Неф
Неф (фр.: nef ад лац.: navis) — выцягнутая ад увахода да алтара прастора храма, радзей цывільнага будынка, абмежаваная па баках радамі слупоў, калон або аркадай. Упоперак нефы падзяляюцца на асобныя травеі.
Дзяленне інтэр’ера на нефы ўзнікла ў старажытнагрэчаскіх храмах. У старажытнарымскай архітэктуры з шэрагу паралельных нефаў складаліся інтэр’еры цывільных будынкаў — базілік. З 4 стагоддзя тып базілікі быў запазычаны для хрысціянскіх храмаў, неф становіцца распаўсюджаным элементам хрысціянскай архітэктуры.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік] | Неф на Вікісховішчы |
|---|
 Храмавая архітэктура | ||
|---|---|---|
| Хрысціянскія |  | |
| Нехрысціянскія | ||
| План і аб'ёмы | ||
| Памяшканні | ||
| Апорныя канструкцыі | ||
| Скляпенні і перакрыцці | ||
| Храмавыя збудаванні | ||
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |