کارگل

کارگِل
ཀར་གིལ (མཁར་དཀིལ་ལ།) / کارگل
شهر
کشور هند
ایالتجامو و کشمیر
ناحیهکارگل
ارتفاع
۲۶۷۶ متر (۸۷۸۰ فوت)
جمعیت
 (۲۰۰۱)[۱]
 • کل۱۰۶۵۷
زبان‌ها شینا،پریکی
منطقهٔ زمانییوتی‌سی +۵:۳۰ (IST)
بازار کارگل
مردم کارگل

کارگِل (لاداخی: ཀར་གིལ་; اردو: کارگل) شهری است در بخش کارگل در لداخ، هند. این شهر در مرز بین چین و پاکستان قرار دارد.

این شهر دومین شهر بزرگ لداخ پس از له است و در ۶۰ کیلومتری دراس و ۲۴۰ کیلومتری سرینگر واقع شده‌است.

جغرافیا

[ویرایش]

کارگل به‌طور میانگین بلندی ای برابر ۲٬۶۷۶ متر از سطح دریا دارد و در کرانه سرو دریا واقع شده‌است. در شمال با ایالت گلگت-بلتستان هم‌مرز است. مانند دیگر مناطق هیمالیا اقلیمی معتدل دارد و تابستان‌هایش خنک با شب‌های سرد و زمستان‌هایش طولانی و بسیار سرد است چنانچه گاهی هوا تا ۵۴ درجه سلسیوس زیر صفر پایین می‌آید.

حمل و نقل

[ویرایش]

یکی از بزرگراه‌های هند که سرینگر را به له وصل می‌کند به کارگل متصل است.

یکی از راه‌های مشهور که در تمام فصول موجود است راه کارگل-سکردو است که کارگل را به سکردو شهری در گلگت-بلتستان مرتبط می‌کند که البته پس از تصرف بلتستان توسط پاکستان بسته شده‌است. در حالی که دولت هند در ژستی بشردوستانه خواهان گشودن دوباره این راه شده‌است دولت پاکستان این درخواست را رد می‌کند.

تاریخ

[ویرایش]

تا پیش از چندپارگی هند، کارگل بخشی از ناحیه بلتستانِ لداخ بود، دره‌ای بود که توسط بلندترین کوه‌های جهان از دیگر مناطق جدا افتاده بود و جمعیتی اندک از اقوام، ادیان و زبان‌های گوناگون در آن می‌زیستند. جنگ نخست کشمیر به چندپارگی بلتستان انجامید به گونه‌ای که ناحیه و شهر کارگل در سمت هند در لداخ از ایالت جامو و کشمیر قرار گرفت. پس از پایان جنگ هند و پاکستان در ۱۹۷۱ دو دولت با امضای عهدنامه سیملا متعهد شدند که وارد درگیری نظامی نشوند و به مرزهای موجود احترام بگذارند.

در ۱۹۹۹ این ناحیه توسط پاکستان مورد حمله قرار گرفت که هندی‌ها در نبرد کارگل ایشان را پس راندند.

جمعیت‌شناسی

[ویرایش]

بسیاری از مردم کارگِل به زبان فارسی روان صحبت می‌کنند و دارای پیوندهای عمیق با ایران هستند.[۲]

برپایه سرشماری سال ۲۰۰۱ کارگل از ۲٬۰۶۵ خانوار داشته که جمعیتی برابر با ۱۰٬۶۵۷ نفر می‌شدند. نرخ جنسی شهر ۵۵۹ زن در برابر هر ۱٬۰۰۰ مرد است. نرخ باسوادی کارگل ۷۳٪ است که تنها ۱٪ از میانگین ملی پایین‌تر است. نرخ باسوادی مردان ۸۳٪ و نرخ باسوادی زنان ۵۸٪ است. در کارگل تنها ۱۰٪ جمعیت زیر ۶ سال هستند.

در سرشماری سال 2011، جمعیت شهر 16338 نفر بود. 78% مردم شهر را مسلمانان(عمدتا شیعه)، 19% هندوها و 2% سیک‌ها 1% هم باقی ادیان تشکیل می‌دادند. جمعیت مردان منطقه 10082 نفر، و زنان 6256 نفر است که به دنبال آن نسبت جنسیتی 621 زن به هر 1000 مرد است. نرخ باسوادی 75.5%است که این نرخ برای مردان 85.6% و برای زنان 59.4% است.[۳] مردم کارگل پیشینه مخلوط داردی و تبتی دارند. بومیان کارگل تا پیش از سده‌های ۱۴ و ۱۵ میلادی که مبلغان مسلمان پای به این سرزمین گذاشتند پیروان بودایی‌گرایی تبتی بوده‌اند. معماری مسجد قدیمی کارگل ترکیبی از سبک‌های ایرانی و تبتی است، در حالی که معماری مسجد جدید از سبک‌های جدید ایرانی و عربی پیروی می‌کند.[نیازمند منبع]

منابع

[ویرایش]
  1. "View Population". Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 27 March 2012.
  2. چرا شهری در هند دوستدار جمهوری اسلامی ایران و رهبر آن است؟، بی‌بی‌سی فارسی
  3. "Census India" (به انگلیسی).