ثمرین

ثُمَرین
ثومَرین
کشور ایران
استاناردبیل
نام(های) پیشینسومرین
سال شهرشدن۱۳۹۶
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۴۹۵
اطلاعات شهری
شهرداراسلام آقاحسنی
تأسیس شهرداری۱۳۹۶
شناسهٔ ملی خودرو ایران
ثُمَرین بر ایران واقع شده‌است
ثُمَرین
روی نقشه ایران
۳۸°۲۱′۲۴″شمالی ۴۸°۰۸′۰۸″شرقی / ۳۸٫۳۵۶۵۷۴۳۳°شمالی ۴۸٫۱۳۵۶۸۶۳۳°شرقی / 38.35657433; 48.13568633

ثمرین شهری از توابع بخش ثمرین شهرستان اردبیل در ۱۶ کیلومتری شهر اردبیل قرار گرفته است.

دراسفند ۱۳۸۸ براساس تصویب هیئت وزیران به بخش تبدیل شد؛ و در سال ۱۳۹۶به شهر تبدیل شد. ثمرین دارای شرایط اقلیمی مناسب برای کشاورزی و دامداری می‌باشد. با توجه به این که در ۱۸ کیلومتری کوه سبلان قرار گرفته، دارای چشمه‌های فراوان است. به‌طوری‌که علی‌رغم لوله‌کشی آب همچنان مردم از این چشمه‌ها مراقبت نموده و مورد استفاده قرار می‌دهند. ثمرین توسط جاده ای آسفالتی به اردبیل متصل شده است. ثمرین از امکاناتی همچون بانک و دکلهای مخابراتی اینترنت پرسرعت و همچنین کارخانه نمایندگی فروش لاستیک شرکت ایران تایر و تجهیزات وماشین آلات کشاورزی برخوردار است[۱] زبان مردم آن ترکی آذری است و مردمان آن بسیار مهربان، خونگرم و مهمان نواز هستند. شهر ثمرین دارای تاریخی غنی است که برخی آثار این شهر از جمله اوچ اتاق، قدمتی بیش از ۳۰۰۰ سال دارند. در جنگ هشت ساله جوانان زیادی از دیار ثمرین رهسپار جبهه شدند و در این راه شهدای زیادی را تقدیم کشور عزیزمان کرده است همچنین مردم ثمرین از زمان صفویه، با امپراتوری عثمانی مبارزه کردند و در جنگ چالدران شهید شدند. ثمرین دارای هفت کوچه یا محله به نام‌های حسین‌آباد، اورتا کوچه، پیرقللو، جبرائیل، قاراخانلو، صادقلو و حسین آللو می‌باشد. بیشتر مردمان ثمرین به تهران ، در محله های گمرک، میدان رباط کریم، عباسی، قدمی و انبار نفت مهاجرت کرده‌اند.

ثمرین در وقایع فرقه دموکرات آذربایجان

[ویرایش]

دهستان غربی به مرکزیت ثمرین یکی از مناطقی بود که به مرکز فعالیت فرقه دموکرات آذربایجان در سال ۱۳۲۴ تبدیل شده بود. عده‌ای از کشاورزان با توجه به وعده‌های دموکرات‌ها، به آن‌ها پیوسته، مسلح شدند و در غائلهٔ خونین اشغال پادگان مشگین شهر شرکت کردند.[۲] پس از فرار پیشه‌وری و ختم غائله، مردم روستا هفده نفر شرکت کنندگان در غائله مشگین‌شهر و سران فرقه در دهستان را تحویل نیروهای ارتش دادند که همگی اعدام شدند.[۳]

دیدنی

[ویرایش]
  1. بقعه سلطان خواجه علی (که در داخل بقعه قبر منسوب به یکی از نوادگان موسی کاظم بوده و بنام پیر خواجه علی مشهور است و در منطقه از شهرت خاصی برخوردار است.

مساحت بنای اصلی حدود ۱۶ متر مربع و مصالح مصرفی خشت و کاهگل بوده که در زمین لرزه اسفند ماه سال ۱۳۷۵هجری شمشی تخریب شده است. مقدمات احداث بنای جدید به همت اعضای شورای روستا فراهم آمده بود که در حال حاضر (سال۱۳۸۹) به صورت نیمه کاره رها شده است. مصالح مصرفی در بنای جدید به صورت عمده، آجر است.

  1. سه اصله درخت جنگلی کهنسال که بر اساس نظریه محققین و کارشنا سان منابع طبیعی قدمت درختان بیش از هزار سال بوده و در استان منحصربه‌فرد می‌باشد یکی از این درختان به علت فرسودگی بیش از حد در حال نابودی است ولی دو اصله دیگر زنده و سرسبز هستند، محیط یکی از درختان ۱۵ متر و قطر آن ۵ متر و دیگری دارای محیط ۲۰ متر و قطر آن ۷ متر و ارتفاع آن‌ها نیز حدوداً ۲۵ و ۲۰ متر است. این درختان در محوطه بقعه سلطان خواجه علی قرار دارد.
  2. غار با ستانی مربوط به دوره پارینه سنگی که معروف به اوچ اتاق لی (سه اتاق) است، این غار در دل کوه توسط انسان‌های اولیه کنده شده و زیستگاه انسان‌های غارنشین بوده است. در داخل این غار سه اتاق در کنار هم قرار گرفته‌اند و به یکدیگر راه دارند؛ در داخل اتاق‌ها جای تیشه‌ها به وضوح معلوم است و طاقچه‌هایی برای قرار دادن اشیاء نیز در آن‌ها تعبیه شده است. در بخشی از فضای داخلی غار، جایی برای دیده‌بانی و در محوطه زیرین غار نیز مکانی برای نگهداری احشام در نظر گرفته‌اند، پلکانی جهت رفت‌وآمد به درون بوده که در حال حاضر از بین رفته است.
  3. وجود چندین گورستان باستانی (قبل از اسلام) در داخل و خارج از «ثمرین» که سنگ قبرها تراشیده شده و دارای علائم و خطوط مختلف هستند.
  4. مجسمه‌های سنگی بزرگ
  5. تپه‌های با ستانی
  6. باغات متعدد و بسیار زیبا از جمله باغهای کهنسال گردو
  7. آبشارهای متعدد
  8. آسیاب‌های قدیمی از نوع آبی که از آن‌ها تحت عنوان «دئرمان» یاد می‌شود
  9. هفت باب مسجد و چندین باب حسینیه
  10. وجود چشمه‌های کهن با سنگ نوشته‌های باستانی کنار آن (جبرئیل بولاغی، مهدی بولاغی، رجب بولاغی، شاهبولاغی، جلایر بولاغی، حسین بولاغی، گوزه بولاغی، حسین آللو بولاغی، نوبولاغی، کور بولاغ، قارداشخان بولاغی، ایواز بولاغی و …)
  11. آرامگاه عارف و عالم فقیه و دانشمند شهیر شیخ عبدالله بحرالعلوم ثمرینی[۴]
  12. پیرهای هفتگانه:پیرخواجه علی، پیرخاکی، پیرجنید، پیردره دزه، پیر قلعه جوق
  13. تپه‌های زرتشتی
  14. زمین‌ها و کشتزارهای حاصل خیز

شخصیت‌های مرتبط با شهر ثمرین

[ویرایش]

علی نیکزاد

اکبر نیکزاد

اسماعیل علیمحمدی ثمرین

نوید جعفری ثمرین

صدرعلیمحمدی

دکتر کریم نصیریان ثمرین ریس دانشگاه فنی و حرفه‌ای استان اردبیل

عادل خالقی ثمرین

اردشیر احمدزاده ثمرین مدیر عامل اتحادیه شرکتهای قطار شهری (مترو) کشور

ثبت ملی درخت‌های کهنسال چنار و گردو در شهر ثمرین

[ویرایش]

در بهمن ماه ۱۳۹۹ درخت‌های کهنسال چنار و گردو در شهر ثمرین در فهرست آثار ملی کشور جزو میراث طبیعی به ثبت رسید.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. http://isna.ir/fa/news/91061307606/پروژه-گازرساني-به-3-روستا-از-توابع-بخش-ثمرين پروژه گازرسانی به 3 روستا از توابع بخش ثمرین شهرستان اردبیل به بهره‌برداری رسید
  2. صفری، بابا (۱۳۷۰). اردبیل در گذرگاه تاریخ. دانشگاه آزاد اسلامی. صص. ۸۵-۹۳ جلد سوم.
  3. «استالین در دهستان غربی». دربند. پاییز 95. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. فخرالدین موسوی اردبیلی، تاریخ اردبیل و دانشمندان، جلد اول
  5. «درختان کهنسال چنار و گردوی "ثمرین" ثبت ملی شد». پایگاه خبرگزاری دتسنیم |. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۴.

۶. آثار باستانی و ابنیه تاریخی ثمرین - نویسنده: اسماعیل علیمحمدی ثمرین