آی‌ئی‌سی ۶۰۴۴۶

آی‌ئی‌سی ۶۰۴۴۶ یکی از استانداردهای آی‌ئی‌سی است که به دستورالعمل‌های نشانه‌گذاری و شناسایی پایانه‌های تجهیزات الکتریکی همچون مقاومت‌ها، فیوزها، رله‌ها، کنتاکتورها، ترانسفورماتورها و ماشین‌های گردان می‌پردازد و قواعد کلی‌ای برای رنگ‌بندی و شماره‌گذاری هادی‌های تجهیزات الکتریکی همچون کابل‌ها، هسته‌ها، باسبارها، و تجهیزات دیگر مشخص می‌کند.^[۱]

در مدارهای متناوب AC که از فاز استفاده می‌شود٬ رنگ‌بندی فاز باید به صورت سیاه یا قهوه‌ای یا خاکستری نصب گردند.^[۲]

اگر در مداری نول وجود دارد، سیم آن باید با رنگ آبی مشخص گردد (آبی روشن). و رنگ آبی روشن نباید برای هیچ‌یک از سیم‌های دیگر استفاده شود.

سیم دورنگهٔ سبز/زرد همواره برای مشخص نمودن سیم ارت (زمین) محافظتی به کار می‌رود.

رنگ‌بندی سیم‌های برق در بین کشورها(تا تاریخ ۲۰۰۶^{[بروزرسانی]}) همان استاندارد انگلستان٬ اروپا٬ استرالیا و نیوزیلند آی‌ئی‌سی ۶۰۴۴۶ است. ایران از استاندارد ۲۰۰۴ پیروی می‌کند.

	پیش‌از ۱۹۷۷ IEE	پیش‌از ۲۰۰۴ IEE	هم‌اکنون IEC
اتصال به زمین (PE)
خنثی (N)
تک فاز: Line (L)
سه فاز: L1
سه فاز: L2
سه فاز: L3

طبق استاندارد شمارهٔ ۶۳۱۰۲ دفتر استانداردهای وزارت نیرو در ایران مربوط‌ به رنگ و پوشش تجهیزات صنعت برق، فازهای R و S و T باید به ترتیب قرمز، زرد و آبی آسمانی باشند. هرچند رنگ‌بندی مطابق استاندارد چین (زرد، سبز، قرمز) نیز کاربرد دارد.

• کمیسیون الکتروتکنیکی بین‌المللی

این یک مقالهٔ خرد مهندسی برق است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.