نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا
| نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا | |
|---|---|
 | |
| فعال | ۲۰ ژوئن ۱۹۴۱–۱۸ سپتامبر ۱۹۴۷ |
| برچیدگی | ۱۸ سپتامبر ۱۹۴۷ |
| کشور |  ایالات متحده آمریکا |
| رسته |  نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا |
| گونه | نیروی هوایی |
| نقش | Aerial warfare |
| اندازه | 2.4 million Airmen (مارس ۱۹۴۴) ۸۰٬۰۰۰ هواگرد (ژوئیه ۱۹۴۴) |
| پادگان/ستاد | Munitions Building، واشینگتن، دی.سی.، (۱۹۴۱–۱۹۴۲) پنتاگون، شهرستان آرلینگتون، ویرجینیا، (۱۹۴۲–۱۹۴۷) |
| فرماندهان | |
| فرماندهان برجسته | ژنرال. هنری آرنولد، (۱۹۴۱–۱۹۴۶) ژنرال. Carl Spaatz، (۱۹۴۶–۱۹۴۷) |
نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا (انگلیسی: United States Army Air Forces) بخش خشکی‌پایه رزم هوایی نیروی زمینی ایالات متحده در دوره جنگ جهانی دوم و دو سال پس از آن بود.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «United States Army Air Forces». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژانویه ۲۰۱۹.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا موجود است.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانههای ملی | |
| سایر | |
