شهرستان چابهار

شهرستان چابهار
اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	سیستان و بلوچستان
مرکز شهرستان	چابهار
سایر شهرها	پلان
بخش‌ها	مرکزی ، پلان ، پیرسهراب
سال تأسیس	۱۳۲۶ خورشیدی
نام‌های پیشین	چهبار، چاهبار، چاه بار
اداره
فرماندار	جواد سپاهی[۱]
مردم
جمعیت	۲۰۳،۲۹۳ نفر (۱۳۹۵)
تراکم جمعیت	۳۶ نفر بر کیلومتر مربع
مذهب	اهل سنت و اقلیت شیعه[۲]
جغرافیای طبیعی
مساحت	۲٬۴۷۵ [۳] کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا	۸ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۲۶٫۴ درجه سانتیگراد
بارش سالانه	۱۱۰٫۳ میلی‌متر [۴]
روزهای یخبندان سالانه	صفر
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۵۴
وبگاه	فرمانداری ویژه چابهار

شهرستان چابهار (به بلوچی: چَهبار، چاهبار، چاه بار) یکی از شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان است. مرکز این شهرستان، شهر چابهار است.

براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهرستان چابهار برابر با ۲۸۳٬۲۰۴ نفر بوده‌است. که با جدا شدن شهرستان دشتیاری جمعیت این شهرستان به ۲۰۳،۲۹۳ تن کاهش یافت.^[۵]

شهرستان چابهار دارای ۳ بخش، ۵ دهستان و ۲ شهر به شرح زیر است:

شهرستان چابهار در جنوب استان سیستان و بلوچستان است و از جنوب با دریای مکران از شمال با شهرستان قصرقند از غرب با شهرستان کنارک و از شرق با شهرستان دشتیاری همسایه است. تا سال ۱۳۹۸ چابهار با کشور پاکستان مرز مشترک داشت که در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۹۸ با جدا شدن شهرستان دشتیاری، هم‌اکنون چابهار با پاکستان مرز مشترک ندارد.^[۶]

سرچشمه رودخانه‌های منتهی به شهرستان چابهار تماماً بخشی از حوزه آبریز بزرگ دریای مکران را تشکیل می‌دهند. آن بخش از این حوزه آبریز که در این شهرستان واقع شده‌است را حوزه آبریز رودخانه‌های سرباز، کاجو، کهیر و راپیچ تشکیل می‌دهد که از ارتفاعات مکران سرچشمه می‌گیرند و از شمال به جنوب جریان دارند و در پایان به دریا می‌ریزند. از نظر هیدروژنولوژیکی محدوده شهرستان چابهار را هفت محدوده مطالعاتی تشکیل می‌دهد. در این شهرستان، در حال حاضر تقریباً تمام بهره‌برداری از منابع زیرزمینی صورت می‌گیرد ولی این منابع بسیار وابسته به جریان‌های سطحی اند و به همین دلیل منابع حساس و آسیب‌پذیری هستند.

آب این شهرستان از طریق ۱۰۴۲ حلقه چاه و ۱۳ رشته قنات با میزان آبدهی ۵٫۹۵ میلیون متر مکعب و رودخانه‌های سرباز با میزان آبدهی متوسط سالانه ۵۰۰ میلیون متر مکعب تأمین می‌شود.

شهرستان چابهار دارای اقلیم بیابانی گرم و مرطوب می‌باشد. میانگین بارش سالانه در این شهرستان ۱۱۰٫۳ میلی‌متر و متوسط دمای آن ۲۶٫۴ درجه سانتیگراد است.

مردم بومی چابهار بلوچ و اهل مذاهب تسنن هستند.^[۲] و به زبان بلوچی و گویش مکرانی سخن می‌گویند. لهجه مکرانی بیشتر در مرکز و جنوب بلوچستان و همچنین در بندر جاسک رواج دارد. اقلیتی از شیعیان هم در این شهرستان زندگی می کنند[۱۵]

• مسجد جامع تیس

• قلعه پرتغالی‌ها (چابهار)
• کوه‌های مریخی چابهار
• جنگل‌های حرا
• گل فشان

در سال زراعی ۸۳–۱۳۸۲ سطح زیر کشت محصولات زراعی و باغی شهرستان چابهار بالغ بر۹۹۸۷ هکتار است که ۲٫۶ درصد از سطح کشت زیر کشت استان را تشکیل می‌دهد. از این مقدار ۴۶ درصد به کشت باغات و۵۴ درصد به زراعت‌های سالانه اختصاص دارد. محصولات عمده زراعی شهرستان سبزیجات، محصولات جالیزی و نباتات علوفه‌ای می‌باشد. طی همان سال، ۲ واحد صنعتی پرورش و نگهداری دام و طیور در سطح شهرستان فعال بوده‌است. همچنین میزان تولید شیر، گوشت قرمز، گوشت مرغ و عسل به ترتیب ۶، ۷٫۵، ۳ و هزار تن بوده‌است.

تعداد صنایع موجود شهرستان چابهار ۷۶ واحد می‌باشد که تعداد – واحد آن در نقاط روستایی و تعداد – واحد بقیه در نقاط شهری مستقر می‌باشند. در سال ۱۳۸۲ تعداد ۲ کارگاه فعال مسئولیت استخراج معادن را به عهده داشته که عمده‌ترین معادن موجود در سطح این شهرستان عبارت‌اند از: سنگ لاشه ساختمانی. سهم شهرستان از کارگاه‌های معدنی فعال استان ۳٫۱۳ درصد می‌باشد.

• فهرست شهرستان های استان سیستان و بلوچستان

۱۵. |^ https://www.irna.ir/news/ . ایسنا 2021