Карл Чэрні
Карл Чэрні | |
---|---|
ням.: Carl Czerny | |
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 21 лютага 1791[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 15 ліпеня 1857[3][4][…] (66 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Краіна | |
Альма-матар | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Людвіг ван Бетховен[6], Антоніа Сальеры, Іаган Непамук Гумель і Муцыа Клеменці |
Прафесіі | піяніст, кампазітар, музыказнавец, тэарэтык музыкі, музычны педагог |
Інструменты | фартэпіяна |
Жанры | класічная музыка |
Выхаванцы | Ферэнц Ліст[6], Theodor Kullak[d], Theodor Leschetizky[d][7][8], Karl van Beethoven[d], Theodor Döhler[d], Alfred Jaëll[d], Friederike Bäuerle[d][9], Stephen Heller[d], Josef Dachs[d], Сігізмунд Тальберг, Anton Door[d], Alfrēds Kalniņš[d] і Anna Caroline Oury[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Карл Чэрні (ням.: Carl Czerny, 21 лютага 1791, Вена — 15 ліпеня 1857, Вена) — аўстрыйскі піяніст і кампазітар чэшскага паходжання; лічыўся ў Вене адным з лепшых выкладчыкаў гульні на фартэпіяна. Знакаміты стварэннем велізарнай колькасці эцюдаў для фартэпіяна.
Сярод яго вучняў былі Леапольд дэ Меер і Ферэнц Ліст. Чэрні напісаў больш за 800 твораў для фартэпіяна; з іх сусветнай вядомасцю карыстаюцца яго эцюды. Яму належыць таксама кніга: «Umriss der ganzen Musikgeschichte» (Майнц).
Зноскі
- ↑ MGG Online — Bärenreiter-Verlag, 2016.
- ↑ Grove Music Online — OUP.
- ↑ Carl Czerny // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ а б в Dr. Constant v. Wurzbach Czerny, Karl // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Т. 3. — S. 105.
- ↑ а б Черни Карл // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б https://web.archive.org/web/20210106164458/https://www.lib.umd.edu/ipam/great-pianistic-traditions/franz-liszt-and-his-pupils/liszt-school
- ↑ Leschetizsky, Theodor // The Enciclopædia Britannica — 12 — London, NYC: 1922. — Vol. XXXI English History to Oyama, Iwao. — P. 757.
- ↑ https://web.archive.org/web/20210106205217/https://www.lib.umd.edu/ipam/great-pianistic-traditions/theodor-leschetizky-and-his-pupils/leschetizky-school
- ↑ Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 — ÖAW. — doi:10.1553/0X0032BE1B Праверана 10 ліпеня 2021.