گویش افشاری
| زبان ترکی افشاری | |
|---|---|
| زبان بومی در | ایران، افغانستان، آذربایجان، سوریه، عراق، ترکیه |
| منطقه | زنجان ، قزوین ، آذربایجان غربی ، کرمان، همدان، کابل، فارس، اصفهان |
| قومیت | افشارها، بچاقچی‌ها |
| عربی، لاتین | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۲–۶۳۹ | tr (B) [[ISO639-3:|]] (T) |
| ایزو ۳–۶۳۹ | – |
| گلاتولوگ | afsh1238[۱] |
| زبان‌شناسی | part of 44-AAB-a |
زبان ترکی افشاری زبانی از شاخه اوغوز جنوبی از خانواده زبان‌های ترکی است که در ایران و قسمت‌هایی از افغانستان رایج است. اکثر متکلمین این زبان در استان کرمان هستند، افشارها و بچاقچی‌های استان کرمان به این زبان تکلم می‌کنند.[۲] اکثریت ساکنین شهرستان بافت و ارزوئیه و تعداد قابل توجهی از مردم شهرستان‌های سیرجان، بردسیر و حاجی‌آباد هرمزگان نیز به این زبان تکلم می‌کنند.[۳]
تعداد متکلمین این زبان ۶۰۰ هزار نفر برآورد شده است.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "زبان ترکی افشاری". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ زبان افشاری در ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ سیری در تاریخ، فرهنگ و زبان ترکان کرمان، اصغر پورمراد، ص610-612.
- ↑ ترکان در گذر تاریخ، بهنام محمد پناه، ص 109.
جستارهای وابسته
[ویرایش]| زبان رسمی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| زبان‌های منطقهای |
| ||||
| زبان‌های اقلیتها |
| ||||
| زبان‌های اشاره | |||||
خاندان افشار | ||
|---|---|---|
| شاهان و حاکمان افشار | _-_No._1.svg) | |
| فرماندهان افشار | ||
| مرتبط | جهانگشای نادری • ارتش ایران افشاری • منبع‌شناسی تاریخ افشاری • چندپارگی ایران افشاری • اردوکشی نادرشاه به سند • نقشه ایران در دوره افشاریه • تاریخ اجتماعی افشاریان • تخت طاووس (نادری) • دریای نور • شورای کبیر مغان • شورش‌های اواخر حکومت نادر • فتح سمرقند توسط نادرشاه افشار • قالی افشار • کوه نور (الماس) • نظام اداری دوره افشاریه | |
| اماکن مربوطه | ||
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |