δόγμα της Αγίας Τριάδας χρησιμοποιώντας το για να απεικονίσει την τρισυπόστατη μορφή του Θεού.^[51]

Πηγή που επίσης πραγματεύεται την πορεία του σωματείου, συμφωνεί στη χρονιά του 1919 αποδίδοντας την επιλογή από κοινού σε Παπάζογλου και Νικολαΐδη.^[53] Άλλη, μεταγενέστερη, δεν καταγράφει ονόματα παρά μόνο ότι η απόφαση λήφθηκε το ίδιο έτος «σε μία συνέλευση που πέρασε στην ιστορία».^[54]

Ένα τέταρτο βιβλίο προσθέτει πως η έλλειψη εμβλήματος για τη φανέλα της ομάδας απασχολούσε καιρό τον Γ. Καλαφάτη, ο οποίος όρισε την επιτροπή Νικολαΐδη-Πανουργιά-Παπάζογλου-Χατζόπουλου ώστε να εκπονήσουν και υποβάλουν σχετική εισήγηση στη γενική συνέλευση των μελών.^[55] Εκείνη έλαβε χώρα το 1919 και ομόφωνα ενέκρινε την πρόταση, οπότε:

Μέσα σε πολύ λίγο διάστημα πολλοί [...] άρχισαν να κυκλοφορούν με χρυσά τριφύλλια στις μπουτονιέρες τους και με πράσινα μαντίλια στις τσέπες τους. Στην Αθήνα του Μεσοπολέμου ο μετέπειτα Παναθηναϊκός Α.Ο. άρχισε να επιβάλλεται και να επιβάλλει μόδα...

Ο αθλητικός ερευνητής και δημοσιογράφος Βαγγέλης Μελέκογλου, εξάλλου, τοποθετεί το γεγονός ένα περίπου χρόνο πριν από τη μετονομασία σε ΠΠΑΟ το Φεβρουάριο του 1920^[56] και σημειώνει ότι:

Σύμφωνα με τον Νίκο Γκούμα –ο οποίος έζησε εκ του σύνεγγυς όλους τους μεγάλους του Συλλόγου– και όσα κατέγραψε στην ιστορία του, το 1969,^{[σ 5]} η ιδέα ανήκε κυρίως στον Μιχάλη Παπάζογλου, του οποίου η ομάδα, στο Κιατικιόι της Κων/πολης, όταν μετείχε σ' αυτήν, είχε το τριφύλλι ως έμβλημα...,

ενώ παραθέτει την υιοθέτησή του πρώτα στην εμφάνιση των παικτών και κατόπιν ως επίσημο σύμβολο του Παναθηναϊκού.^[57] Φωτογραφία περιεχόμενη σε ένα έκτο ανάλογο πόνημα, πάντως, εμφανίζει τον Παπάζογλου ως τον μοναδικό ο οποίος φέρει τριφύλλι στη φανέλα μεταξύ των οκτώ Κων/πολιτών συναθλητών που μετείχαν στο συγκεκριμένο αναμνηστικό στιγμιότυπο του 1910.^[58] Η ίδια πηγή επιβεβαιώνει τη σύσταση ειδικής επιτροπής για το έμβλημα, αλλά με πέμπτο μέλος τον Καλαφάτη, και τα αυτοσχέδια μικρά τριφύλλια που αθλούμενοι, μέλη και οπαδοί έσπευσαν να τοποθετήσουν στο πέτο του σακακιού τους, ενώ χρονολογεί την «ιστορική» εκείνη συνέλευση, πρωτοβουλίας Καλαφάτη, «λίγο προτού τελειώσει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος»^[59] (επίσημη λήξη 11 Νοεμβρίου 1918).

Η καθηγήτρια ιστορίας Χριστίνα Κουλούρη αναφέρει: «Για πρώτη φορά εμφανίζεται σε σφραγίδα το τριφύλι το 1922 (έγγρ. Π.Α.Ο. προς Ε.Ο.Α., 12 Σεπτ. 1922), το οποίο όμως φέρεται πως έχει καθιερωθεί από το 1919.»^[21] Η συγκεκριμένη αλληλουχία ίσως δικαιολογεί το έτος εισαγωγής 1918 που αναφέρει η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, η οποία θεωρεί τον Παπάζογλου αποκλειστικό εμπνευστή του τριφυλλιού.^[50] Ο ίδιος φέρεται να μην το εισηγήθηκε πρώτη φορά τότε όντας νέο διοικητικό στέλεχος, αλλά κατά την ποδοσφαιρική του ακόμη θητεία στην ομάδα και το αργότερο έως το 1914^[54] (για να ακολουθήσει η σχεδόν πλήρης αδρανοποίησή της εξαιτίας Εθνικού Διχασμού και Α΄ ΠΠ). Ο επί 4½ δεκαετίες σε διάφορες θέσεις του Παναθηναϊκού ομογενής από τη Χαλκηδόνα υπήρξε επίσης ο κύριος συντελεστής της τελικής του ονοματοδοσίας το 1922.

Το στοιχείο όπου όλες οι εκδοχές συγκλίνουν είναι η υλοποίηση του σήματος από το ζωγράφο Γεώργιο Χατζόπουλο, διευθυντή συντήρησης και αποκατάστασης έργων στην Εθνική Πινακοθήκη, μέλος του συλλόγου εκείνη την περίοδο, πρόεδρο το 1921 και με καθοριστική συμβολή στην ενοικίαση από το δήμο Αθηναίων της αγροτικής έκτασης Περιβόλα (προς κατασκευή γηπέδου). Η ομάδα που ενδεχομένως ο Νικολαΐδης είχε παρακολουθήσει να φέρει ως έμβλημα το τριφύλλι ταυτοποιείται από μεταγενέστερες πηγές με τη Φιρτ,^[59][60] πρωταθλήτρια Γερμανίας το 1914 και τελευταία προ της κήρυξης του πολέμου.^{[σ 6]}

Η πλέον πρόσφατη άποψη θεωρεί ότι πηγή έμπνευσης για το έμβλημα αποτέλεσε ο νικητής του μαραθωνίου των Μεσοολυμπιακών της Αθήνας το 1906 –δύο χρόνια πριν από την ίδρυση του ΠΟΑ– Καναδός Γουίλιαμ Σέρινγκ, που αγωνίστηκε φορώντας μια λευκή φανέλα με ένα μεγάλο πράσινο τριφύλλι (σύμβολο της Ιρλανδίας, χώρας οικογενειακής του καταγωγής) στο στήθος.^[61] Η παρουσίαση της εκδοχής ποικίλει από μοναδική υπαρκτή (θεωρώντας τον Σέρινγκ έμπνευση για τον Παπάζογλου),^[62] πιθανότερη,^[63] πιθανή,^[64] μέχρι και απλή ιστορική σύμπτωση (με ερωτηματικό).^[65]

• 
  έως το 2014^[66]
• 
  2014–Σήμερα

Ο πρώτος ύμνος του Παναθηναϊκού συνετέθη την περίοδο 1947-48 από τους Κώστα Κοφινιώτη και Γιάννη Βέλλα και με ερμηνευτή τον Πάνο Κόκκινο, με τίτλο Προχωρείτε προς τη Νίκη.^[67][68][69] Ο Ύμνος του Παναθηναϊκού που καθιερώθηκε έως σήμερα δημιουργήθηκε το 1958. Γράφτηκε από το Γιώργο Οικονομίδη και μελοποιήθηκε από το Γιώργο Μουζάκη, μετά από ένα νικηφόρο αγώνα επί του Απόλλωνα. Μόλις βγήκαν από το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ο Γιώργος Οικονομίδης αυτοσχεδίασε την αρχή του ύμνου «Σύλλογος μεγάλος...». Σ' ένα πακέτο τσιγάρα Κεράνης, αστραπιαίως, ο Μουζάκης σχεδίασε ένα πρόχειρο πεντάγραμμο, όπου δεν άργησε να αποτυπώσει την παναθηναϊκή μουσική. Ο πρώτος ερμηνευτής του ύμνου ήταν ο Λέανδρος Παπαθανασίου. Αργότερα, το 1962, ο Γιάννης Βογιατζής έβαλε τη φωνή του.^[23] Το σφύριγμα που ακούγεται στην αρχή και στο τέλος, ο Μουζάκης το εμπνεύστηκε από το σφύριγμα της ταινίας Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι, ταινία που εξαίρει το ομαδικό πνεύμα των Βρετανών στρατιωτών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ανάμεσα στα λοιπά γνωστά τραγούδια που έχουν γραφτεί για τον Παναθηναϊκό ξεχωρίζουν το Παναθηναϊκέ μεγάλε και τρανέ για το πρωτάθλημα του 1930, το Εμπρός Παναθηναϊκέ του Βασίλη Τσιτσάνη (1963), το Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κάποιο βράδυ του Λεονάρδου Μπουρνέλη, αλλά και τα Έχω στο Λονδίνο μια δουλειά και Σαν αστραπή μες στο σκοτάδι (από το Λίβερπουλ στο Βελιγράδι), τραγούδια για τον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971.

Η πρώτη συλλογικότητα φίλων του σωματείου ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1952 από το Χρήστο Μωυσίδη, ο οποίος αρχικά εκλέχθηκε πρόεδρός της, με σκοπό τη δημιουργία μίας φιλαθλητικής οικογένειας και την ενίσχυση του Παναθηναϊκού. Στη λέσχη τους τα μέλη ασχολούνταν με τεχνικά παιχνίδια, διαλέξεις και προβολές αθλητικού περιεχομένου, ενώ δικηγόροι, μηχανικοί και γιατροί από τις τάξεις τους παρείχαν επαγγελματική συνδρομή και ηθική συμπαράσταση στους αθλητές.^[70] Με έναρξη το 1966 λειτούργησε υπό καταστατικό (έγκρισης από το Πρωτοδικείο Αθηνών), όντως η Θύρα 13 ο πρώτος αναγνωρισμένος σύνδεσμος φιλάθλων αθλητικού σωματείου στην Ελλάδα, έλαβε δε την ονομασία της κερκίδας του γηπέδου Λεωφόρου Αλεξάνδρας (από το 1981 Απόστολος Νικολαΐδης) όπου συγκεντρώνονταν στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Πέραν αυτού, φίλοι του Παναθηναϊκού είχαν συστήσει και άλλες συλλογικότητες με το όνομα της περιοχής που διέμεναν, ενώ Θύρα 13 καλείται σήμερα ο ενιαίος συνδεσμιακός τους φορέας.

Το 1981 ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, πρόεδρος της τότε νεοσυστημένης ΠΑΕ, για να αποτρέψει τα επεισόδια στους αγωνιστικούς χώρους δημιούργησε την Πανελλήνια Λέσχη Φίλων Παναθηναϊκού (ΠΑΛΕΦΙΠ) και την αναγνώρισε ως το μοναδικό επίσημο σύνδεσμο του συλλόγου. Μέλη της το 1986 ίδρυσαν το Green Club, αργότερα Green Cockneys Club. Το 1988 σχηματίστηκαν οι Mad Boys και το 1994 οι Athens Fans. Ο Βαρδινογιάννης επέστρεψε στην παλαιότερη απόφασή του το 1988 και εκ νέου απένειμε στην ΠΑΛΕΦΙΠ το αποκλειστικό της προνόμιο ως συνδέσμου οπαδών του Παναθηναϊκού. Το 2006 με πρωτοβουλία των Athens Fans και άλλων ανεξαρτήτων συνδέσμων δημιουργήθηκε ο Ενιαίος Φορέας Συνδέσμων Θύρας 13, του οποίου η έδρα σήμερα βρίσκεται επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας 115, μόλις 300 μέτρα από το γήπεδο της ομάδας.

Ύλης αποκλειστικά για θέματα του συλλόγου, όλα με έκδοση στην Αθήνα:^[71]

(ι): ιδιοκτησία, (ε): έκδοση, (σ): διεύθυνση σύνταξης, (α): αρχισυνταξία, (υ): διεύθυνση ύλης

• η χρησιμοποιούμενη πηγή δεν καταλογοποιεί οπαδικά φανζίν ή φυλλάδια, εκδόσεις προγραμμάτων αγώνων κλπ. Επίσης το Νέο Ντέρμπυ, Το Ντέρμπυ, Πράσινος Τύπος, Fair Play, Αθλητική Ηχώ, Ντέρμπυ και Πράσινη.

Το πρώτο γήπεδο της ποδοσφαιρικής ομάδας του 1908 ήταν το οικόπεδο στο Λούνα Παρκ της οδού Πατησίων, ιδιοκτησίας Καραπάνου, και είναι ο χώρος που στεγάζεται σήμερα η Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Το 1922 ο δήμος Αθηναίων παραχώρησε το χώρο που βρίσκεται σήμερα το Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης στον Παναθηναϊκό «διά την ανέγερσιν χώρου αθλοπαιδιών». Τις επόμενες δεκαετίες θα αποτελέσει την έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας, της ομάδας μπάσκετ (μετά την κατασκευή του πρώτου κλειστού γυμναστηρίου στην Ελλάδα) και όλων των λοιπών αθλητικών τμημάτων του συλλόγου.

Το 1992 η ομάδα μπάσκετ αναζήτησε μεγαλύτερη στέγη και μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το Κλειστό Γυμναστήριο Γλυφάδας, εγκαταστάθηκε στο ΟΑΚΑ, το οποίο αποτελεί μέχρι σήμερα έδρα της ομάδας.

Η ποδοσφαιρική ομάδα χρησιμοποίησε περιστασιακά, ή και παράλληλα, το Ολυμπιακό Στάδιο σε αναζήτηση μεγαλύτερου χώρου. Πολλές προτάσεις εμφανίστηκαν επίσης κατά καιρούς για την κατασκευή ενός νέου γηπέδου ποδοσφαίρου, με τελευταία αυτή του Βοτανικού.

Φανέλες του Παναθηναϊκού

στο ποδόσφαιρο

Οι ομάδες βόλεϊ χρησιμοποίησαν στο παρελθόν το Κλειστό Γυμναστήριο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, αργότερα το Κλειστό γυμναστήριο Πανελληνίου, και τώρα το κλειστό Γυμναστήριο του Αγίου Θωμά (Μαρούσι).^[6]

Τα πρώτα χρόνια του συλλόγου, η έλλειψη κολυμβητηρίου αποτελούσε πρόβλημα για την ομάδα υδατοσφαίρισης, η οποία αργότερα χρησιμοποίησε το κολυμβητήριο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η ομάδα πόλο έχει χρησιμοποιήσει και το ΟΑΚΑ στο παρελθόν, την περίοδο 2013-2014 φιλοξενήθηκε στο Ιλίσιο Κολυμβητήριο^[73] και πλέον στο Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στο Γουδή.^[6] Τα υπόλοιπα τμήματα υγρού στίβου του συλλόγου έχουν έδρα το Ολυμπιακό Κέντρο Υγρού Στίβου Αθηνών.^[6]

Το τμήμα στίβου και οι ακαδημίες του χρησιμοποιούν τα γήπεδα Κ1 και Κ2 στο ΟΑΚΑ, καθώς και το Δημοτικό Στάδιο Σπάτων "Δημήτρης Δημητρίου".^[6] Το τμήμα μοντέρνου πεντάθλου χρησιμοποιεί το Ολυμπιακό Κέντρο Μοντέρνου Πεντάθλου Γουδή.^[6]

Τα πρώτα χρώματα που χρησιμοποίησε η ποδοσφαιρική ομάδα το 1908 ήταν τα κόκκινο-λευκό. Το 1911, το πράσινο (της φύσης και της υγείας) και το λευκό (της ηθικής) καθιερώθηκαν ως χρώματα του συλλόγου, τα οποία και ακολουθούν όλα τα αθλητικά τμήματα έκτοτε.

Τη δεκαετία του 1930, ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός ξεκίνησε να αγωνίζεται με τις χαρακτηριστικές (οριζόντιες αρχικά, κάθετες αργότερα) ρίγες, ένα μοτίβο που χρησιμοποιήθηκε και τις επόμενες δεκαετίες, είτε ως πρώτη ή ως δεύτερη επιλογή.

Ο Παναθηναϊκός εντάσσεται στα κορυφαία αθλητικά σωματεία παγκοσμίως, με βάση τον αριθμό των διαφορετικών αθλητικών τμημάτων που διατηρεί, τα οποία σήμερα είναι 28 (26^[5] υπό την σκέπη του ερασιτέχνη, συμπεριλαμβανομένων 5 ξεχωριστών γυναικείων σε ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση, πετοσφαίριση, επιτραπέζια αντισφαίριση και ποδόσφαιρο σάλας, και άλλα 2 αμιγώς επαγγελματικά σε ποδόσφαιρο και καλαθοσφαίριση ανδρών) συν άλλα 24 για ΑμεΑ,^[4][74] σύνολο 52. Στη διάρκεια της ιστορίας του έχει αναπτύξει τουλάχιστον 40 αθλήματα για αρτιμελείς, τα 29 εξ αυτών ολυμπιακά^{[σ 7]} και άλλα 24 αθλήματα για άτομα με αναπηρία, εκ των οποίων τα 18 παραολυμπιακά, και συγκεκριμένα κατά χρονολογική σειρά (σε παρένθεση έτος ίδρυσης, τυχόν επανασύστασης ή παύσης λειτουργίας):

με έντονα γράμματα τα ενεργά

με πλάγια γραφή τα μη ολυμπιακά στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2020 και Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2018

με έντονα γράμματα η χρονολογία ίδρυσης τμήματος σύμφωνα με την σελίδα ιστορίας στον επίσημο ιστότοπο του Π.Α.Ο.^[75] Οι χρονολογίες αυτές συμπίπτουν (με εξαίρεση το κρίκετ) με αυτές στον επίσημο κατάλογο τίτλων^[76], και σε αντίστοιχο δημοσίευμα.^[77]

με υπογράμμιση η χρονολογία ίδρυσης τμήματος που αναφέρεται στην ανάρτηση του ιστολογίου του Συλλόγου Παλαιμάχων Αθλητών Π.Α.Ο.^[44]

1. ποδόσφαιρο (1908)
2. χόκεϊ επί χόρτου (1910, επανασύσταση το 1928, παύση έπειτα το 1948,^[78] επανασύσταση 2014^[75], επί του παρόντος ανενεργό)
3. αντισφαίριση (1911, επανασύσταση 1926, προσπάθεια αναβίωσης 1984,^[75] δεν υφίσταται πλέον)
4. πυγμαχία (1912^[79] ή 1926, επανασύσταση 1947^[80] ή 1948^[81])
5. ξιφασκία (πρώτα μαθήματα^[82] 1912 ως οπλομαχία, επίσημη ίδρυση 1926, επανασύσταση 1960)
6. στίβος (1919)
7. μπάσκετ (1919, επανασύσταση 1937)^[83]
8. βόλεϊ (1919, επανασύσταση 1938^[84])
9. φυσιολατρικό-ορειβατικό (από 1923 το αργότερο^[53] ή κατά άλλη εκδοχή το 1926 και πιθανότατα ως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο)
10. πινγκ πονγκ (1924 ή 1939)
11. κολύμβηση (1925 ή 1932 ή νωρίτερα^[85], επανασύσταση 1940^{[εκκρεμεί παραπομπή]} ή 1946^[44])
12. σουηδική γυμναστική (1926, δεν υφίσταται πλέον)
13. ποδηλασία (1926 ή 1928, επίσημα 1934)^[86]
14. ενόργανη γυμναστική (1927 ή 1962 ή 1965^[87], δεν υφίσταται πλέον)
15. σκοποβολή (1928 ή 1929^[88], παύση επί δεκαετίας '90 ή '00,^[31] επαν. 2013)
16. πόλο (1928 ή 1932 ή 1933 ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}, επανασύσταση 1947^[89] και 1958^[90])
17. χάντμπολ (1929 ή 1930 παύση έπειτα το 1935,^[91] επαν. 1980, παύση έπειτα το 1990)
18. κωπηλασία ή "ναυτικό τμήμα"^[92] (1932, δεν υφίσταται πλέον)
19. καταδύσεις (1945^[93] ή 1947, επανασύσταση 2011 αρχικά σε επίπεδο ακαδημιών^[93])
20. σκάκι (1948^[94] ή 1959, παύση 1996^[91] επανασύσταση 2020^[95])
21. πάλη (1949 ή 1965 ή 1966^{[εκκρεμεί παραπομπή]})
22. κρίκετ (άγνωστο^[76][77], υπήρχε το 1950^[96], δεν υφίσταται πλέον)
23. άρση βαρών (1958 ή 1959)
24. θαλάσσιο σκι (1963 ή 1965, παύση 1979^[31], επανασύσταση 2021)
25. μοντέρνο πένταθλο (1977 ή 1978, παύση αρχές '90,^[91] επαν. 2014^[97])
26. τζούντο (1978 ή 1980, δεν υφίσταται πλέον)
27. τοξοβολία (1981)
28. αεροβική γυμναστική (1983^[98], δεν υφίσταται πλέον)
29. ιστιοπλοΐα (1987, δεν υφίσταται πλέον)^[99]
30. ποδοαντισφαίριση (1989 ή "ποδοβόλεϊ" 1990, δεν υφίσταται πλέον)
31. συγχρονισμένη κολύμβηση (1992, δεν υφίσταται πλέον)
32. πρακτική σκοποβολή (1997, δεν υφίσταται πλέον)
33. ποδόσφαιρο σάλας (1997, επανενεργοποίηση 2017^[100], επανίδρυση 2022^[101])
34. ράγκμπι (2013)
35. μπέιζμπολ^{[σ 8]} (2014, ανεστάλη το 2015^[102])
36. κικ μπόξινγκ (2015, επί του παρόντος ανενεργό)^[103]
37. μπιτς βόλεϊ (2016, ανενεργό)
38. eSports (2016)
39. τρίαθλο (2022)^[104]
40. κολύμβηση ανοιχτής θάλασσας (2023)^[105]

Αθλήματα για άτομα με αναπηρία:

με πλάγια γράμματα τα μη παραολυμπιακά

1. καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο (2018)
2. ξιφασκία με αμαξίδιο (2019)
3. σκοποβολή (2019)
4. κολύμβηση (2019)
5. τοξοβολία (2019)
6. επιτραπέζια αντισφαίριση (2019)
7. ποδηλασία (2019)
8. άρση βαρών σε πάγκο (2020)
9. ποδόσφαιρο ακρωτηριασμένων (2020 ή 2021^[76][106])
10. παρατρίαθλο (2020)
11. παρα-μπάντμιντον (2020)
12. αντισφαίριση με αμαξίδιο (2021)
13. μπότσια (2021)
14. στίβος (2021)
15. σκάκι τυφλών (2021)
16. παρακανόε (2021^[107])
17. χορός με αμαξίδιο (2021^[108])
18. καλαθοσφαίριση για άτομα με νοητική αναπηρία (2022)^[109]
19. τζούντο τυφλών (2023)^[110]
20. αλπικό σκι ΑμεΑ (2023) ^[74]
21. πετοσφαίριση καθιστών (2023)^[111][112]
22. μπόουλινγκ ΑΟΝΜ* (2023)^[113]
23. στίβος ΑΟΝΜ* (2024)^[114]
24. γκόλμπολ (2024)^[115]

*ΑΟΝΜ = Αθλητική Ομοσπονδία Νεφροπαθών & Μεταμοσχευμένων^[116]

Σε επίπεδο γυναικείων ομαδικών αθλημάτων, δημιουργήθηκαν τμήματα στα:

με έντονα τα ενεργά

1. ποδόσφαιρο (1924, 1962, 1980, παύση 1982, επανίδρυση 2021)^[75]
2. βόλεϊ (1926 ή 1946, επανασύσταση 1969)
3. χάντμπολ (1930 και επανίδρυση 1980^[44] ή 1981 ή 1982, παύση 1985^[91])
4. μπάσκετ (1937 ή 1938^[117])
5. πόλο (1979^[118] ή 1988, παύση τέλη δεκαετίας '90^[119])
6. ράγκμπι (2014)^[120]
7. μπιτς βόλεϊ (2016, ανενεργό)
8. ποδόσφαιρο σάλας γυναικών (2022)

Η αντίστοιχη ομάδα πόλο αποτέλεσε την πρωτοπόρο στην Ελλάδα,^[118] όπως και τέσσερις δεκαετίες πριν εκείνη του μπάσκετ, η οποία εξαιτίας έλλειψης αντιπάλου υποχρεωνόταν αρχικά να αγωνίζεται εναντίον της ανδρικής του συλλόγου.^[117] Αυτός, υπήρξε επίσης ανάμεσα στους πρώτους της χώρας που ίδρυσαν τμήματα ατομικού γυναικείου αθλητισμού σε στίβο (1938 το αργότερο^[121] ή κατά άλλη εκδοχή 1949^[44]) και πινγκ πονγκ.^[122]

Έως πιθανότατα το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο λειτουργούσε και τμήμα χορωδίας.^[123]

Έπειτα από το 2010 και παρά την οικονομική κρίση, ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός εμφανίζει έντονη δραστηριοποίηση σε αθλήματα λιγότερο γνωστά ή δημοφιλή στην Ελλάδα με ανάπτυξη των ράγκμπι (ανδρών και γυναικών), μπέιζμπολ, κικ μπόξινγκ και επανίδρυση των τμημάτων για καταδύσεις, σκοποβολή, μοντέρνο πένταθλο, χόκεϊ επί χόρτου. Τα μπέιζμπολ και καταδύσεις σημείωσαν κάποιες επιτυχίες. Ωστόσο, το τμήμα μπέιζμπολ ανεστάλη και τα τμήματα χόκεϊ επί χόρτου και κικ μπόξινγκ είναι πλέον ανενεργά. Επανενεργοποιήθηκαν όμως το τμήμα σκακιού και αυτό του ποδοσφαίρου σάλας με την σύναψη πενταετούς συνεργασίας με τον σύλλογο «Αθήνα 90».

Το 2021 δρομολογήθηκε η επανασύσταση του τμήματος θαλασσίου σκι^[124][125], εγκρίθηκε η εγγραφή του συλλόγου στα μητρώα της Ομοσπονδίας^[126][127] και ο πρώτος αγώνας στον οποίο συμμετείχε αθλήτρια του ΠΑΟ διεξήχθη τον Μάιο του 2022.^[128]

Εξάλλου, σύμφωνα με το τελικό νέο καταστατικό που επικυρώθηκε από το ειρηνοδικείο στις 22 Δεκεμβρίου 2021 και δόθηκε στην δημοσιότητα στις 16 Φεβρουαρίου 2022, πέρα από τα ενεργά τμήματα, υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυξης του ομίλου σε πλήθος άλλων αθλημάτων όπως (με έντονα γράμματα τμήματα που έχουν υπάρξει στο παρελθόν): αντισφαίριση, τοιχοσφαίριση, ενόργανη γυμναστική, ρυθμική γυμναστική, αεροβική γυμναστική, παγκράτιο, κωπηλασία, ιστιοπλοΐα, καράτε, τάεκβοντό, τζούντο, γουσού κουνγκ φου, μουάι τάι, ζίου ζίτσου, γκολφ, κρίκετ, χόκεϊ επί χόρτου, χόκεϊ επί πάγου, αμερικάνικο ποδόσφαιρο (φούτμπολ), ράγκμπι [λιγκ], μπέιζμπολ, σόφτμπολ, κέρλινγκ, κικ μπόξινγκ, χορός, χειροσφαίριση, συγχρονισμένη κολύμβηση, τεχνική κολύμβηση, μπάντμιντον, ιππασία, κανόε καγιάκ, αναρρίχηση, ορειβατικό σκι, μπριτζ, τσιρλίντινγκ, τραμπολίνο.^[129]

Ο Π.Α.Ο. είναι ένα από τα 23 αθλητικά σωματεία που συμμετείχε στην σύσταση της Τριαθλητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΤΟΕ), η οποία τον Αύγουστο του 2022 αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη ομοσπονδία.^[104]

Τον Μάρτιο του 2023 ο Π.Α.Ο. ανακοίνωσε την σταδιακή είσοδό του στον αθλητισμό νεφροπαθών και μεταμοσχευμένων, έχοντας καταθέσει τα επίσημα έγγραφα και περιμένοντας την επίσημη ένταξή του.^[130]

Στο Μητρώο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού αναφέρεται ότι για το 2023 ο Παναθηναϊκός μεταξύ των εγγεγραμμένων αθλημάτων καλλιεργεί πλέον και την "κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων-μαραθώνια κολύμβηση-open water"^[105] (ή "κολύμβηση ανοιχτής θάλασσας" ή εν συντομία "ανοιχτή θάλασσα", όπως αναφέρεται στον ιστότοπό του^[131]). Σύμφωνα με το Μητρώο, ο Παναθηναϊκός, όσον αφορά τα αθλήματα για αρτιμελείς, για το 2023 έχει αναγνώριση σε 22 αθλήματα (άρση βαρών, κολύμβηση, ξιφασκία, πάλη, πετοσφαίριση, πυγμαχία, ποδηλασία, σκοποβολή, κλασικός αθλητισμός, τοξοβολία, υδατοσφαίριση, καλαθοσφαίριση, καταδύσεις, μοντέρνο πένταθλο, επιτραπέζια αντισφαίριση, ζατρίκιο σκάκι, ποδόσφαιρο, τρίαθλο, open water swimming-κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων-μαραθώνια κολύμβηση, θαλάσσιο σκι, ποδόσφαιρο σάλας, ράγκμπι (γιούνιον)).^[105] Δεν εμφανίζεται να έχει λάβει ακόμα αναγνώριση όσον αφορά τον ηλεκτρονικό αθλητισμό, της πρόσφατα (2023) αναγνωρισμένης ομοσπονδίας ηλεκτρονικού αθλητισμού.

Τα τμήματα του Παναθηναϊκού που έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα (με μικρά γράμματα τα ανενεργά, με έντονα γράμματα τα επαγγελματικά, η χρονολογία ίδρυσης είναι αυτή που παρατίθεται στην σελίδα ιστορίας του επίσημου ιστότοπου^[75]):

Τίτλοι Ομαδικών αθλημάτων

Παραθέτονται οι διοργανώσεις τις οποίες 7 βιβλία καταγραφής της ιστορίας του συλλόγου,^{[133][134][135][136][137][138][139]} όπως και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός,^[140] συμφωνούν πλήρως ότι αποτελούν τις σημαντικότερες που το ποδοσφαιρικό τμήμα κατέκτησε τρόπαιο.

• 20 Πρωταθλήματα Ελλάδας^[141]: 1930, 1949, 1953, 1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1969, 1970, 1972, 1977, 1984, 1986, 1990, 1991, 1995, 1996, 2004, 2010
• 20 Κύπελλα Ελλάδας^[142]: 1940, 1948, 1955, 1967, 1969, 1977, 1982, 1984, 1986, 1988, 1989, 1991, 1993, 1994, 1995, 2004, 2010, 2014, 2022, 2024
• 03 Κύπελλα φιλίας και αλληλεγγύης (Σούπερ Καπ Ελλάδας)^{[143][144][145][146]}: 1988, 1993, 1994
• 01 Βαλκανικό Κύπελλο: 1977^[147]
• 01 Κύπελλο Μεγάλης Ελλάδος: 1970^[148]

• 07 Πρωταθλήματα Ευρώπης ^[149]: 1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011, 2024
• 40 Πρωταθλήματα Ελλάδας ^[150]: 1946, 1947, 1950, 1951, 1954, 1961, 1962, 1967, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981, 1982, 1984, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2024
• 20 Κύπελλα Ελλάδας ^[151]: 1979, 1982, 1983, 1986, 1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2019, 2021
• 01 Σούπερ Καπ Ελλάδος: 2021
• 01 Διηπειρωτικό κύπελλο ^[152][153]: 1996

• 5 Πρωταθλήματα Ελλάδας ^[154]: 1998, 2000, 2005, 2013, 2021
• 3 Κύπελλα Ελλάδας: 2000, 2023, 2024

• 20 Πρωταθλήματα Ελλάδας ^[155]: 1963, 1965, 1966, 1967, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1982, 1984, 1985, 1986, 1995, 1996, 2004, 2006, 2020, 2022
• 6 Κύπελλα Ελλάδας ^[156]: 1982, 1984, 1985, 2007, 2008, 2010
• 4 Λιγκ Καπ Ελλάδας: 2020, 2022, 2023, 2024
• 2 Σούπερ καπ Ελλάδας ^[157]: 2006, 2022

• 26 Πρωταθλήματα Ελλάδας ^[158][159]: 1971, 1972, 1973, 1977, 1978, 1979, 1982, 1983, 1985, 1988, 1990, 1991, 1992, 1993, 1998, 2000, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2022, 2023, 2024
• 6 Κύπελλα Ελλάδας ^[160]: 2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2022

• 5 Πρωταθλήματα ανδρών ^[161]: 1964, 1965, 1966, 1967, 1968 ^[162].
• 2 Πρωταθλήματα γυναικών: 2021, 2023

• 1 Πρωτάθλημα Ελλάδας ανδρών: 1972.

Το τμήμα είναι πλέον ανενεργό.

• 8 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1969 ^[163], 1972 ^[164], 1975 ^[165], 2015 ^[166], 2016 ^[167], 2017 ^[168], 2023, 2024

• 12 Πρωταθλήματα Ελλάδας OPEN ^[169]: 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1958, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968.
• 3 Πανελλήνια Πρωταθλήματα masters: 2018, 2019 ^[170], 2021 ^[171]
• 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Βετεράνων Ανοιχτής Θαλάσσης: 2020 ^[172]

• 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας ^[173]: 1980, 1987.

• 13 Πρωταθλήματα Ελλάδος γενικής βαθμολογίας^[174],^[175],^[176]:1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975

• 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας ελληνορωμαϊκής ανδρών: 2014 ^[177], 2015 ^[178].

• 01 ETTU Ευρωπαϊκό Τρόπαιο γυναικών: 2022 ^[179]
• 01 ETTU Ευρωπαϊκό Τρόπαιο ανδρών: 2024
• 11 Πρωταθλήματα Ελλάδας ανδρών ^[180]: 1951, 1952, 1955, 1956, 1959, 1960, 1961, 1962, 1966, 1968, 1975
• 03 Κύπελλα Ελλάδας ανδρών: 1965, 1966 ^[181], 1969 ^[182]
• 03 Πρωταθλήματα Ελλάδας γυναικών ^[180]: 1972 ^[183], 1973, 1974
• 02 Κύπελλα Ελλάδας γυναικών: 1972 ^[184], 2022

• 8 Πρωταθλήματα Ελλάδας γενικής βαθμολογίας(δρόμος-πίστα): 1951 (ΠΟΕ)^[185], 1956, 1958, 1963, 1967^[186], 1969, 1970, 1973
• 1 Πρωτάθλημα πίστας βαθμολογίας ανδρών (Ε.Ο.Π): 2017^[187]

• 30 Πρωταθλήματα Ελλάδας ανδρών: 1949, 1951, 1952, 1957, 1958, 1959, 1960, 1964, 1966, 1967, 1968, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1982, 1986, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998, 2011^[188], 2015^[189], 2016, 2023.
• 2 Κυπελλα Ελλάδας ανδρών: 1988, 1999

• 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας^{[190] [σ 9]}: 1970, 1971.

• 10 Πρωταθλήματα σταθερού στόχου: 1960, 1964, 1982, 1983, 1984, 1989, 1990, 1991, 2022(ομαδικών), 2023
• 1 Πρωτάθλημα πήλινου στόχου: 2021

• 23 Πρωταθλήματα Ελλάδας ανοιχτού στίβου ανδρών ^[192]: 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967,1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1977, 1989, 1990.
• 03 Πρωταθλήματα Ελλάδας ανοιχτού στίβου γυναικών: 1946, 1947, 1949.
• 05 Πρωταθλήματα Ελλάδας κλειστού στίβου ανδρών: 1986, 1989, 1990, 2023, 2024.
• 02 Πρωτάθληματα Ελλάδας κλειστού στίβου γυναικών: 2023, 2024.
• 27 Πρωταθλήματα δρόμου σε ανώμαλο έδαφος ομαδικού ανδρών ^[193] : 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1938, 1954, 1955, 1956, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974,1975, 1977, 1978, 1979, 1980, 1983, 1996, 1997, 2012, 2016, 2021.
• 09 Πρωταθλήματα δρόμου σε ανώμαλο έδαφος ομαδικού γυναικών: 1949, 1950, 1983, 1984, 1985, 1986, 2017, 2022, 2024.

• 4 Πανελλήνια πρωταθλήματα γενικής βαθμολογίας: 1983, 1984, 1985, 2018

Ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει 7 τίτλους της Ευρωλίγκα ή του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011, 2024) και ένα διηπειρωτικό κύπελλο (1996) στο μπάσκετ ανδρών, ένα Ευρωπαϊκό Τρόπαιο στην επιτραπέζια αντισφαίριση γυναικών (2022) και ένα στην επιτραπέζια αντισφαίριση ανδρών (2024), ενώ ακόμη τρία τμήματα που διατηρεί έχουν μετάσχει σε τελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης (ποδόσφαιρο ανδρών, βόλεϊ ανδρών και βόλεϊ γυναικών).

Αξιοσημείωτο είναι ότι από τις 44 αγωνιστικές περιόδους μεταξύ 1969 και 2012, στις 24^{[σ 10]} (κατά μέσο όρο συχνότερα από διετία) ένα τουλάχιστον τμήμα προκρίθηκε σε ημιτελική φάση ή γύρο κάποιας διεθνούς διοργάνωσης, με κορυφαία την 2008-09 όπου το πέτυχαν τρία (νικώντας όλα, το δε μπάσκετ και στον τελικό). Το 1971 αποτέλεσε το πρώτο ελληνικό σωματείο που μετείχε σε τελικό ποδοσφαιρικής διασυλλογικής διοργάνωσης της UEFA και μάλιστα του κυπέλλου Πρωταθλητριών. Επίσης, το 1996 η μπασκετική ομάδα κατέκτησε τα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και διηπειρωτικό κύπελλο πριν από κάθε ελληνική, ενώ παράλληλα εκείνη του ποδοσφαίρου προκρινόταν στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ –εκ νέου η μόνη διάκριση της χώρας–, για ένα άκρως επιτυχημένο 5μηνο του Παναθηναϊκού σε επίπεδο ανδρών και εκτός συνόρων (αλλά και εντός, με την ανακήρυξή του ως πρωταθλητή ποδοσφαίρου, βόλεϊ και κυπελλούχου μπάσκετ).

Καταγράφεται ένα σύνολο 31 διακρίσεων στα 44 αυτά χρόνια, αδιαλείπτως την 5ετία 1994-1998 (6 ευρωπαϊκές επιτυχίες τριών τμημάτων και η παγκόσμια του μονίμως παρόντος μπάσκετ), ενώ το μεγαλύτερο διάστημα χωρίς παρουσία σε ημιτελική –έστω– φάση υπήρξαν οι ακριβώς προηγούμενες τέσσερις αγωνιστικές περίοδοι (1990-1993). Ιδιαίτερα τα 19 χρόνια μεταξύ 1994 και 2012 σημειώθηκαν 20, από τις οποίες 9 την 9ετία 2004-2012. Οι 20 προαναφερθείσες διακρίσεις κατανέμονται ανά τμήμα: 13 για το ανδρικό μπάσκετ, από 3 το βόλεϊ γυναικών και ανδρών, μία το ποδόσφαιρο.

Από το 2012 ακολούθησε μια δεκαετία χωρίς ευρωπαϊκές διακρίσεις, μέχρι την περίοδο 2021-2022 όπου το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών έφτασε μέχρι τον ημιτελικό του Challenge Cup.^[194]

Τον Ιούνιο του 2022 η γυναικεία ομάδα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του ΠΑΟ κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Τροπαίο (Europe Trophy).^[195] Πρόκειται για την πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής επιτραπέζιας αντισφαίρισης που ελληνικός σύλλογος είτε σε άνδρες είτε σε γυναίκες, κατακτά ευρωπαϊκή διοργάνωση.^[196]

Στις 2 Ιουνίου του 2024, η ανδρική ομάδα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του ΠΑΟ κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Τρόπαιο (Europe Thropy). Πρόκειται για τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του συγκεκριμένου τμήματος και δεύτερο ελληνικού συλλόγου. Η σεζόν 2023/24 αποδείχτηκε ιστορική για τον Παναθηναϊκό, καθώς είναι η πρώτη σεζόν που ο σύλλογος κατακτάει δύο ευρωπαϊκά τρόπαια (Ευρωλίγκα ανδρών, Europe Thropy ανδρών).

Ανώτατο όργανο του συλλόγου είναι η Γενική Συνέλευση του ερασιτέχνη Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, ο οποίος διατηρεί τα δικαιώματα επί του συμβόλου (και της όποιας μετατροπής του), των επισήμων χρωμάτων, της δημιουργίας νέων ή κατάργησης αθλητικών τμημάτων, καθώς και της εκλογής του Προέδρου. Μέχρι και το 1979 ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού ηγούνταν όλων των τμημάτων του συλλόγου. Από το 1979 το τμήμα ποδοσφαίρου ανεξαρτοποιήθηκε διοικητικά με τη δημιουργία της ΠΑΕ. Το ίδιο συνέβη το 1992 όταν συστάθηκε η ΚΑΕ για το τμήμα μπάσκετ και αργότερα με το ΤΑΑ στο τμήμα βόλεϊ.^[197][198]

• 
  Παντελής Καρασεβδάς