آنتونن مانی

آنتونن مان

مان در سال ۱۹۳۱
مشخصات فردی
نام کامل	آنتونن مان
نام مستعار	Tonin le sage (تونین حکیم)، Tontin le taciturne (تونین کم‌حرف)[۱]
زاده	۱۵ ژانویهٔ ۱۹۰۴ Ytrac، فرانسه،
درگذشت	۸ سپتامبر ۱۹۸۳ (۷۹ سال) آرکاشون، فرانسه
اطلاعات تیم
نوع مسابقات	جاده
نقش	رکابزن
قهرمانی‌های مهم
گرند تورها تور دو فرانس رده‌بندی اصلی (۱۹۳۱، ۱۹۳۴) ۱۰ مرحله مسابقات و کلاسیک‌های یک‌روزه مسابقات قهرمانی جاده جهان (۱۹۳۶) Grand Prix des Nations (۱۹۳۴، ۱۹۳۵، ۱۹۳۶)
مدال‌ها به نمایندگی از  فرانسه دوچرخه‌سواری جاده مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۳۶ برن جادهٔ مردان ۱۹۳۳ مونتلری جادهٔ مردان

آنتونن مان (تلفظ می‌شود [ɑ̃.tɔ.nɛ̃ maɲ]؛ ۱۵ فوریهٔ ۱۹۰۴-۸ سپتامبر ۱۹۸۳) رکابزن فرانسوی بود که در رشتهٔ دوچرخه‌سواری جاده فعالیت می‌کرد. او توانست در سال‌های ۱۹۳۱ و ۱۹۳۴ برندهٔ تور دو فرانس شود. فعالیت حرفه‌ای مان از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۹ به طول انجامید و پس از آن به مربی‌گری پرداخت. شهرت او به فرار از مصاحبه و خبرنگاران بود.

مان عضو تیم آللویا بود که در سال ۱۹۲۷ برندهٔ جایزه بزرگ ولبر شد. این جایزه بزرگ را مسابقات قهرمانی جادهٔ غیر رسمی جهان در نظر می‌گرفتند.

نخستین حضور مان در تور دو فرانس نیز در همان سال بود که در کنار آندره لدیک در تیم فرانسه قرار داشت. دو پیروزی مانی در تور کیفیت غریبی داشت؛ زیرا همواره با تصادف، سقوط و بدشانسی روبرو بود. در تور ۱۹۳۱ تصادف کرد و بارها پسانتی ایتالیایی و دمویسر بلژیکی حمله کردند تا از او پیشی بگیرند. در پایان تور به اندازه‌ای خسته بود که در دورهٔ بعد شرکت نکرد. در سال ۱۹۳۴ دوباره با کمک هم‌تیمی‌های خود رنه ویتو، ژرژ اسپیشه و روژه لاپبی به پیروزی رسید. مان برندهٔ نخستین تایم تریل تور دو فرانس شد که به مسافت ۸۰ کیلومتر در سال ۱۹۳۴ برگزار شده‌بود.

در سال ۱۹۳۶ مان در تور دو فرانس بر سکوی دوم ایستاد و قهرمان مسابقهٔ استقامت جاده در مسابقات قهرمانی جهان شد.

مان در روز دوم رهبری تور را در دست گرفت و تیم او در ۱۹ مرحله از ۲۳ مرحله پیروز شد. هنگامی که در پیرنه دوچرخه‌اش شکست، امیدش از میان رفت. جوان‌ترین رکابزن تیمش رنه ویتو در حالی که خودش در رتبهٔ سوم بود، دوچرخهٔ خود را به‌مان داد. در پایان تور، مان برندهٔ تور بود؛ ولی ویتو که مسابقه را در رتبهٔ پنجم به پایان رسانده‌بود، قهرمان خوانده می‌شد.

مان پس از بازنشستگی خود، مدیر ورزشی چند رکابزن موفق از جمله لویزون بوبه و ریمون پولیدو در تیم مرسیه بود. او را یکی از بهترین مدیران ورزشی دوچرخه‌سواری می‌دانند.

مان در بیشتر عمر خود در لیوری-گرگان در دپارتمان سن-سن-دنی در نزدیکی پاریس زندگی کرد. در سال ۲۰۰۴، خط پایان یکی از مراحل تور دو فرانس به افتخار صدمین سالروز تولد او در آنجا قرار گرفت. مان در سال ۱۹۶۲ نشان لژیون دونور را دریافت کرد.

• آنتونن مانی در Cycling Archives
• نتایج رسمی تور دو فرانس برای آنتونین مان