Качэрыл Раман Нараянан

Качэрыл Раман Нараянан
малаял.: കോച്ചേരില്‍ രാമന്‍ നാരായണന
прэзідэнт Індыі[d] 25 ліпеня 1997 — 25 ліпеня 2002
Папярэднік	Шанкар Даял Шарма
Пераемнік	Абдул Калам
віцэ-прэзідэнт Індыі[d] 21 жніўня 1992 — 24 ліпеня 1997
Папярэднік	Шанкар Даял Шарма
Пераемнік	Krishan Kant[d]
Member of the 9th Lok Sabha[d] 2 снежня 1989 — 13 сакавіка 1991
Нараджэнне	27 кастрычніка 1920(1920-10-27)[1][2][…] Uzhavoor[d], Kottayam district[d], Траванкор[d], Брытанская Індыя, Брытанская імперыя, Вялікабрытанія
Смерць	9 лістапада 2005(2005-11-09)[1][2][…] (85 гадоў) Нью-Дэлі, акруга Нью-Дэлі[d], дывізіён Дэлі[d], National Capital Territory of Delhi[d], Індыя
Жонка	Usha Narayanan[d]
Дзеці	Chitra Narayanan[d]
Веравызнанне	індуізм
Партыя	Індыйскі нацыянальны кангрэс
Адукацыя	Універсітэт Кералы[d] Лонданская школа эканомікі і палітычных навук University College Thiruvananthapuram[d]
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Качэрыл Раман Нараянан (27 кастрычніка 1920, Перумтанам, Ужавур, Траванкор, Брытанская Індыя (сучасная акруга Катаям, штат Керала — 9 лістапада 2005, Нью-Дэлі) — прэзідэнт Індыі з 25 ліпеня 1997 па 25 ліпеня 2002 года. Першы недатыкальны і малаялі на гэтай пасадзе.

Нарадзіўся ў беднай сям’і лекара традыцыйнай індыйскай медыцыны. Скончыў універсітэт Траванкора, дзе атрымаў ступень магістра па англійскай літаратуры. Працаваў журналістам, аднойчы правёў інтэрв’ю з Махатмай Гандзі. У 1945 годзе выправіўся ў Англію, дзе паступіў у Лонданскую школу эканомікі. Падчас пражывання ў Лондане здымаў адну кватэру з Вірасамі Рынгаду, будучым 1-м прэзідэнтам Маўрыкія. Пасля вяртання ў Індыю ў 1948 годзе паступіў на дыпламатычную службу. Працаваў у пасольствах у М’янме, Японіі, Вялікабрытаніі, Аўстраліі і В’етнаме. У 1967—1969 гадах быў паслом Індыі ў Тайландзе, у 1973—1975 гадах — у Турцыі, у 1976—1978 — у КНР, у 1980—1984 — у ЗША. У 1984 годзе па запрашэнні Індзіры Гандзі паспяхова выставіў сваю кандыдатуру на выбарах у Лок Сабха, пасля ўдала пераабіраўся.

Ва ўрадзе Раджыва Гандзі быў малодшым міністрам планавання (1985), замежных спраў (1985—1986), навукі і тэхналогій (1986—1989). У 1992 годзе быў вылучаны партыяй Джаната дал і камуністычным Левым фронтам на пасаду віцэ-прэзідэнта пры Шанкары Шарме, падтрыманы ІНК і аднагалосна абраны. 17 ліпеня 1997 года быў абраны прэзідэнтам пры падтрымцы ўсіх палітычных партый (акрамя ультраправай Шыў сена), з вялікай перавагай перамогшы адзінага канкурэнта; уступіў у пасаду 25 ліпеня. На пасадзе прэзідэнта неаднаразова звяртаўся да нацыі і парламента і крытычна ацэньваў сацыяльна-эканамічнае развіццё краіны і выказваў незадавальненне ростам гвалту ў грамадстве. У 2002 годзе разглядаўся варыянт яго вылучэння на другі тэрмін, аднак альянс на чале з партыяй Бхарата джаната не падтрымаў яго і высунуў кандыдатуру Абдула Калама, які і стаў прэзідэнтам.

У 2004 годзе прыняў удзел у Сусветным сацыяльным форуме ў Мумбаі. Памёр 9 лістапада 2005 года ад пнеўманіі і нырачнай недастатковасці. Быў крэміраваны на наступны дзень з дзяржаўнымі ўшанаваннямі. Пасля яго смерці быў створаны фонд KRNF ў падтрымку яго ідэй і палітыкі.