ابن ابی‌اصبع
ابن ابی‌اصبع مصری | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۱۹۴م/ ۵۹۰ق |
| درگذشت | ۱۲ نوامبر ۱۲۵۶م/ ۲۳ شوال ۶۵۴ق |
| پیشه(ها) | مفسر، فقیه، زبان‌شناس، ادیب و شاعر |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
ابومحمّد، عبدالعظیم بغدادی مصری شهرت یافته به ابنِ اَبی‌اِصبع مصری (۱۱۹۴- ۱۲۵۶م) (نسب: عبدالعظیم بن عبدالواحد بن ظافر) فقیه، مفسر، زبان‌شناس، ادیب برجسته و شاعر مصری عراقی‌اصل در نیمهٔ اول سدهٔ هفتم هجری بود که به طور ویژه در علوم ادبی (بدیع و بلاغت و نقد) شهرت دارد. [۱] [۲] [۳] [۴]
آثار
[ویرایش]- تحریر التحبیر فی علم البدیع
- بدیعُ القرآن
- الخواطر و السوانح فی أسرار الفواتح
- الکاملة فی تأولی «تلک عشرةٌ کاملة»
- بیان البرهان فی إعجاز القرآن
- الأمثال الواردة فی القرآن الکریم و عند الشعراء
- العُنوان فی معرفة الأوزان
- الشافیة فی علم القافیة
- الجوهرة الفریدة فی قافیة القصیدة
- المیزان فی الترجیح بین قُدامه و خصومه
- وصیة الی الکُتّاب والشعراء
منابع
[ویرایش]- ↑ ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۳۷۴. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۶۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۵۶. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۷۴. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن ابی‌اصبع موجود است.
.jpg)
