حق الهی پادشاهان
| بخشی از مجموعه مقالات |
| پادشاهی |
|---|
.svg) |
| درگاه سیاست |
حق‌الهی پادشاهان (انگلیسی: Divine right of kings) یا حق‌الهی یا حکم خدا دکترین سیاسی و مذهبی پادشاهی و مشروعیت سیاسی است. براساس این نظریه پادشاه موضوع هیچ قدرت زمینی نیست و حق حکمرانی را مستقیماً از خدا دریافت می‌کند. در این نظریه گاه حکومت تحت فرمان خدا تلقی شده و گاه ادعا می‌شود که پادشاه همان خدا است؛ بنابراین مشروعیت و حق حکمرانی آنها نباید و نمی‌تواند از سوی قدرت‌های زمینی به چالش کشیده شود، زیرا به چالش کشیدن قدرت و مشروعیت آنها در واقع به چالش کشیدن خدا محسوب می‌شود.[۱] در نتیجه پادشاه موضوع اراده مردم، اشراف و نخبگان، و هیچ گروه و رسته اجتماعی دیگری نیست. بر اساس این نظریه تنها خدا می‌تواند در مورد پادشاه غیر عادل قضاوت کند و هر گونه تلاش برای عزل، برکناری یا محدود کردن قدرت پادشاه در حقیقت مخالفت با خدا و بی‌احترامی به مقدسات و شعائر مذهبی محسوب می‌شود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ پایک، جان (۱۳۹۱). فرهنگ اصطلاحات فلسفه سیاسی. تهران: نشر مرکز.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Divine right of kings». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ مه ۲۰۱۷.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |