تغابن
تغابن | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
دستهبندی | مدنی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
ترتیب در قرآن | ۱۱۰ | ||||
جزء | ۲۸ | ||||
شمار آیهها | ۱۸ | ||||
شمار واژهها | ۲۴۵ | ||||
شمار حرفها | ۱۱۴۹ | ||||
متن سوره | |||||
![]() | |||||
|
|
سوره تغابن سوره ۶۴ از قرآن است و ۱۸ آیه دارد. در مورد مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف وجود دارد هرچند مشهور مدنی بودن آن است. از الفهرست ابن ندیم نقل شدهاست که این سوره بیست و سومین سورهٔ مدنی است؛ لذا باید از آخرین سورههای قرآن برحسب ترتیب زمانی باشد. محتوای سوره در مورد توحید، سرنوشت اقوام پیشین، معاد، دستور به اطاعت از پیامبر و انفاق در راه خدا میکند.
نام سوره تغابن به دلیل نامیده شدن روز قیامت به عنوان تغابن، روزی که عدهای مغبون میشوند، انتخاب شدهاست.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). [ona/j24/tna24009.htm تفسیر نمونه] مقدار
|پیوند=
را بررسی کنید (کمک). ج. ۲۴. دار الکتب الاسلامیه. ص. ص ۱۸۱-۱۸۲سوره تغابن، مقدمه
پیوند به بیرون[ویرایش]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)