Andy Roddick

Andy Roddick
Andy Roddick
Persoonlijke informatie
Bijnaam A-Rod
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Omaha, Nebraska
Geboortedatum 30 augustus 1982
Woonplaats Austin, Texas
Lengte 1,88 m
Gewicht 88 kg
Profdebuut 2000
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 20.640.030 US dollar
Coach Larry Stefanki
Profiel (en) ATP-site
Hall of Fame 2017 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 612–213
Titels 32
Hoogste positie 1e (3 november 2003)
(13 weken lang)
ATP Finals halve finale (2003, 2004, 2007)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2003, 2005, 2007, 2009)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (2009)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2004, 2005, 2009)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2003)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 67–50
Titels 4
Hoogste positie 50e (11 januari 2010)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2001)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1999, 2000)
Laatst bijgewerkt op: 5 maart 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Andrew (Andy) Stephen Roddick (Omaha (Nebraska), 30 augustus 1982) is een voormalig tennisser uit de Verenigde Staten van Amerika. Roddick werd na de generatie van Sampras en Agassi lang als belangrijkste vertegenwoordiger van het Amerikaanse tennis gezien. Hij won 31 enkel- en vier dubbelspeltitels in het ATP-circuit. Hij was op grandslamtoernooien echter maar éénmaal succesvol, namelijk op het US Open 2003.

Hij bereikte liefst viermaal de halve finale op het Australian Open en driemaal de eindstrijd op Wimbledon, maar kon geen nieuwe grandslamzege op zijn palmares bijschrijven. Met name de verloren finale van Wimbledon 2009 was een pijnlijke. Na de eerste set met 7-5 te hebben gewonnen, had Roddick in de tiebreak van set twee liefst vier setpoints op rij en miste hij onder andere een gemakkelijke volley aan het net. In de vijfde set werd hij op 14-15 voor het eerst in de partij gebroken, waarna hij voor de derde keer zijn Zwitserse rivaal Roger Federer moest feliciteren met de eindzege op Wimbledon.

Op 31 augustus 2012 maakte hij op een persconferentie op het US Open 2012 bekend dat dit zijn laatste toernooi zou zijn op professioneel vlak. Hij verloor in de vierde ronde van de Argentijn Juan Martín del Potro.

Op 17 april 2009 trouwde hij met het Amerikaanse model Brooklyn Decker.

In 1999 overwoog Roddick om te stoppen met tennis, na tegenvallende resultaten. Door toedoen van zijn coach ging hij door en werd een jaar later zelfs eerste bij de junioren. Hij won ook als junior het Australian Open en het US Open in 2000. In datzelfde jaar ging Roddick professioneel spelen.

Pas in 2003 kwam Roddicks 'echte' doorbraak – in dat jaar won Roddick het US Open opnieuw maar dan nu in het hoofdtoernooi. In één klap werd hij daardoor vergeleken met zijn landgenoot, idool en veertien­voudig grandslamwinnaar Pete Sampras. Hij eindigde dat jaar (2003) ook als nummer 1 van de wereld, vóór de Zwitser Roger Federer en de Spanjaard Juan Carlos Ferrero.

Het jaar erop was minder succesvol: op het US Open – waar hij zijn titel verdedigde – verloor hij in de kwartfinale van de Zweed Joachim Johansson. Roddick bereikte in 2004 en 2005 de finale op Wimbledon maar verloor beide keren van Roger Federer.

In 2006 had hij een flinke 'dip'. Hij verwisselt tweemaal van coach (eerst Dean Goldfine, en dan zijn oudere broer John Roddick) en probeert het vanaf 26 augustus met een nieuwe coach in de hoop zijn carrière weer nieuwe leven in te blazen. Deze coach is niemand minder dan de beroemde Amerikaan Jimmy Connors, een ex-tennisser die in zijn glorietijd vele grand slams op zijn naam heeft geschreven. Twee jaar later stopte Jimmy Connors als trainer, omdat hij meer tijd met zijn familie wilde doorbrengen. Roddicks oudere broer traint hem sindsdien.

Roddick kreeg vlak voor Roland Garros in 2008 last van een schouderblessure en kon niet meedoen aan het Franse toernooi, van de blessure hiervan herstelde hij spoedig en kon op tijd aantreden voor Wimbledon. Tijdens dat toernooi werd hij echter al in de tweede ronde uitgeschakeld door Janko Tipsarević. In augustus deed Roddick niet mee aan de Olympische Spelen; hij zou zich willen voorbereiden op de US Open. In New York lukte het hem tot de kwartfinales te komen, hier in werd hij uitgeschakeld door Novak Đoković.

Roddick had in het begin van het jaar Larry Stefanki als coach aangetrokken, die in het verleden ook een aantal topspelers heeft getraind, zoals John McEnroe, Jevgeni Kafelnikov, Fernando González en Tim Henman. Tijdens de Australian Open in het begin van 2009 kwam hij opnieuw Novak Đoković (de titelverdediger) tegen in de kwartfinale. Deze keer won hij wel doordat de Serviër zich terugtrok in de vierde set. In de halve finale van het Australische toernooi werd Roddick uitgeschakeld door Roger Federer. In mei 2009 kwam Roddick uit op Roland Garros, waar hij voor het eerst de vierde ronde haalde. Hij verloor in de vierde ronde van de Fransman Gaël Monfils in 3 sets: 6-4, 6-2, 6-3. Op het gras van Wimbledon verloor Roddick na een zinderende finale in vijf sets van Roger Federer met 7-5, 6-7, 6-7, 6-3, 14-16. Deze wedstrijd zou de geschiedenisboeken ingaan als de finale met het meeste aantal games (77) in de geschiedenis van Wimbledon. O.a. door een heupblessure kwam de Amerikaan pas weer begin augustus op het ATP-toernooi van Washington in actie.[1] Tijdens dat toernooi verloor hij in de finale van Juan Martín del Potro. Op de US Open kwam hij niet verder dan de derde ronde. Hij verloor van zijn landgenoot John Isner met 7-6(3), 6-3, 3-6, 5-7, 7-6(5). Aan het eind van het jaar had hij een knieblessure, waardoor hij niet mee kon doen aan de ATP World Tour Finals. Hij eindigde in 2009 als nummer 7 van de wereld.

Roddick begon het seizoen goed. Op het ATP-toernooi van Brisbane pakte Roddick zijn eerste titel van het jaar. Hij versloeg in de finale Radek Štěpánek met 7-6(2), 7-6(7). Tijdens de Australian Open kwam Roddick niet verder dan de kwartfinale, waarin hij verloor van Marin Čilić. Zowel in het ATP-toernooi van San José als in het ATP-toernooi van Indian Wells bereikte de Amerikaan de finale. Hij verloor er respectievelijk van Fernando Verdasco en Ivan Ljubičić. In Miami pakte Roddick zijn tweede titel van het jaar. Hij versloeg er in de finale de Tsjech Tomáš Berdych. Vervolgens gaf hij verstek voor het toernooi van Rome, omwille van persoonlijke redenen en het toernooi van Madrid, omwille van ziekte. Hij maakte zijn wederoptreden op Roland Garros, waar hij in de derde ronde verloor van de Rus Tejmoeraz Gabasjvili. Het grasseizoen begon voor Roddick op het toernooi van Queens. Hij verloor er in de derde ronde van Dudi Sela. Het was zijn slechtste prestatie ooit in de Queens Club. Op Wimbledon verloor hij als vijfde reekshoofd in de vierde ronde van Lu Yen-Hsun met 6-4,6-7(3),6-7(4),7-6(5),7-9. Roddicks opslag werd maar een keer gebroken tijdens de match. Op het toernooi van Atlanta bereikte hij de halve finale, die hij verloor van de latere winnaar Mardy Fish. Op het toernooi van Washington verloor hij vervolgens in de derde ronde van de Fransman Gilles Simon. Dit verlies zorgde ervoor dat de Amerikaan voor het eerst sinds 2006 uit de top 10 viel. Door ziekte nam hij niet deel aan het toernooi van Toronto. Later bleek dat Roddick reeds enkele weken geveld was door een milde vorm van klierkoorts.

Enkele feiten uit zijn carrière

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Won in zijn carrière vijf Tennis Masters Series titels, namelijk Toronto in 2003, Cincinnati in 2003 en 2006 en Miami in 2004 en 2010.
  • Speelde voor de Verenigde Staten al tien jaar in de Davis Cup. Daarin speelde hij 45 (enkel)wedstrijden en won er daar 33 van. Haalde in 2004 de finale in deze prestigieuze competitie voor landenteams, maar verloor die van Spanje. Roddick verloor daarin zijn beide enkelpartijen. In 2007 won hij de Davis Cup na een gewonnen finale tegen Rusland. In deze ontmoeting won hij zijn enkelpartij.
  • Speelde voor de eerste maal in zijn carrière de finale van de Davis Cup in 2004 tegen Spanje, die werd verloren. Roddicks teammaten waren Mardy Fish en tweeling/dubbelspecialisten Mike en Bob Bryan. Zijn tweede finale van de Davis Cup speelde hij in 2007 tegen Rusland, die werd gewonnen. Toen waren Roddicks teamgenoten James Blake, Mike en Bob Bryan.
  • 2007: Voorafgaand aan Wimbledon had Andy Roddick informatie ingewonnen bij Lleyton Hewitt of hij nog tips had om zijn vechtlust te vergroten en of hij misschien ook wel come ons moest gaan gebruiken.

Roddick speelt voornamelijk met zijn sterke forehand en minder met zijn iets zwakkere backhand. Hij is een echte baselinespeler met een heel goede serve, waarmee hij veel aces slaat. Af en toe speelt hij ook serve-volley om zijn tegenstander te verrassen.

Op 24 september 2004 vestigde Roddick het record voor de snelste opslag met 155 mijl per uur (249 km/u) tijdens een wedstrijd in de halve finale van de Davis Cup tegen Vladimir Voltsjkov uit Wit-Rusland. Op 5 maart 2011 raakte hij dit record kwijt aan Ivo Karlović, die in de dubbelspelrubber van de Davis Cup-ontmoeting tussen Kroatië en Duitsland een opslag van 251 km/u (156 mph) sloeg.

Prijzen en onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 2001 - ATP Newcomer of the Year (ATP Nieuwkomer van het jaar)
  • 2003 - ATP Player of the Year (ATP Speler van het jaar)
  • 2004 - Arthur Ashe Humanitarian of the Year
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 23 april 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Gravel Vlag van België Xavier Malisse 6-2, 6-4 details
2. 30 april 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Houston Gravel Vlag van Zuid-Korea Lee Hyung-taik 7-5, 6-3 details
3. 13 augustus 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Nederland Sjeng Schalken 6-2, 6-3 details
4. 18 februari 2002 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt Vlag van Verenigde Staten James Blake 6-4, 3-6, 7-5 details
5. 22 april 2002 Vlag van Verenigde Staten ATP Houston Gravel Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras 7-6, 6-3 details
6. 19 mei 2003 Vlag van Oostenrijk ATP Sankt Pölten Gravel Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko 6-3, 6-2 details
7. 9 juni 2003 Vlag van Verenigde Staten ATP Londen Gras Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean 6-3, 6-3 details
8. 21 juli 2003 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Thailand Paradorn Srichaphan 7-6, 6-4 details
9. 4 augustus 2003 Vlag van Canada ATP Montréal Hardcourt Vlag van Argentinië David Nalbandian 6-1, 6-3 details
10. 11 augustus 2003 Vlag van Verenigde Staten ATP Cincinnati Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish 4-6, 7-6, 7-6 details
11. 25 augustus 2003 Vlag van Verenigde Staten US Open Hardcourt Vlag van Spanje Juan Carlos Ferrero 6-3, 7-6, 6-3 details
12. 9 februari 2004 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish 7-6, 6-4 details
13. 22 maart 2004 Vlag van Verenigde Staten ATP Miami Hardcourt Vlag van Argentinië Guillermo Coria 6-7, 6-3, 6-1 opg. details
14. 7 juni 2004 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen Gras Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean 7-6, 6-4 details
15. 19 juli 2004 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Duitsland Nicolas Kiefer 6-2, 6-3 details
16. 7 februari 2005 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt Vlag van Frankrijk Cyril Saulnier 6-0, 6-4 details
17. 24 april 2005 Vlag van Verenigde Staten ATP Houston Gravel Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean 6-2, 6-2 details
18. 6 juni 2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen Gras Vlag van Kroatië Ivo Karlović 7-6, 7-6 details
19. 7 augustus 2005 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Verenigde Staten James Blake 7-5, 6-3 details
20. 30 oktober 2005 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 6-3, 6-2 details
21. 20 augustus 2006 Vlag van Verenigde Staten ATP Cincinnati Hardcourt Vlag van Spanje Juan Carlos Ferrero 6-3, 6-4 details
22. 11 juni 2007 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen Gras Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 4-6, 7-6, 7-6 details
23. 5 augustus 2007 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Verenigde Staten John Isner 6-4, 7-6 details
24. 24 februari 2008 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 6-4, 7-5 details
25. 8 maart 2008 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten ATP Dubai Hardcourt Vlag van Spanje Feliciano López 6-7, 6-4, 6-2 details
26. 28 september 2008 Vlag van China ATP Peking Hardcourt Vlag van Israël Dudi Sela 6-4, 6-7, 6-3 details
27. 13 februari 2009 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 7-5, 7-5 details
28. 4 januari 2010 Vlag van Australië ATP Brisbane Hardcourt Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 7-6, 7-6 details
29. 4 april 2010 Vlag van Verenigde Staten ATP Miami Hardcourt Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 7-5, 6-4 details
30. 20 februari 2011 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt Vlag van Canada Milos Raonic 7-6(7), 6-7(11), 7-5 details
31. 15 juli 2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Italië Andreas Seppi 6-3, 6-2 details
verloren finales
1. 11 maart 2002 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Italië Davide Sanguinetti 4-6, 6-4, 4-6 details
2. 5 augustus 2002 Vlag van Canada ATP Toronto Gravel Vlag van Argentinië Guillermo Cañas 4-6, 5-7 details
3. 24 februari 2003 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Taylor Dent 1-6, 4-6 details
4. 28 februari 2003 Vlag van Verenigde Staten ATP Houston Gravel Vlag van Verenigde Staten Andre Agassi 6-3, 3-6, 4-6 details
5. 19 april 2004 Vlag van Verenigde Staten ATP Houston Gravel Vlag van Duitsland Tommy Haas 3-6, 4-6 details
6. 4 juli 2004 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Zwitserland Roger Federer 6-4, 5-7, 6-7, 4-6 details
7. 2 augustus 2004 Vlag van Canada ATP Toronto Hardcourt Vlag van Zwitserland Roger Federer 5-7, 3-6 details
8. 4 oktober 2004 Vlag van Thailand ATP Bangkok Hardcourt Vlag van Zwitserland Roger Federer 4-6, 0-6 details
9. 3 juli 2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Zwitserland Roger Federer 2-6, 6-7, 4-6 details
10. 22 augustus 2005 Vlag van Verenigde Staten ATP Cincinnati Hardcourt Vlag van Zwitserland Roger Federer 3-6, 5-7 details
11. 24 juli 2006 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Verenigde Staten James Blake 6-4, 4-6, 6-7 details
12. 11 september 2006 Vlag van Verenigde Staten US Open Hardcourt Vlag van Zwitserland Roger Federer 2-6, 6-4, 5-7, 1-6 details
13. 25 februari 2007 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt Vlag van Duitsland Tommy Haas 3-6, 2-6 details
14. 11 augustus 2008 Vlag van Verenigde Staten ATP Los Angeles Hardcourt Vlag van Argentinië Juan Martín del Potro 1-6, 6-7 details
15. 10 januari 2009 Vlag van Verenigde Staten ATP Doha Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 4-6, 2-6 details
16. 5 juli 2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Zwitserland Roger Federer 7-5, 6-7, 6-7, 6-3, 14-16 details
17. 9 augustus 2009 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Argentinië Juan Martín del Potro 6-3, 5-7, 6-7 details
18. 14 februari 2010 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6-3, 4-6, 4-6 details
19. 21 maart 2010 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić 6-7, 6-7 details
20. 9 januari 2011 Vlag van Australië ATP Brisbane Hardcourt Vlag van Zweden Robin Söderling 3-6, 5-7 details
gewonnen challengers
1. 2 oktober 2000 Vlag van Verenigde Staten Austin Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Michael Russell 6-4, 6-4
2. 6 november 2000 Vlag van Verenigde Staten Burbank Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Kevin Kim 6-1, 6-2
3. 22 januari 2001 Vlag van Verenigde Staten Waikoloa Hardcourt Vlag van Verenigde Staten James Blake 1-6, 6-3, 6-1
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales
1. 12 maart 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jan-Michael Gambill Vlag van Japan Thomas Shimada
Vlag van Zuid-Afrika Myles Wakefield
6-3, 6-4 details
2. 29 april 2002 Vlag van Verenigde Staten ATP Houston Gravel Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish Vlag van Verenigde Staten Jan-Michael Gambill
Vlag van Verenigde Staten Graydon Oliver
6-4, 6-4 details
3. 24 juli 2006 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bobby Reynolds Vlag van Verenigde Staten Paul Goldstein
Vlag van Verenigde Staten Jim Thomas
6-4, 6-4 details
4. 21 maart 2009 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Israël Andy Ram
3-6, 6-1, [14-12] details
verloren finales
1. 30 juli 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Los Angeles Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jan-Michael Gambill Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
5-7, 6-7 details
2. 12 januari 2004 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Oostenrijk Stefan Koubek Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van Tsjechië Cyril Suk
2-6, 4-6 details
3. 5 oktober 2009 Vlag van China ATP Peking Hardcourt Vlag van Bahama's Mark Knowles Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
4-6, 2-6 details
4. 14 mei 2011 Vlag van Italië ATP Rome Gravel Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish Vlag van Verenigde Staten John Isner
Vlag van Verenigde Staten Sam Querrey
w.o. details

Resultaten grote toernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Carrière SR w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 2R HF KF HF 4R HF 3R HF KF 4R 2R 0 / 11 38-11
Roland Garros 3R 1R 1R 2R 2R 1R 1R 4R 3R 1R 0 / 10 9-10
Wimbledon 3R 3R HF F F 3R KF 2R F 4R 3R 3R 0 / 12 41-12
US Open 1R KF KF W KF 1R F KF KF 3R 2R KF 4R 1 / 13 43-12
winst-verlies 0-1 8-3 7-4 17-3 15-4 12-4 11-4 13-4 7-3 16-4 10-4 9-3 6-4 1 / 46 131-45
Tennis Masters Cup / ATP World Tour Finals
Masters Cup HF HF G HF G G 0 / 6 8-11
Olympische Spelen
Olympische Spelen geen toernooi 3R geen toernooi geen toernooi 2R 0 / 2 3-2
ATP Masters 1000
Indian Wells KF KF HF 4R HF 2R HF F 4R 3R 0 / 10 28-10
Miami 2R KF 2R 3R W 2R KF KF HF KF W 2R 4R 2 / 13 33-11
Monte Carlo 3R 1R 0 / 2 2-2
Rome HF 2R 1R 3R KF 3R HF 1R 0 / 8 14-8
Hamburg 3R 2R 1R l.c. 0 / 3 3-3
Madrid geen toernooi 2R 3R 2R 3R 3R KF 1R 0 / 7 4-7
Montréal/Toronto KF F W F 1R KF 3R HF 1 / 8 25-7
Cincinnati 1R 1R KF W HF F W 3R 2R HF 1R 1R 2 / 12 29-10
Shanghai Geen Masters 1000 2R 2R KF 0 / 3 4-3
Parijs 2R KF HF 3R HF KF KF 3R 0 / 8 14-8
Stuttgart 3R geen toernooi 0 / 1 1-1
winst-verlies 1-2 8-5 18-8 22-7 19-5 14-8 15-4 11-5 11-6 11-6 18-4 6-7 3-2 5 / 75 157-70
ATP International Series Gold / ATP World Tour 500
Bazel lagere categorie HF KF 0 / 2 5-2
Dubai l.c. W 1 / 1 5-0
Memphis 2R W F KF HF KF F KF W KF W 1R 3 / 12 35-8
Peking geen toernooi ATP International Series 1R 1R 0 / 2 0-2
Tokio Outdoor HF KF 0 / 2 5-2
Washington KF W 3R lagere categorie F 3R 1 / 5 15-4
Wenen HF 0 / 1 3-1
winst-verlies 3-1 7-1 6-1 4-1 2-1 3-0 5-2 4-1 10-2 9-2 8-4 7-2 0-1 5 / 25 68-19
ATP International Series / ATP World Tour 250
Brisbane geen toernooi W F 1 / 2 9-1
Atlanta Gravel W geen toernooi 1 / 1 5-0
Atlanta Hardcourt geen toernooi HF W 1 / 2 7-1
Bazel KF KF HF hogere categorie 0 / 3 7-3
Bangkok geen toernooi F 0 / 1 4-1
Delray Beach 1R 1R F 1R KF 0 / 5 6-5
Doha 2R F 0 / 2 5-2
Eastbourne geen toernooi W 1 / 1 5-0
Hongkong 1R geen toernooi 0 / 1 0-1
Houston g.t. W W F F W KF geen toernooi 3 / 6 25-3
Indianapolis ATP International Series Gold W W KF F HF geen toernooi 2 / 5 19-3
Londen 1R W W W HF W HF HF 3R HF 2R 4 / 11 32-7
Los Angeles 1R HF KF F 0 / 4 8-3
Lyon W 1R KF geen toernooi 1 / 3 7-2
Nottingham HF 1R geen toernooi 0 / 2 3-2
Peking geen toernooi W ATP World Tour 500 1 / 1 4-0
Pörtschach geen toernooi KF geen toernooi 0 / 1 2-1
San José 2R HF W W HF HF W HF F KF 3 / 10 33-7
Sankt Pölten W geen toernooi 1 / 1 5-0
Winston-Salem geen toernooi HF 3R 0 / 2 4-2
Scottsdale HF 0 / 1 3-1
Sydney HF 2R 0 / 2 4-2
Washington ATP International Series Gold HF W W KF ATP World Tour 500 2 / 4 15-2
winst-verlies 0-1 16-7 20-6 26-5 27-4 27-1 14-4 18-4 18-4 10-3 12-3 10-3 13-4 21 / 71 211-49
Davis Cup
Davis Cup 3-0 4-2 1-1 6-2 3-1 3-3 6-0 3-2 2-0 2-1 1 / 10 33-12
World Team Cup
World Team Cup 1-1 0-1 0-3 0 / 3 1-5
Statistieken
2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 W–L SR
ATP Toernooien gespeeld 5 20 23 24 21 20 19 18 20 17 18 17 16 Carrière totaal: 238
ATP Finales 0 3 4 8 8 7 3 3 4 4 4 2 2 Carrière totaal: 52
titels per jaar 0 3 2 6 4 5 1 2 3 1 2 1 2 Carrière totaal: 32
Statistieken per ondergrond
Hardcourt w-v 4–5 23–10 34–11 44–10 57–11 30–9 36-10 38-11 40-12 35-11 42-12 27-12 15-9 21 / 152 426–138
Gravel w-v 0–0 12-1 14-7 12-6 5-5 10–3 5-6 5-3 4-3 4-2 2–1 2-2 0-4 5 / 37 75-43
Gras w-v 0–0 5-3 4-2 10-1 11-1 11-1 7–2 9-1 3-2 9-2 4-2 5-2 8-3 5 / 27 86-22
Tapijt w-v 0-0 2-2 4-2 6-2 1-1 8-1 1–2 2-1 2-1 0-0 0-0 0–0 0-0 1 /11 25-10
Totaal winst-verlies 4-5 42-16 56-22 72-19 74-18 59-14 49-20 53-16 49-18 48-15 48-18 34-16 23-16 32/238 612-213
Eindejaarsranking 156 14 10 1 2 3 6 6 8 7 8 14 39

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1999 2000 2001
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Andy Roddick.