Μίριαμ Μακέμπα
| Μίριαμ Μακέμπα | |
|---|---|
 | |
| Ψευδώνυμο | Mama Africa |
| Γέννηση | 4 Μαρτίου 1932[1][2][3] Γιοχάνεσμπουργκ[4][5] |
| Θάνατος | 9 Νοεμβρίου 2008[2] Καστέλ Βολτούρνο |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αλγερία (από 1972) Νότια Αφρική |
| Ιδιότητα | τραγουδιστής, ηθοποιός, μουσικός ηχογραφήσεων και συνθέτης[6] |
| Σύζυγος | Στόουκλι Καρμάικλ (1969–1978) και Χιού Μασεκέλα (1964–1966) |
| Τέκνα | Μπόνγκι Μακέμπα |
| Όργανα | φωνή[7] |
| Είδος τέχνης | marabi, ροκ[8], έθνικ μουσική, African popular music, τζαζ και township music |
| Σημαντικά έργα | A Promise |
| Βραβεύσεις | Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, Πολικό Μουσικό Βραβείο (2002), Ότο Χαν Μετάλλιο Ειρήνης (2001)[9], honorary degree from Spelman College (1991)[10], South African Music Awards, Order for Meritorious Service (2003) και Order of Ikhamanga (2009)[11] |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μίριαμ Μακέμπα (αγγλικά: Zenzile Miriam Makeba, 4 Μαρτίου 1932 - 9 Νοεμβρίου 2008), γνωστή με το ψευδώνυμο Mama Africa, ήταν νοτιοαφρικανή τραγουδίστρια, συνθέτρια, ηθοποιός, πρέσβειρα καλής θελήσεως των Ηνωμένων Εθνών και πολιτική ακτιβίστρια. Συνδέθηκε με τα μουσικά ρεύματα της αφροπόπ, της τζαζ και της παγκόσμιας μουσικής και τάχθηκε κατά του απαρτχάιντ και της λευκής μειονοτικής κυβέρνησης της Νοτίου Αφρικής.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννημένη στο Γιοχάνεσμπουργκ, η Μακέμπα ξεκίνησε να εργάζεται από νεαρή ηλικία μετά τον θάνατο του πατέρα της. Είχε έναν σύντομο και αποτυχημένο πρώτο γάμο σε ηλικία 17 ετών, απέκτησε το μοναδικό της παιδί το 1950 και θεραπεύτηκε από καρκίνο του μαστού. Το ταλέντο της στο τραγούδι ανακαλύφθηκε από όταν ήταν ακόμα παιδί. Ξεκίνησε να τραγουδά επαγγελματικά τη δεκαετία του 1950 μαζί με τους Cuban Brothers, τους Manhattan Brothers και το γυναικείο συγκρότημα Skylarks όπου ερμήνευε τζαζ, δυτική μουσική και παραδοσιακά αφρικανικά τραγούδια. Το 1959 η Μακέμπα ερμήνευσε έναν μικρό ρόλο στην ταινία Come Back Africa, η οποία της χάρισε διεθνή αναγνώριση και την οδήγησε σε ρόλους στη Βενετία, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Στο Λονδίνο συναντήθηκε με τον Αμερικανό τραγουδιστή Χάρι Μπελαφόντε, που έγινε μέντορας και συνεργάτης της. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου έγινε αμέσως δημοφιλής, και ηχογράφησε τον πρώτο σόλο δίσκο της το 1960. Η προσπάθειά της να επιστρέψει στη Νότια Αφρική το ίδιο έτος για την κηδεία της μητέρας της εμποδίστηκε από την αφρικανική κυβέρνηση.
Η καριέρα της Μακέμπα άκμασε στις ΗΠΑ όπου κυκλοφόρησε αρκετούς δίσκους και τραγούδια. Μαζί με τον Μπελαφόντε έλαβε Βραβείο Γκράμι για τον δίσκο An Evening with Belafonte / Makeba (1965). Τάχθηκε κατά της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής στον ΟΗΕ και συμμετείχε στο κίνημα για την υπεράσπιση των πολιτικών δικαιωμάτων. Παντρεύτηκε τον Στόουκλι Καρμάικλ, ηγέτη του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, το 1968. Εξαιτίας αυτού, έχασε την υποστήριξη των λευκών Αμερικανών και αντιμετωπίστηκε εχθρικά από την αμερικανική κυβέρνηση, με αποτέλεσμα η ίδια και ο Καρμάικλ να μετακομίσουν στη Γουινέα. Συνέχισε να τραγουδά, κυρίως σε αφρικανικές χώρες, συμμετέχοντας και σε αρκετές εκδηλώσεις υπέρ της ανεξαρτησίας. Ξεκίνησε να γράφει και να ερμηνεύει μουσική η οποία επέκρινε το απαρτχάιντ. Το τραγούδι "Soweto Blues" (1977) είχε ως θέμα την εξέγερση στο Σοβέτο. Μετά το απαρτχάιντ το 1990, η Μακέμπα επέστρεψε στη Νότια Αφρική όπου συνέχισε την ηχογράφηση και την ερμηνεία τραγουδιών. Το 1999 ορίστηκε πρέσβειρα καλής θελήσεως του ΟΗΕ και πραγματοποίησε εκστρατείες για ανθρωπιστικούς σκοπούς. Πέθανε από καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια συναυλίας το 2008 στην Ιταλία.
Η Μακέμπα ήταν από τις πρώτες Αφρικανές τραγουδοποιούς που έλαβαν παγκόσμια αναγνώριση. Έκανε γνωστή την αφρικανική μουσική στον δυτικό κόσμο και έκανε γνωστά την παγκόσμια μουσική και την αφροπόπ. Έκανε επίσης δημοφιλή αρκετά τραγούδια που ασκούσαν κριτική στο απαρτχάιντ και έγινε σύμβολο της αντίστασης ενάντια στο σύστημα, ιδιαίτερα μετά την ανάκληση του δικαιώματός της για επιστροφή στη Νότια Αφρική. Μετά τον θάνατό της, ο πρώην πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής Νέλσον Μαντέλα δήλωσε ότι "η μουσική της ενέπνεε ένα ισχυρό αίσθημα ελπίδας σε όλους".
Σημαντικά τραγούδια και δίσκοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Albums
- Miriam Makeba (1960)[12]
- The Many Voices of Miriam Makeba (1962)[13]
- An Evening with Belafonte/Makeba (1965)[14][15]
- Comme une symphonie d'amour (1979)
- The Queen of African Music (1987)
- Sangoma (1988)[16]
- Welela (1989)[17]
- Eyes on Tomorrow (1991)[18]
- Homeland (2000)[19]
- Songs
- "Lakutshn, Ilanga"/Lovely Lies" (1956)[20]
- "Sophiatown is Gone"[21]
- "The Click Song" / "Mbube" (1963)[22]
- "Pata Pata" (1967)[22]
- "Lumumba" (1970)[23]
- "Malcolm X" (1974)[23]
- "Soweto Blues" (1977)
- "Thula Sizwe/I Shall Be Released" (1991)[24][25]
- "Malaika"[26]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12113767r. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6cz7wgk. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Eileen Southern: «Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians» (Αγγλικά) Greenwood Publishing Group. 1982.
- ↑ «Présence Compositrices»
- ↑ Montreux Jazz Festival Database. 559. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ dgvn
.berlin /2017 /03 /01 /verleihung-der-otto-hahn-friedensmedaille /. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2019. - ↑ www
.spelman .edu /docs /honorary-degrees /honorary-degree-recipients---1977-present---as-of-november-2022---revised-(012023) .pdf?sfvrsn=f4347e51 _2. - ↑ www
.news24 .com /news24 /not-easy-to-build-united-nation-20091211. - ↑ Poet 2009, σελ. 1.
- ↑ Sizemore-Barber 2012, σελ. 264.
- ↑ «Miriam Makeba Charts & Awards». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Roger Miller Tops Grammy». Edmonton Journal. 16 March 1966. https://news.google.com/newspapers?id=2iFlAAAAIBAJ&pg=991,4091327&dq=grammy&hl=en. Ανακτήθηκε στις 21 February 2018.
- ↑ Lusk, Jon (11 November 2008). «Miriam Makeba: Singer banned from her native South Africa for fighting apartheid». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 May 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220515/https://www.independent.co.uk/news/obituaries/miriam-makeba-singer-banned-from-her-native-south-africa-for-fighting-apartheid-1009604.html. Ανακτήθηκε στις 12 March 2015.
- ↑ Cheyney, Tom (1 March 1990). «Miriam Makeba Welela». Musician (137): 84. https://archive.org/details/sim_musician_1990-03_137/page/84.
- ↑ Poet 2009, σελ. 2.
- ↑ Jaggi, Maya (29 April 2000). «The return of Mama Africa».
- ↑ Feldstein 2013, σελίδες 59, 62.
- ↑ Schumann 2008, σελ. 24.
- ↑ 22,0 22,1 Sizemore-Barber 2012, σελίδες 262–263.
- ↑ 23,0 23,1 Sizemore-Barber 2012, σελίδες 265–266.
- ↑ «Miriam Makeba Thula Sizwe/I Shall Be Released». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2017.
- ↑ Gray, Chris (11 November 2008). «R.I.P. Miriam Makeba». Houston Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-11. https://web.archive.org/web/20171011080216/http://www.houstonpress.com/music/rip-miriam-makeba-6765368. Ανακτήθηκε στις 29 May 2017.
- ↑ «Miriam Makeba obituary». The Economist. 13 November 2008. http://www.economist.com/node/12591050?story_id=12591050&fsrc=rss.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Allen, Lara (2008). «Remembering Miriam Makeba». Journal of Musical Arts in Africa 5 (1): 89–90. doi:.
- Allen, Lara (2011). «Makeba, Miriam Zenzi». Στο: Akyeampong, Emmanuel K.; Gates, Henry Louis Jr., επιμ. Dictionary of African Biography. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-985725-8.
- Blocker, Jack S.· Fahey, David M.· Tyrrell, Ian R. (2003). Alcohol and Temperance in Modern History: An International Encyclopedia. ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-833-4.
- Bordowitz, Hank (2006). «Miriam Makeba». The Outlaw Bible of American Essays. Thunder's Mouth, σσ. 313–316, 333–334. ISBN 1-56025-935-3. OCLC 74175340. https://archive.org/details/outlawbibleofame00kauf/page/313.
- Carmichael, Stokely· Thelwell, Michael (2003). Ready for Revolution: The Life and Struggles of Stokely Carmichael (Kwame Ture). Simon & Schuster. ISBN 978-0-684-85003-0.
- Castledine, Jacqueline (2011). «Gender, Jazz, and Justice in Cold War Freedom Movements». Freedom Rights. The University Press of Kentucky, σσ. 223–244. ISBN 9780813134499. https://muse.jhu.edu/book/10490. Ανακτήθηκε στις 2020-03-15.
- Coplan, David (July 2005). «God Rock Africa: Thoughts on Politics in Popular Black Performance in South Africa». African Studies 64 (1): 9–27. doi:.
- Eze, Michael Onyebuchi (2010). Intellectual History in Contemporary South Africa. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-10969-8.
- Feldstein, Ruth (2013). How It Feels to Be Free: Black Women Entertainers and the Civil Rights Movement. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-531403-8.
- Fleming, Tyler (2016). «A Marriage of Inconvenience: Miriam Makeba's Relationship with Stokely Carmichael and her Music Career in the United States». Safundi: The Journal of South African and American Studies 17 (3): 312–338. doi:.
- Ford, Tanisha (2015). Liberated Threads: Black Women, Style, and the Global Politics of Soul. University of North Carolina Press. ISBN 978-1-4696-2515-7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο
στις 29 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2020 – μέσω Project Muse. - Jacobs, J. U. (1989). «The Blues: An Afro-American Matrix for Black South African Writing». English in Africa 16 (2): 3–17.
- Khan, Katy (2008). «South-South Cultural Cooperation: Transnational Identities in the Music of Dorothy Masuka and Miriam Makeba». Muziki: Journal of Music Research in Africa 5 (1): 145–151. doi:.
- Masemola, Kgomotso Michael (2011). «Between Tinseltown and Sophiatown: The Double Temporality of Popular Culture in the Autobiographical Cultural Memory of Bloke Modisane and Miriam Makeba». Journal of Literary Studies 27 (1): 1–27. doi:.
- Meredith, Martin (2010). Mandela: A Biography
. PublicAffairs. ISBN 978-1-58648-832-1. - Muller, Carol A. (2006). «The New African Diaspora, the Built Environment and the Past in Jazz». Ethnomusicology Forum 15 (1): 63–86. doi:.
- Ohadike, Don C. (2007). Sacred Drums of Liberation: Religions and Music of Resistance in Africa and the Diaspora. Africa World Press. ISBN 978-1-59221-517-1.
- Poet, J. (11 February 2009). «Miriam Makeba: Mama Africa Goes Home». Crawdaddy!.
- Redmond, Shana L. (2013). Anthem: Social Movements and the Sound of Solidarity in the African Diaspora. New York University Press. ISBN 978-0-8147-8932-2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2020 – μέσω Project MUSE.
- Reed, Thomas Vernon (2005). The Art Of Protest: Culture And Activism From The Civil Rights Movement To The Streets Of Seattle. University of Minnesota Press. ISBN 978-0-8166-3770-6.
- Roux-Kemp, Andra la (2014). «Struggle Music: South African Politics in Song». Law and Humanities 8 (2): 247–268. doi:. https://semanticscholar.org/paper/dd17103b47ef048ee802134e63c5218113814db9.[νεκρός σύνδεσμος]
- Schumann, Anne (2008). «The Beat that Beat Apartheid: The Role of Music in the Resistance against Apartheid in South Africa». Wiener Zeitschrift für kritische Afrikastudien 14 (8). https://stichproben.univie.ac.at/fileadmin/user_upload/p_stichproben/Artikel/Nummer14/Nr14_Schumann.pdf. Ανακτήθηκε στις 24 October 2016.
- Schwarz-Bart, Simone· Schwarz-Bart, André· Réjous, Rose-Myriam (2003). Modern African Women. In Praise of Black Women: Volume 3. University of Wisconsin. ISBN 0-299-17270-8. OCLC 66731111.
- Sizemore-Barber, April (July–October 2012). «The Voice of (Which?) Africa: Miriam Makeba in America». Safundi: The Journal of South African and American Studies 13 (3–4): 251–276. doi:.
- Stanton, Andrea L.· Ramsamy, Edward· Seybolt, Peter J. (2012). Cultural Sociology of the Middle East, Asia, and Africa: An Encyclopedia. SAGE. ISBN 978-1-4129-8176-7.
- Stewart, Gary (2003). «What goes up...». Rumba on the River: A History of the Popular Music of the Two Congos (illustrated έκδοση). Verso. ISBN 978-1-85984-368-0.
- Tobler, John (1992). NME Rock 'N' Roll Years (1st έκδοση). Reed International Books. CN 5585.
Περαιτέρω μελέτη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Barlow, Sean· Eyre, Banning· Vartoogian, Jack (1995). Afropop!: An Illustrated Guide to Contemporary African Music. Edison, New Jersey: Chartwell Books. ISBN 0-7858-0443-9. OCLC 34018600.
- Lucia, Christine (2005). The World of South African Music: A Reader. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Press. ISBN 1-904303-36-6. OCLC 62531717.
- Makeba, Miriam· Hall, James (1988) [1987]. Makeba: My Story. New York City, New York: New American Library. ISBN 0-453-00561-6. OCLC 16131137.
- Makeba, Miriam· Mwamuka, Nomsa (2004). Makeba: The Miriam Makeba Story. Johannesburg: STE. ISBN 1-919855-39-4. OCLC 57637539.
- Pareles, Jon (8 March 1988). «Books of the Times; South African Singer's Life: Trials and Triumphs». The New York Times. https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=940DE1DA143CF93BA35750C0A96E948260&sec=&spon=&pagewanted=all. Ανακτήθηκε στις 8 November 2010.
- Simone Schwarz-Bart· André Schwarz-Bart (2003). In Praise of Black Women: Modern African Women. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-17270-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δισκογραφία Μίριαμ Μακέμπα στο Discogs
- Miriam Makeba στο National Public Radio
- Jolaosho, Tayo (Spring 2014). «Anti-Apartheid Freedom Songs Then and Now». Folkways Magazine (Smithsonian). http://www.folkways.si.edu/magazine-spring-2014-anti-apartheid-freedom-songs-then-and-now/south-africa/music/article/smithsonian. Ανακτήθηκε στις 24 October 2016.
- «Hommage a Miriam Makeba – Festival d'Ile de France». AOL Video. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2010.[νεκρός σύνδεσμος]
- Μίριαμ Μακέμπα στο Internet Broadway Database (Αγγλικά)
- Μίριαμ Μακέμπα στην IMDb