رفاعه طهطاوی
رفاعه رافع طهطاوی (۱۸۰۱–۱۸۷۳) یا رفاعة طهطاوی (همچنین تهطاوی نوشته می‌شود) نویسنده، معلم، مترجم، مصرشناس روشنفکر رنسانس و یکی از اقتباس‌کنندگان اولیه نوگرایی اسلامی بود. در سال ۱۸۳۱، طهطاوی بخشی از تلاش‌های سراسری برای نوسازی زیرساخت‌ها و آموزش مصر بود.[۱] او از اولین پژوهشگران مصری بود که راجع به فرهنگ و تمدن غربی مطالبی نوشت و تلاش کرد نوعی تفاهم بین تمدن اسلامی و تمدن مسیحی ایجاد کند. او بر صاحبنظران نسل بعد از خود از جمله محمد عبده تأثیر گذاشت.[۲] سه جلد از مجلدات منتشر شده او آثار سیاسی و اخلاقی فلسفه بود. آنها مخاطبان مصری او را با عقاید روشنگری مانند اقتدار سکولار و حقوق سیاسی و آزادی آشنا کردند. ایده‌هایش در این مورد بود که جامعه متمدن مدرن باید چگونه باشد و چه چیزی متمدن یا مصری خوب را تشکیل می‌دهد و این ایده‌های او که منافع عمومی و خیر عمومی چیست؟[۳] کار طهطاوی اولین تلاش در رنسانس مصری (رنسانس عربی) بود که در سال‌های بین ۱۸۶۰–۱۹۴۰ شکوفا شد.[۴]
کتاب‌شناسی
[ویرایش]- «پروفایل پاریس» که در زمان اقامت طهطاوی در فرانسه نوشته شده‌است.
- «روش‌شناسی اذهان مصری‌ها با توجه به شگفتی‌های ادبیات مدرن» که در سال ۱۸۶۹ منتشر شد و نظرات طهطاوی را در مورد مدرنیزاسیون متبلور کرد.
- «راهنمای صادقانه تعلیم و تربیت دختران و پسران» که در سال ۱۸۷۳ منتشر شد و منعکس کننده احکام اصلی اندیشه‌های تربیتی طهطاوی است.
- «دریافت توفیق الجلیل در تاریخ مصر و فرزندان اسماعیل»، اولین بخش از دایرةالمعارف تاریخ و ردیابی تاریخ مصر باستان تا طلوع اسلام، ۱۸۶۸
- «چکیده‌ای کامل از زندگی‌نامه محمد» که گزارشی جامع از زندگی حضرت محمد (ص) و مبانی سیاسی، حقوقی و اداری نخستین دولت اسلامی است.
- «به سوی دستور زبان عربی ساده‌تر»، منتشر شده در ۱۸۶۹.
- «جملات گرامری»، منتشر شده در ۱۸۶۳.
- «غزلیات میهنی مصری» که در ستایش خدیو سعید نوشته شده و در سال ۱۸۵۵ منتشر شده‌است.
- «ستارگان نورانی در شب‌های مهتابی العزیز» مجموعه‌ای از نوشته‌های تبریک به برخی از شاهزادگان، منتشر شده در سال ۱۸۷۲.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ دانشکده الالسون: پیشینه تاریخی بایگانی‌شده در ۲۰۱۷-۰۷-۰۵ توسط Wayback Machine
- ↑ روشنفکران بازیگر: رفتارشناسی سیاسی- اجتماعی روشنفکری عرب[پیوند مرده]، مهرنامه
- ↑ واتیکیوتی، صص ۱۱۵–۱۱۶.
- ↑ واتیکیوتی، ص ۱۱۶.
