هریس (سراب)
هریس (سراب) هریس | |
---|---|
village | |
کشور | ایران |
استانهای ایران | استان آذربایجان شرقی |
شهرستانهای ایران | شهرستان سراب |
بخش (تقسیمات کشوری) | بخش مرکزی شهرستان سراب |
تقسیمات کشوری در ایران | دهستان حومه (سراب) |
جمعیت (۲۰۰۶) | |
• کل | ۱۴۸۳ |
منطقهٔ زمانی | یوتیسی +۳:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
• تابستانی (DST) | یوتیسی +۴:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
هریس یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان سراب واقع شدهاست. این روستا در جنوب شهرستان سراب قرار دارد.
هریس (یه کسر ه) یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان سراب واقع شدهاست. این روستا در جنوب شهرستان سراب و در فاصله سیزده کیلومتری جنوب آن واقع است. روستا در پایین دست دامنه شمالی رشته کوه بزغوش(یا بزقوش یا بزگوش)و37.8255821 درجه شمالی و 47.5132406 درجه شرقی قرار گرفته؛به جھت وجود ھمین رشته کوه شیب عمومی زمین آن از جنوب به سمت شمال است از نظر مساحت از روستاھای بزرگ شھرستان بوده و از زمینھای نمکزار شمالی در ھمسایگی با روستای قشلاق و اندراب گرفته تا کوھھای بالادست روستاھای صومعه و پرکاب در سمت جنوبی کشیده شده است.
اهالی هریس به زبان ترکی آذربایجانی تکلم میکنند، مذهب شیعه 12 امامی دارند.
وجه تسمیه دقیق هریس ظاهرا از یک نوع هلیم گرفته شده است ھریسه درلغتنامه دکتر دهخدا به معنی "ھلیم(حلیم) غذایی تھیه شده از گوشت و گندم پخته شده و له شده است" و لغت ھریس نیز احتمالا از این واژه مشتق گردیده.(هم اکنون در روستا چنین حلمی با نام امام آشی پخت می شود)همچنین در همین جا دهخدا جمعیت روستا را در ان زمان 2055 نفر اعلام میکند. تاریخ روستا ھم مبھم بوده واطلاع دقیقی از آن در دست نیست اما بنا بر روایتھای شفاھی یکی ازفرزندان عباس میرزا به نام "شازده" (به گویش محلی: شازدا) مالک روستا بوده که در اثر نیاز و تنگدستی؛ کل ملک روستا را به فردی به نام ابن علی خان سرهنگ میفروشد.بنابر ھمین نقل قولھا در حمله صادق خان شقاقی برای فتح ایران که پس از مرگ آغا(آغا به جھت خواجگی وی)محمد خان قاجار روی داد، زمانی که وی در قلعه بیجند مستقر بود عده ای از ھریسیھا با وی ھمراه بوده اند. ھم اکنون سه روستای باستانی با نامھای حصار(حاصار)؛ سی نفر (سینه ور) و نوجده(نوغدی) در محدوده هریس واقع اند که تاریخ برخی به ھزاره اول قبل از میلاد ھم میرسد.علاوه بر اینھا نقاط باستانی دیگری ھم در روستا وجود دارد که در شمار آثار باستانی ملی درآمده است از جمله سویل تپه و کول تپه. در محدوده و اطراف ھر دو این آثار، بقایای ظروف سفالی و سنگھای دست خورده زیادی به چشم میاید اما چیزی که در مورد کول تپه باید ذکر شود ساختمان خود تپه است ھمانطور که از وجه تسمیه کول تپه برمی آید این تپه از خاکستر(کول) درست شده؛از این نوع تپه ھا درآذربایجان و خود سراب هم وجود دارد در مورد علل پیدایش آنھا دو نظریه وجود دارد: یکی جمع شدن این توده خاکسترھا كه حاصل سوختن ھیزمھای آتشگده ھا بوده است اما چون در مناطق دیگر ایران در نزدیکی آتشگده ھا چنین تپه ھایی وجود ندارد پس نظریه دوم که معتقد است این تپه ھا حاصل سوزاندن اجساد مردگان و تلنبار کردن آنھا بر روی ھم در زمانی که مردم منطقه میتراییست بوده اند؛ می باشد یعنی زمانی که ھنوز زرتشت ھم به دنیا نیامده بود. به روایتی میترایییستها پس از سوزاندن اجساد برای مردگان اشیایی از جنس سفال یا فلز برای زندگی در جھان دیگر باقی می گذاشتند. آب و ھوای ھریس چون در منطقه ای کوھستانی قرار گرفته ؛ سرد و نسبتا پرباران است برف روی کوھھای بزغوش ھم ھنگام فصول آبیاری به کمک اھالی آمده و محصولاتی چون گندم و جو و یونجه و شبدر و سیب زمینی و باغات سیب؛ گلابی؛ زردآلو را به بار می نشاند. مھمترین محصول صادراتی ھریس گلابی معروف آن است که خوشمزه ترین نوع گلابی است و در ھمه جای شھرستان مورد پسند می باشد.البته تولید لبنیات و عسل ھریس ھم معروف است