منوسفیر
مَنوسْفیِر (به انگلیسی: Manosphere)، (به معنی‌ی حیطه‌ی مرد یا مردستان)، مجموعه‌ای از وب‌سایت‌ها، وبلاگ‌ها و انجمن‌های آنلاین است که برخی از اشکال خصومت با زنان و زن‌ستیزی اغراق‌آمیز را ترویج می‌کنند.[۱] منوسفیر از نظر سیاسی با راست تند و آلت رایت مرتبط بوده است.[۲] جنبش‌های درون منوسفیر شامل اینسل‌ها (مجردهای ناخواسته)،[۳] هنرمندان مخ زنی (PUA),[۴] هستند.[۵] منوسفیر با آزار و اذیت آنلاین و همچنین برخی از تیراندازی‌های دسته‌جمعی و سایر اقدامات خشونت‌آمیز در دنیای واقعی همراه بوده و در رادیکال‌سازی مردان در انجام خشونت علیه زنان نقش داشته‌است.[۶]
تاریخ
[ویرایش]منوسفیر از درون جنبش‌های اجتماعی مانند جنبش آزادی‌خواهانهٔ مردان در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۸۰ رشد کرد. [۷] [۸] گروه‌هایی که اکنون بخشی از منوسفیر تلقی می‌شوند، مربوط به قبل از پیدایش اصطلاح «منوسفیر» هستند.[۹] این اصطلاح، که با بازی بر روی کلمه «بلاگوسفیر» (بلاگستان) درست شده، گفته می‌شود که اولین بار در بلاگسپات در سال ۲۰۰۹ پدیدار شد[۱۰][۱۱] و پس از آن توسط ین آیرنوود، بازاریاب و نویسنده پورنوگرافی به شهرت رسید. این اصطلاح زمانی از لغات محبوب شد که رسانه‌های خبری شروع به استفاده از آن در داستان‌هایی دربارهٔ مردانی کردند که مرتکب خشونت زن‌ستیزانه، تجاوز جنسی و آزار و اذیت آنلاین شده بودند.[۱۱]
به اعتقاد محققی به نام اما جین، ۲۰۱۰ به عنوان "یک نقطه عطف واضح" شناخته شده است که در آن جوامع منوسفیر از موقعیت قبلی خود در حاشیه اینترنت به سمت جریان اصلی حرکت می‌کنند. وی چنین فرضیه‌پردازی می‌کند که این محبوبیت با ظهور وب ۲٫۰ و ظهور رسانه‌های اجتماعی، در ترکیب با زن‌ستیزی سیستمی و جامعه مردسالار موجود است. منوسفیر تا سال ۲۰۱۴ دیگر کاملاً تثبیت شده بود و ایده‌های آن وارد گفتمان جریان اصلی شده بود، جایی که گاهی اوقات در میان مردان استفاده می‌شود که لزوماً با هیچ گروه خاصی از منوسفیر مشخص نیست.[۱۲]
ایدئولوژی و محتوا
[ویرایش]منوسفیر یک گروه ناهمگن از جوامع آنلاین است که شامل فعالان حقوق مردان (MRA) ,[۱۳] اینسل‌ها (مجردهای غیرارادی)،[۳] مگتاو،[۱۴] هنرمندان مخ زنی (PUA) ,[۴] و گروه‌های حقوق پدران می‌شود.[۵] برخی از این گروه‌ها روابط خصمانه ای با یکدیگر دارند.[۱۵][۱۶] دبی گینگ می‌نویسد که چندین گروه، مانند MRAها و PUA، «علی‌رغم این واقعیت که فلسفه آنها تقریباً یکسان است ،» با به نمایش گذاشتن ژست نزاع درونی در تفاوت‌هایشان با یکدیگر اغراق می‌کنند.[۱۷]
سایت‌ها
[ویرایش]منوسفیر شامل وب سایت‌ها، وبلاگ‌ها و انجمن‌های مختلف آنلاین است.[۱۸] سایت‌های مورد توجه شامل / r / TheRedPill، Return of Kings و Voice for Men و همچنین PUAHate و SlutHate است که اکنون از کار افتاده‌است.[۱۹]
ردیت محل اجتماع محبوب طرفداران منوسفیر بوده‌است و چندین انجمن در این سایت به ایده‌های آن علاقه‌مند هستند.[۲۰][۱۱] با این حال، در اواخر سال ۲۰۱۰ ردیت شروع به برداشتن گام‌هایی برای دلسرد کردن زیرمجموعه‌های افراطی تر منوسفیر کرد. برخی ممنوع شدند، مانند / r / incels (ممنوع شده در ۲۰۱۷) و جانشین آن / r / brackels (ممنوع شده در ۲۰۱۸)؛ زیرمجموعه‌های دیگر مانند / r / MGTOW و / r / TheRedPill «قرنطینه» شده‌اند، به این معنی که اخطار در مورد محتوای subreddit برای کاربران نمایش داده می‌شود و کاربران باید قبل از ورود به آنها وارد سیستم شوند.[۲۱][۲۲][۲۳][۲۴] در نتیجه، برخی از این جوامع خانه‌های جدیدی را در وب سایت‌هایی پیدا کرده‌اند که از محتوای افراطی آنان استقبال می‌کنند، مانند گب.[۲۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]یادداشت‌ها
[ویرایش]- ↑ Hodapp (2017); Lumsden (2019); Marwick & Lewis (2017)
- ↑ Nagle (2017), pp. 86–87; Zuckerberg (2018), pp. 11, 18–19; Marwick & Lewis (2017), p. 47; Ging (2019), p. ۶۴۰
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Nagle (2017); Jones, Trott & Wright (2019), p. 2; Zuckerberg (2018), p. 15
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Hodapp (2017), p. xv; Nagle (2017); Jones, Trott & Wright (2019), p. 2; Ging (2019), p. 644; Van Valkenburgh (2018), p. 1–2; Zuckerberg (2018), p. 17
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Hodapp (2017), p. xv; Jones, Trott & Wright (2019), p. 2; Nicholas & Agius (2018)
- ↑ Jones, Trott & Wright (2019), p. 2; Van Valkenburgh (2018), pp. 1–2; Ging (2019), p. 640; Marwick & Lewis (2017), p. ۲۹
- ↑ Ging (2019), p. 639.
- ↑ Jones, Trott & Wright (2019), p. 14.
- ↑ Messner (1998).
- ↑ Nagle (2017), p. 15.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Ging (2019).
- ↑ Jane (2018).
- ↑ Hodapp (2017), p. xv; Nagle (2017); Jones, Trott & Wright (2019), p. 2; Ging (2019); Van Valkenburgh (2018), p. 1–2
- ↑ Jones, Trott & Wright (2019), p. 2; Nagle (2017), p. 93; Ging (2019), p. 644; Zuckerberg (2018), p. 18
- ↑ Zuckerberg (2018).
- ↑ Nagle (2017).
- ↑ Ging (2019), p. 644.
- ↑ Hodapp (2017), p. xv.
- ↑ Hodapp (2017), p. xv; Zuckerberg (2018), pp. 2, 16, 140; Nagle (2017), pp. 88–100; Ging (2019), pp. ۶۴۲–۶۵۴
- ↑ Jones, Trott & Wright (2019).
- ↑ Jones, Trott & Wright (2019), p. 2.
- ↑ Van Valkenburgh (2018).
- ↑ Farrell et al. (2019), p. 92.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Basu (2020).
منابع
[ویرایش]- Basu, Tanya (7 February 2020). "The 'manosphere' is getting more toxic as angry men join the incels". MIT Technology Review.
- Dewey, Caitlin (May 27, 2014). "Inside the 'manosphere' that inspired Santa Barbara shooter Elliot Rodger". واشینگتن پست. Retrieved February 9, 2020.
- Farrell, Tracie; Fernandez, Miriam; Novotny, Jakub; Alani, Harith (2019). "Exploring Misogyny across the Manosphere in Reddit". Proceedings of the 10th ACM Conference on Web Science. Boston, Massachusetts, USA: انجمن ماشین‌های حسابگر: 87–96. doi:10.1145/3292522.3326045. ISBN 978-1-4503-6202-3. S2CID 195776677.
- Friedland, Roger (2018). "Donald's Dick: A Man Against the Institutions". In Mast, Jason L.; Alexander, Jeffrey C. (eds.). Politics of Meaning/Meaning of Politics: Cultural Sociology of the 2016 U.S. Presidential Election. Basingstoke, UK: Palgrave Macmillan. pp. 115–133. doi:10.1111/soin.12328. ISBN 978-3-319-95944-3.
- Ging, Debbie (2019). "Alphas, Betas, and Incels: Theorizing the Masculinities of the Manosphere". Men and Masculinities. 22 (4): 638–657. doi:10.1177/1097184X17706401. ISSN 1097-184X. S2CID 149239953.
- Goldwag, Arthur (March 1, 2012a). "Leader's Suicide Brings Attention to Men's Rights Movement". مرکز حقوقی فقر جنوبی. مرکز حقوقی فقر جنوبی (Spring 2012).
- Goldwag, Arthur (May 15, 2012b). "Intelligence Report Article Provokes Fury Among Men's Rights Activists". مرکز حقوقی فقر جنوبی. Retrieved February 9, 2020.
- Hodapp, Christa (2017). Men's Rights, Gender, and Social Media. Lanham, MD: Lexington Books. ISBN 978-1-4985-2617-3.
- Jane, Emma A. (2018). "Systemic misogyny exposed: Translating Rapeglish from the Manosphere with a Random Rape Threat Generator". International Journal of Cultural Studies. 21 (6): 661–680. doi:10.1177/1367877917734042. ISSN 1367-8779. S2CID 149078033.
- Janik, Rachel (April 24, 2018). "'I laugh at the death of normies': How incels are celebrating the Toronto mass killing". Hatewatch. مرکز حقوقی فقر جنوبی. Retrieved June 13, 2020.
- Jones, Callum; Trott, Verity; Wright, Scott (November 8, 2019). "Sluts and soyboys: MGTOW and the production of misogynistic online harassment". New Media & Society. doi:10.1177/1461444819887141. ISSN 1461-4448.
- Lewis, Helen (August 7, 2019). "To Learn About the Far Right, Start With the 'Manosphere'". آتلانتیک (مجله). Retrieved February 9, 2020.
- Lumsden, Karen (2019). "'I Want to Kill You in Front of Your Children' Is Not a Threat. It's an Expression of a Desire': Discourses of Online Abuse, Trolling, and Violence on r/MensRights". In Lumsden, Karen; Harmer, Emily (eds.). Online Othering: Exploring Digital Violence and Discrimination on the Web. Cham, Switzerland: پالگریو مک‌میلان. pp. 91–115. ISBN 978-3-030-12632-2.
- Marwick, Alice; Lewis, Rebecca (May 15, 2017). Media Manipulation and Disinformation Online (Report). New York: Data & Society Research Institute. Retrieved June 13, 2020.
- Messner, Michael A. (1998). "The Limits of 'The Male Sex Role': An Analysis of the Men's Liberation and Men's Rights Movements' Discourse". Gender and Society. 12 (3): 255–276. doi:10.1177/0891243298012003002. ISSN 0891-2432. JSTOR 190285. S2CID 143890298.
- Nagle, Angela (2017). Kill All Normies: Online Culture Wars From 4Chan And Tumblr To Trump And The Alt-Right. Alresford, UK: Zero Books. ISBN 978-1-78535-543-1.
- Nelson, Libby (May 29, 2014). "'Aggrieved entitlement' in the Isla Vista shooting". واکس (تارنما). Retrieved February 9, 2020.
- Nicholas, Lucy; Agius, Christine (2018). The Persistence of Global Masculinism: Discourse, Gender and Neo-Colonial Re-Articulations of Violence. Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan. ISBN 978-3-319-68360-7.
- Paulson, Amanda (May 28, 2014). "Santa Barbara killings: Did misogynist hate groups play a role?". کریسچن ساینس مانیتور. Retrieved February 9, 2020.
- Van Valkenburgh, Shawn P. (December 4, 2018). "Digesting the Red Pill: Masculinity and Neoliberalism in the Manosphere". Men and Masculinities: 1097184X1881611. doi:10.1177/1097184X18816118. ISSN 1097-184X.
- Winter, Aaron (2019). "Online Hate: From the Far-Right to the 'Alt-Right' and from the Margins to the Mainstream". In Lumsden, Karen; Harmer, Emily (eds.). Online Othering: Exploring Digital Violence and Discrimination on the Web. Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan. pp. 39–64. ISBN 978-3-030-12632-2.
- Zuckerberg, Donna (2018). Not All Dead White Men: Classics and Misogyny in the Digital Age. Cambridge, Massachusetts: انتشارات دانشگاه هاروارد. ISBN 978-0-674-97555-2. OCLC 1020311558.