فریدریش فون اشپیگل

فریدریش فون اشپیگل (به آلمانی: Friedrich von Spiegel) (زادهٔ ۱۱ ژوئیه ۱۸۲۰-مرگ ۱۵ دسامبر ۱۹۰۵) خاورشناس و ایران‌شناس آلمانی بود. وی در کیتسینگن زاده‌شد و در مونیخ درگذشت. او استاد دانشگاه ارلانگن بود و در زمینه‌های زبان‌های ایرانی و هندی و آیین زرتشت آثار ارزنده‌ای از او به جای مانده‌است. نام او در زمرهٔ نخستین خاورشناسانی شناخته می‌شود که در زمینهٔ پژوهش‌های زبان‌شناسی ایران پژوهش‌های مؤثری انجام داده‌اند.

او در شهر کیتسینگن دیده به جهان گشود، پس از گذران زندگی در دانشگاه ارلانگن، لایبزیگ و شهر بن به تحصیل پرداخت. او سپس به مدت ۵ سال از ۱۸۴۹ تا ۱۸۹۰ که به سمت استادی دانشگاه در رشتهٔ زبان‌های شرقی در دانشگاه ارلانگتون نائل شد، در کتابخانه‌های شهرهای کپنهاگ، پاریس، لندن و همین‌طور آکسفورد مشغول پژوهش بوده‌است. پژوهش‌های آغازین او پیرامون زبان پالی و انتشار کمه‌واکیه (۱۸۴۱) و آنکدوتا پالیکا (۱۸۴۵) تبدیل به قدم‌های بزرگی در گردآوری دانش دربارهٔ آئین بودائی شرق شدند. این پژوهش‌ها و انتشارات به زودی با تحقیقات او پیرامون دین زرتشت و کتاب اوستا ادامه یافت. انتشار نسخهٔ توسعه‌یافتهٔ کتاب اوستا، به همراه ترجمهٔ پهلوی آن (خلال سال‌های ۱۸۵۳–۱۸۵۸)، با انتشار نسخهٔ آلمانی و متن ضمیمه‌ای بود که توسط یک مفسر یادداشت شده بود در سال‌های (۱۸۶۵–۱۸۶۹) همراه شد. او شماری از آثار ایرانی، همین‌طور دستور زبان فارسی‌قدیمی و زبان‌های باختر را به چاپ رساند. سپس نوبت به آثار باارزش زبان‌شناسی و باستان‌شناسی او با عنوان‌های زیر رسید: سنگنوشته‌های پارسی باستان و بررسی دستور زبان و ساختار آن (۱۸۶۲)، ایران، سرزمینی که میان دو رود دجله و ایندوس جای‌گرفته‌است. (برلین ۱۸۶۳)، مطالعات آریایی؛ (لایپزیگ ۱۸۷۱–۱۸۷۸)، نوشته‌های باستانی ایرانی (لایپزیگ ۱۸۷۱–۷۸)، جایگاه دستوری زبان‌های ایرانی باستان (۱۸۸۲) و دورهٔ آریایی و وضعیت ایشان (۱۸۸۷).

• کمه‌واکیه؛ (بن ۱۸۴۱)
• آنکدوتا پالیکا؛ (لایپزیگ ۱۸۴۵)
• تفسیر اوستا؛ (۱۸۶۵–۶۹)
• دستور زبان بلخی باستان (۱۸۶۷)
• قطعات برگزیدهٔ پارسی؛ (لایپزیگ ۱۸۴۵)
• مقدمه‌ای بر نوشته‌های سنتی پارسیان (۱۸۵۶–۶۰)
• سنگنوشته‌های پارسی باستان و بررسی دستور زبان و ساختار آن (۱۸۶۲)
• ایران، سرزمینی که میان دو رود دجله و ایندوس جای‌گرفته‌است. (برلین ۱۸۶۳)
• مطالعات آریایی؛ (لایپزیگ ۱۸۷۳)
• نوشته‌های باستانی ایرانی (لایپزیگ ۱۸۷۱–۷۸)
• جایگاه دستوری زبان‌های ایرانی باستان (۱۸۸۲)
• دورهٔ آریایی و وضعیت ایشان (۱۸۸۷)
• همکاری برای پژوهش‌های زبانی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فریدریش فون اشپیگل موجود است.