فیلم‌های جنایی پیشا-کد

پل مونی (در نقش (تونی کامونتی)) در حال تمسخر و خندیدن به افسران پلیس پس از شلیک به آنها در تریلر فیلم صورت‌زخمی (۱۹۳۲). دفتر هیز خواست که این پایان با محاکمه و اعدام شخصیت مونی جایگزین شود.

دوره تولید فیلم در آمریکا از اوایل دوره صدا تا زمان اجرای کد هیز در سال ۱۹۳۴ با عنوان هالیوود پیشا-کد شناخته می‌شود. این دوران شامل خشونت و جنایتی در فیلم‌ها می‌شود که تا چند دهه بعد دیگر دیده نمی‌شود. گرچه دفتر هیز به‌طور مشخص توصیه کرده بود که ناسزا، تجارت مواد مخدر، روسپیگری در فیلم‌ها نباشد، اما هرگز به‌طور رسمی درخواستی دربارهٔ نمایش خشونت در دهه ۱۹۲۰ نداشت. به جای آن هیئت‌های سانسور ایالتی دستورالعمل‌های خود را ایجاد کردند، به‌طور مشخص نیویورک فهرستی از موارد خشن تهیه کرد که برای نمایش فیلمی در آن ایالت باید حذف می‌شدند. دو نوع اصلیِ فیلم جنایی در این دوره منتشر شد: فیلم گانگستری و زندان.

در اوایل دهه ۱۹۳۰ سه‌گانه‌ای از فیلم‌های گانگستری منتشر شد: سزار کوچک (۱۹۳۱)، دشمن مردم (۱۹۳۱)، و صورت‌زخمی (۱۹۳۲)-که بر اساس الگوی ایجاد شده توسط اولین فیلم گانگستری دنیای تبهکاران (۱۹۲۷) ساخته شدند. هر سه دربارهٔ ظهور و سقوط نهایی جنایتکاری سازمان‌یافته بودند. همانگونه که محقق فیلم جنایی، جک شادویان توضیح داد، قاعده این شد «اگر فیلم‌ها (باید) تکیه کنند که آدم نمی‌تواند برنده باشد، با این فرض شکل باختن مهم است.»[۱] صورت‌زخمی جنجالی‌ترین و خشن‌ترین بود؛ به دلیل کشاکش با سانسورگران یک سال طول کشید تا فیلم اکران شود. صورت‌زخمی و سایر فیلم‌ها، که آشکارا بر اساس زندگی آل کاپون بودند، رهبران مدنی را خشمگین می‌کردند؛ احساس می‌کردند فیلم‌ها شیوه زندگی جنایتکاران را ستایش می‌کنند.

پس از آتش‌سوزی در بازداشتگاه اوهایو (در سال ۱۹۳۰ که به مرگ ۳۰۰ نفر منجر شد چون نگهبانان اجازه خروج از سلول را به زندانیان نمی‌دادند)؛ هالیوود فیلم‌هایی را تهیه کرد که شرایط سخت زندان‌ها در آن زمان را نشان می‌دادند. نمونه اولیه ژانر زندان خانه بزرگ (۱۹۳۰) بود. این فیلم پایه‌های بعدی ژانر را به نمایش می‌گذاشت: زندان انفرادی، خبرچین‌ها، شورش‌ها، فرار، و قانون زندگی در زندان. هیچوقت فیلم‌های پرمخاطبِ ژانر زندان در جذب تماشاگران زن که برای موفقیت در گیشه به آن نیاز داشتند، ناموفق نبودند. فیلم‌های دسته زنجیربند در واکنش به شرایط غیرانسانی سیستم زندان که در ایالات جنوبی رایج بود تهیه می‌شدند. فراری از گروه مجرمان (۱۹۳۲) فیلمِ اصلی این ژانر محسوب می‌شود، و بر اساس خودزندگی‌نامه «رابرت ای. برنز» که در زمان انتشار فیلم فراری بود، ساخته شد.

تولد گانگستر هالیوود

[ویرایش]

در اوایل دهه ۱۹۳۰ چندین مجرم واقعی چهره شدند. در میانشان دو نفر در ذهن‌ها ماندگار شدند: آل کاپون و جان دیلینجر. گانگسترهایی مانند کاپون تصویر همه شهرها را دگرگون کردند.[۲] کاپون شیکاگو را «به نمونه کلاسیک دنیای گانگسترها مشهور کرد، منظرِ شهری‌ای که در آن رودسترهای ضد گلوله که اوباش مسلسل به دست بر کنارشان سوار هستند رگباری از گلوله به شیشه گل‌فروشی شلیک می‌کنند و رقابت را در گاراژهای پر از خون فیصله می‌دهند».[۲] در سال ۱۹۳۰ کاپون روی جلد مجله تایم ظاهر گشت.[۲] حتی دو استودیوی اصلی هالیوود به او مبالغ هفت‌رقمی برای بازی در فیلم پیشنهاد کردند، ولی نپذیرفت.[۳]

صورت‌زخمی

[ویرایش]

بدون شک خشن‌ترین و جنجالی‌ترین فیلم گانگستری پیشاکد صورت‌زخمی (۱۹۳۲) بود.[۴][۵][۶]

تولید صورت‌زخمی از همان ابتدا دچار مشکل شد. اداره هیز به هوارد هیوز (تهیه‌کننده) هشدار داد که فیلم را نسازد. او درخواستشان را رد کرد و به هاکس گفت: «گور بابای دفتر هیز. فیلم رو شروع کن، تا جایی که میشه واقع‌گرا، هیجان‌انگیز، و مهیب.»[۷] زمانی که فیلم در سال ۱۹۳۱ به پایان رسید، خواستار تغییرات زیادی در آن شد، از جمله پایانی که در آن کامونتی دستگیر، محاکمه، محکوم و اعدام شود،[۸] علاوه بر آن خواست که زیرنویس عنوان فیلم «شرم یک ملت» باشد.[۹] هیوز فیلم را برای چندین هیئت سانسور ایالتی فرستاد، و گفت امیدوار است نشان داده باشد که فیلم برای مبارزه با «تهدید گانگستر(ها)» ساخته شده‌است.[۱۰] پس از آنکه نتوانست موافقت هیئت سانسور نیویورک را جلب کند (در آن زمان وینگیت در راسش بود)،[۱۰] حتی پس از تغییرات، تصمیم گرفت فیلم را کمابیش به همان شکلی که می‌خواستند پخش کند.[۸] زمانی که سایر سانسورگران محلی از پخش نسخه تدوین‌شده جلوگیری کردن، اداره هیز جیسون جوی را برای اطمینان دادن به آنان فرستاد، که دوره فیلم‌های گانگستری از این دست تمام شده‌است.[۱۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

هالیوود پیشا-کد

یادداشت

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Shadoian. pg. 29
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Doherty, p. 139.
  3. ↑ Doherty, p. 140.
  4. ↑ Doherty. pg. 148
  5. ↑ Ebert, Roger. Scarface بایگانی‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, The Chicago Sun-Times, December 9, 1983, accessed October 15, 2010.
  6. ↑ Scarface, Variety, December 31, 1931, accessed October 15, 2010.
  7. ↑ Vieira. pg. 68
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Cinema: The New Pictures: Apr. 18, 1932, TIME, April 18, 1932, accessed October 15, 2010.
  9. ↑ Smith. pg. 68
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Doherty. pg. 150
  11. ↑ Black. pg. 131

منابع

[ویرایش]
  • "Pre-Code crime films". Wikipedia (به انگلیسی). 2021-09-27.
  • Black, Gregory D. Hollywood Censored: Morality Codes, Catholics, and the Movies. Cambridge University Press 1996 ISBN 0-521-56592-8
  • Doherty, Thomas Patrick. Pre-Code Hollywood: Sex, Immorality, and Insurrection in American Cinema 1930-1934. New York: Columbia University Press 1999. ISBN 0-231-11094-4
  • Grieveson, Lee, Sonnet, Esther, and Stanfield, Peter. Mob culture: hidden histories of the American gangster film. Rutgers University Press 2005 ISBN 0-8135-3557-3
  • Hughes, Howard. Crime Wave: The Filmgoers' Guide to the Great Crime Movies. I. B. Tauris 2006 ISBN 1-84511-219-9
  • Izod, John. Hollywood and the Box Office, 1895-1986. Columbia University Press 1988 ISBN 0-231-06724-0
  • Leitch, Thomas. Crime Films. Cambridge University Press 2004 ISBN 0-511-04028-8
  • Niemi, Robert. History in the Media: Film and Television. ABL-CIO 2006 ISBN 1-57607-952-X
  • Parkinson, David. History of Film. Thames & Hudson 1996 ISBN 0-500-20277-X
  • Prince, Stephen. Classical Film Violence: Designing and Regulating Brutality in Hollywood Cinema, 1930-1968. Rutgers University Press 2003 ISBN 0-8135-3281-7
  • Schatz, Thomas. Hollywood: Social dimensions: technology, regulation and the audience. Taylor & Francis 2004
  • Shadoian, Jack. Dreams & dead ends: the American gangster film. Oxford University Press 2003 ISBN 0-19-514291-8
  • Siegel, Scott, & Siegel, Barbara. The Encyclopedia of Hollywood. 2nd edition Checkmark Books 2004. ISBN 0-8160-4622-0
  • Springhall, John. Youth, Popular Culture and Moral Panics: Penny Gaffs to Gangsta Rap, 1830-1996. Palgrave Macmillan 1999 ISBN 0-312-21395-6
  • Smith, Sarah. Children, Cinema and Censorship: From Dracula to the Dead End Kids. Wiley-Blackwell 2005 ISBN 1-4051-2027-4
  • Turan, Kenneth. Never Coming to a Theater Near You: A Celebration of a Certain Kind of Movie. Public Affairs 2004 ISBN 1-58648-231-9
  • Vieira, Mark A. Sin in Soft Focus: Pre-Code Hollywood. New York: Harry N. Abrams, Inc. 1999. ISBN 0-8109-8228-5

برای مطالعه بیشتر

[ویرایش]
  • Doherty, Thomas Patrick. Hollywood's Censor: Joseph I. Breen and the Production Code Administration. New York: Columbia University Press 2009. ISBN 0-231-14358-3
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فیلم‌های_جنایی_پیشا-کد&oldid=36105557»