Алесандра Маньяска

Алесандра Маньяска
італ.: Alessandro Magnasco
Дата нараджэння	4 лютага 1667(1667-02-04)[1][2][…]
Месца нараджэння	Генуя, правінцыя Генуя, Лігурыя, Італія
Дата смерці	12 сакавіка 1749(1749-03-12)[3][4][…] (82 гады)
Месца смерці	Генуя, правінцыя Генуя, Лігурыя, Італія
Грамадзянства	Генуэзская рэспубліка
Бацька	Stefano Magnasco[d]
Род дзейнасці	мастак
Жанр	пейзаж
Мастацкі кірунак	барока
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алесандра Маньяска (1667, Генуя — 19 сакавіка 1749, Генуя) — італьянскі мастак, жывапісец, бачны прадстаўнік барока, майстар генуэзскай школы.

Вучыўся ў бацькі, мастака Стэфана Маньяска, затым у Мілане, у Ф. Аб’яці. Адчуў уплыў С. Розы, В. Кастэла, Цінтарэта, Жака Кало — майстроў генуэзскай школы.

Творы Маньяска выкананы энергічнымі ўдарамі пэндзля, каларыт — мігатлівы, з перавагай карычневых і аліўкавых колераў. Творчасць яго прасякнута трагічна-аголеным адчуваннем нікчэмнасці чалавека перад сляпымі сіламі і сацыяльнай рэчаіснасцю. Характэрныя прыёмы гратэску, нечаканыя кантрасты. Дынамічнасць выявілася і ў маляўнічай тэхніцы: мастак выкарыстаў адмысловы метад нанясення мазкоў — над канчатковым пластом. Паспяхова працаваў у розных жанрах, але больш за ўсё яго прываблівалі пейзажы і бытавыя сцэны. Пісаў тыповыя жанравыя сцэны з жыцця салдат, манахаў, цыганоў. Часцей за ўсё персанажы адлюстроўваў на фоне архітэктуры, рымскіх арак, пісаў рамантычныя віды гарадоў.

• Вакханалія. 1710. Эрмітаж, Санкт-Пецярбург.
• Вакханалія. Дзяржаўны музей выяўленчых мастацтваў імя А. С. Пушкіна, Масква.
• Пейзаж з марскім берагам. Нацыянальны музей у Неапалі.
• Горны пейзаж, Нацыянальны музей у Неапалі.
• Сцэна ў садзе. Галерэя Палаца-Б’янка ў Генуі.
• Укрыжаванне. Дзяржаўны музей выяўленчых мастацтваў імя А. С. Пушкіна, Масква.
• Трапеза манашак. Дзяржаўны музей выяўленчых мастацтваў імя А. С. Пушкіна, Масква.

• Маньяска Алесандра // Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 10. Мінск, 2000. С. 98